مقدمه: حاکمیت بالینی چارچوبی است که از طریق آن سازمان‌های بهداشتی و درمانی در راستای ارتقای مداوم کیفیت خدمات و صیانت از بالاترین استانداردهای مراقبت اقدام می‌کنند. هدف این پژوهش، استخراج نیازهای آموزشی کارکنان برای استقرار حاکمیت بالینی بود. روش‌پژوهش: پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی و کاربردی است که در طی سال 1391 در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. جامعه پژوهش، کارشناسان و مدیران دانشگاه بود. نمونه‌گیری به روش غیر‌تصادفی هدفمند انجام شد. داده‌های مورد نیاز از طریق مطالعه کتابخانه‌ای، جستجوی اینترنتی و مصاحبه با نمونه پژوهش جمع‌آوری گردید. استخراج حیطه‌های نیازهای آموزشی و اولویت‌بندی آنها با استفاده از فرآیند دلفی تعدیل شده انجام شد. یافته‌ها: نیازهای آموزشی کارکنان بیمارستان‌های مورد پژوهش جهت استقرار حاکمیت بالینی به 8 حیطه تقسیم شده و در هر کدام از این حیطه‌ها به ترتیب تعداد 5، 2، 4، 2، 1، 7، 2 و 8 نیاز قرار گرفته است. این حیطه‌های آموزشی به ترتیب اولویت شامل موارد زیر می‌باشند: مشارکت بیماران و جامعه(69/4)، آموزش مبانی حاکمیت بالینی و آموزش مبانی مدیریت نیروی انسانی(39/4)، مدیریت ریسک(38/4)، آموزش‌های پیش‌زمینه‌ای(3/4)، اثربخشی بالینی و استفاده از اطلاعات(28/4)، ممیزی بالینی(16/4). نتیجه‌گیری: بیمارستان‌ها می‌توانند از طریق نیازسنجی آموزشی و شناسایی حیطه‌های آموزشی دارای اولویت بالا و اجرای برنامه‌های آموزشی مرتبط با این حیطه‌ها، زمینه استقرار حاکمیت بالینی و در نتیجه ارتقاء کیفیت خدمات خود را فراهم کنند. تفاصيل المقالة