تروماي‌سازمانی يكي از چالش¬ها در پهنه رفتار سازماني است كه به آثار جانبي روحي و جسمي بر يك فرد يا گروه در سازمان مي‌پردازد و به‌عنوان يكي از بيماري‌هاي پنهان سازماني تلقي مي‌شود كه به‌طور غيرمستقيم بهره‌وري سازماني را نشانه مي‌رود. به‌بيان ساده تروما سبب استرس و تغيير شرايط نرمال و در نتيجه كاهش بهرهوري فردي و سازماني مي¬شود. بنابراين تحقیق حاضر با رويكردي آميخته(كيفي-كمي) به بهبود آگاهی در حوزه‌ی ترومای‌سازمانی کمک می‌نماید. در بخش كيفي ضمن تحليل‌ادبيات به کمک تكنيك دلفي، اقدام به شناسایی عوامل موثر، پیامدها و راهکارهای ترومای‌سازمانی گردید. در پنل دلفی 9 نفر از خبرگان به روش گلوله‌برفی انتخاب شدند تا داده‌ها به مرحله‌ی اشباع برسند. نتایج بخش کیفی بيانگر اين‌است كه 14 عامل بر ايجاد تروماي‌سازماني مؤثر است، 13پیامد ناشي از بي‌توجهي به آن است و 10راهکار با هدف بهبود بهره‌وري و كاهش اثرات تروماي‌سازماني نيز احصاءگرديد. در پايان با رويكرد سيستمي، الگوي كاهش سطح تروما پيشنهاد گرديد. در بخش‌كمي تحقیق نيز پرسشنامه‌ي استاندارد ترومای‌سازمانی "ویوان و هورمن"(2015) در بین 175نفر از مجموع 320 نفر کارکنان اداره ثبت اسناد و املاک مشهد به روش تصادفی ساده توزیع شد. نتایج بخش کمی تحقیق نشان داد که وضعیت موجود تروما از نگاه کارکنان در اين سازمان بیش از حد نرمال است. بنابراین با توجه به عوامل 14گانه موثر بر تروما، راهکارهایی همچون شفافیت‌اهداف، قدردانی و مشارکت‌گرفتن از کارکنان، رعایت تناسب‌شغل و شاغل، توجه به امور رفاهی، ایجاد محیط‌کاری شاد و مفرح، آموزش کار گروهی، توجه به ایده‌های خلاقانه و ایجاد مراکز مشاوره روانشناختی در سازمان ارائه گردید. تفاصيل المقالة