زمینه و هدف: اهمیت تاب‌آوری سازمانی در سازمان‌های امدادی و به‌ویژه سازمان‌های آتش‌نشانی به‌عنوان اولین پاسخگو در مواجهه با حریق و حوادث، کیفیت خدمات و تاب‌آوری سازمانی در ارزیابی خدمات ایمنی شهروندان یک موضوع مهم و موثر در این سازمان‌ها می‌باشد. هدف از انجام این تحقیق، افزایش تاب‌آوری و کاهش آسیب‌پذیری سازمان آتش‌نشانی تهران از طریق شناسایی معیارهای تاثیرگذار بر تاب‌آوری می‌باشد. روش بررسی: ماهیت این تحقیق از نوع علمی پژوهشی و روش این مطالعه، کاربردی مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌اي و نیز روش‌هاي میدانی نظیر تهیه پرسش‌نامه محقق ساخته‌ است. در این راستا از یک مدل ریاضی تصمیم‌گیری و محاسبات آماری استفاده شده است. سوالات پرسش‌نامه با استفاده از مبانی نظری، نظرات خبرگان و با بهره‌گیری از استانداردهای NFPA در گام‌های مختلف از این پژوهش استخراج و در بین 150 نفر از کارکنان آتش‌نشانی تهران در 6 ماهه دوم سال 1400توزیع و تکمیل شده و سپس با تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش ANP و نرم افزارهای EXCEL، SPSS22 و Super Decisions، شناسایی و اولویت‌بندی معیارها صورت گرفت. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های پژوهش، به‌ترتیب بالاترین اولویت از بین 3 معیار، 7زیرمعیار و 30 شاخص، شامل: تاب‌آوری درون سازمانی (D) با وزن 6601/0، تاب‌آوری روبه‌پایین (1D) با وزن 8019/0 و مهارت تیمی (12e) با وزن 6418/0 و کمترین اولویت به‌ترتیب، تاب‌آوری برون سازمانی (B) با وزن 0889/0، مهارت کارکنان (1E) با وزن 0911/0 و شاخص اماکن کم خطر (14b) با وزن 0457/0 می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق بیانگر این ‌است‌که برای افزایش تاب‌آوری سازمانی و کاهش آسیب‌پذیری باید تاب‌آوری درون سازمانی (معیار) و تاب‌آوری روبه‌پایین (زیر معیار) و در نهایت مهارت تیمی (شاخص) در اولویت اهداف سازمان قرار گیرد. تفاصيل المقالة