خروج کارآفرینانه فرایندی است که به‌موجب آن صاحبان شرکت‌های خصوصی از مالکیت و ساختار تصمیم‌گیری شرکت‌هایشان کناره‌گیری می‌نمایند. در کسب‌وکارهای دانش‌بنیان که خلق کسب‌وکار حاصل ایده پردازی و کارآفرینی یک یا چند فرد به‌عنوان خالقان آن کسب‌وکار می‌باشد وابستگی به کارآفرین در سطح بالاتری می‌باشد و همچنین با توجه به وجود امکان رشد بالا در این‌گونه کسب‌وکارها ، برنامه‌ریزی مناسب برای خروج کارآفرین و اتخاذ استراتژی خروج مناسب برای دستیابی به بالاترین بازده حاصل از خروج ، حساسیت بیشتری خواهد داشت. لذا این پژوهش پس از بررسی ادبیات این حوزه با اتخاذ یک رویکرد کیفی مبتنی بر روش داده بنیاد از طریق مصاحبه با کارآفرینان شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در حوزه های مختلف مستقر در شهرک علمی تحقیقاتی اصفهان ، به طراحی مدلی برای خروج کارآفرینانه موفق در کسب‌وکارهای دانش‌بنیان پرداخته است. در مدل نهایی با نگاهی جامع به مقوله خروج کارآفرینانه با درنظرگرفتن آنکه ضمن تضمین بقاء و رشد کسب‌وکار پس از خروج کارآفرین ، بالاترین بازده برای کارآفرین به لحاظ مالی و همچنین ذهنی و روانی فراهم آید ، بررسی علل و عوامل زمینه‌ساز، پیش‌نیازها و عوامل مداخله‌گر و استراتژی‌های خروج مناسب و پبامدهای خروج از دیدگاه کارآفرینان کسب‌وکارهای دانش‌بنیان ، ارائه گردیده است. تفاصيل المقالة