گردشگری یک بخش در حال رشد می‌باشد که از نظر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سطح جهان از اهیمت بالایی برخوردار است. که می‌توان گفت از نظر اقتصادی علاوه بر ایجاد درآمدهای ارزی، توسعه اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی، درآمدهای صادراتی، درآمدهای مالیاتی و هزینه‌های خدمات را نیز تحریک می‌کند و فرصت سرمایه‌گذاری‌های جدید را افزایش می‌دهد، و به طور کلی چشم‌اندازهای واقعی برای توسعه پایدار و فراگیر ارائه می‌دهد. ایران به دلیل سابقه تمدنى کهن و آثار متعدد و سالم به ‌جامانده‌اش از دوران شکوه تمدن پارس، در زمینه گردشگری از پتانسیل بالایی برخوردار است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر توسعه گردشگری بر توسعه اقتصادی کشور ایران می‌باشد. برای این منظور با بهره‌گیری از داده‌های سری زمانی 1370-1400 و مدل تصحیح خطای بردرای (VECM) تاثیر ورود گردشگران، تورم، نرخ ارز و مخارج دولت بر روی تولید ناخالص داخلی به عنوان معیار توسعه اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که بین توسعه گردشگری و توسعه اقتصادی یک رابطه پایدار بلندمدت وجود دارد، براساس نتایج مدل تأثیر مثبت و معناداری به ترتیب بین تولید ناخالص داخلی و ورود گردشگران، نرخ ارز، تورم و هزینه‌های دولت وجود دارد. تفاصيل المقالة