بور (بورون) میکرو مغذی بسیار مهمی برای گیاهان و حیوانات می باشد، بدین معنی که مقادیر بسیار کم بور برای رشد آن ها لازم و ضروری است. این عنصر بسیار مورد توجه است، زیرا هم کمبود آن و هم مازاد آن برای بسیاری از گیاهان مضر است و فاصله بین این دو مقدار بسیار محدود است. در انسان ها نیز مقادیر بسیار کمی از بورون در تمام بافت ها وجود دارد، اما مقدار اضافی بور ممکن است منجر به آسیب سیستم عصبی شود، از این جهت در بسیاری از کشورها غلظت بور در آب آشامیدنی و فاضلاب کنترل می شود. مقدار مجاز بور در آب آشامیدنی طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی(WHO)[1]مقدار5/0 است و بر این اساس، حذف بور از محلول های مایی و آب ها یکی از دغدغه های بزرگ بهداشت عمومی و محیط زیستی می باشد. اخیرا روش های مختلفی برای جداسازی بور از آب در حال توسعه هستند که از بین این روش ها، فرآیندهای جذبی، فرآیندهای غشایی، فرآیندهای هیبریدی کارامدتر هستند. ما دراین مقاله، اطلاعاتی در مورد بور-خواص آن منابع آن، تاثیر آن بر محیط زیست، گیاهان و حیوانات و روش های جدیدی برای حذف آن ارایه می کنیم. [1]-World Health Organization تفاصيل المقالة