مقاله حاضر، با هدف بررسی آینده پژوهی تربیت فرهنگی نوجوانان براساس آموزه‌های دینی نهج‌البلاغه واحصاءآموزه ها وشاخص های دینی مرتبط باتربیت فرهنگی در نهج‌البلاغه انجام شده است. این مقاله از نوع مطالعات کیفی بوده و روش اجرای آن گراندد تئوری (نظریه برخاسته از داده‌ها) می‌باشد. رویکرد مورد استفاده ، روش سیستماتیک (منظم) است که به اشتراوس و کوربین نسبت داده می‎شود. جامعه آماری محتوای نهج‌البلاغه بوده که از میان آن‌ها، 30 خطبه، نامه و حکمت براساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و مورد تحلیل محتوا قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات و اجرای کدگذاری‌های سه‌گانه به این صورت انجام شد که در مرحله کدگذاری باز و تبدیل کدهای اولیه به ثانویه، 71 مفهوم به‌دست آمد که این مفاهیم در مرحله کدگذاری محوری در قالب 10 طبقه دسته‌بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی، طبقه اصلی یا محوری باعنوان ایمان به خدا و آخرت در نظر گرفته شد و به‌عنوان مقوله کانونی، ارتباطش با سایر طبقات از جمله دوری از رذایل اخلاقی، پرورش فضایل اخلاقی، مردم داری و متعادل بودن مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نیز مبانی، اصول و روش‌های تربیت فرهنگی در قالب یک مدل ارائه گردید تا با به کاربردن آن‌ها به اهداف تربیت فرهنگی دست یابیم. در نهایت با بررسی های انجام شده مشخص شد، آموزه‌های نهج‌البلاغه دارای مطالب ارزنده‌ای است که عمل به آنها باعث تربیت فرهنگی نوجوانان در حوزه‌های بینش، گرایش و رفتار می‎شود. تفاصيل المقالة

تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است یکی از مهمترین ابعادتربیت، بعد تربیت فرهنگی است. برای تربیت فرهنگی بهترین دوران، دوران کودکی است. این تحقیق در راستای بررسی نقش فعالیت های فرهنگی مدارس در تربیت فرهنگی دانش آموزان درآموزش و پرورش منطقه 5 شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه می باشند. تعداد آنها حدودا 1500 نفر که(بر اساس شیوة نمونه‌گیری مندرج در جدول مورگان) تعداد 306 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. سپس بر اساس مدل مفهومی پژوهش، سوالات و فرضیه های پژوهش، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، گویه های مستخرجه در نمونه آماری تحقیق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصیفی، توصیف داده ها در دو بخش متغیر های زمینه ای و متغیر های اصلی ارائه گردیده و در بخش آمار استنباطی ، جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون همبستگی اسپیرمن (ناپارامتری) استفاده شده است. با توجه به مثبت بودن علامت ضریب رگرسیونی می توان گفت فعالیت های فرهنگی مدارس بر تربیت دانش آموزان درآموزش و پرورش منطقه 5 شهر تهران تاثیر مثبت دارد. تربیت فرهنگی در حوزه بینشی دانش آموزان دارای رتبه اولمی باشد و متغیر تربیت فرهنگی در حوزه رفتاری دانش آموزان دارای رتبه آخر می باشد. تفاصيل المقالة

تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است. تربیت ابعاد مختلفی را داراست که یکی از مهمترین این ابعاد، بعد تربیت فرهنگی است. برای تربیت فرهنگی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است. زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری‌های فرهنگی است و روند تغییرات فرهنگی در سال‌های کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است. تحقیق حاضر با هدف واکاوی آموزه‌های فرهنگی نهج‌البلاغه و به منظور ارائه مدلی برای تربیت فرهنگی انجام شده است. این مطالعه از نوع مطالعات کیفی بوده و روش اجرای آن، نظریه‌پردازی داده بنیاد می‌باشد. جامعه آماری پژوهش عبارت از کلیه خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های نهج‌البلاغه می‌باشد که از میان آن‌ها ۳۰ خطبه، نامه و حکمت بر اساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و مورد تحلیل محتوا قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط رویکرد سیستماتیک (منظم) اجرا گردید و مراحل 3 گانه کدگذاری انجام شد. در مرحله کدگذاری باز، ۷۱ مقوله به دست آمد که این مفاهیم در مرحله کدگذاری محوری در 10 دسته طبقه‌بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی، طبقه اصلی یا محوری تحت عنوان ایمان به خدا و آخرت انتخاب شد و به عنوان مقوله کانونی، ارتباطش با سایر طبقات از جمله دوری از رذایل اخلاقی، پرورش فضایل اخلاقی، مردم‌داری و متعادل بودن مورد بررسی قرار گرفت. پس از این مراحل و با استناد به یافته‌های پژوهش؛ مبانی، اصول و روش‌های تربیت فرهنگی استخراج شده از آموزه‌های نهج‌البلاغه در قالب مدل پیشنهادی ارائه گردید. تفاصيل المقالة