امکانسنجی و مدیریت جاذبههای گردشگری با تأکید بر دیدگاه گردشگران (نمونه موردی: شهر برازجان)
الموضوعات :
مسعود صفایی پور
1
,
مجید گودرزی
2
,
فاطمه قدوسی فرد
3
1 - استاد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 - دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
تاريخ الإرسال : 16 الثلاثاء , محرم, 1443
تاريخ التأكيد : 21 الأربعاء , ربيع الأول, 1443
تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443
الکلمات المفتاحية:
صنعت گردشگری,
شهر برازجان,
پتانسیل گردشگری,
آزمون T تک نمونهای,
ملخص المقالة :
گردشگری از مهمترین فعالیتهای انسان معاصر است که همراه با به وجود آوردن تغییراتی شگرف در سیمای زمین، اوضاع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی روش زندگی انسانها را دگرگون میسازد. امروزه صنعت گردشگری یکی از منابع مهم تولید، درآمد، اشتغال و ایجاد زیرساختها برای نیل به توسعه پایدار به شمار میآید و بهعنوان یکی از عوامل اقتصادی کشورها از سوی برنامهریزان اقتصادی پذیرفتهشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل پتانسیلهای گردشگری شهر برازجان هست. جامعه هدف شامل متخصصین، کارشناسان گردشگری، گردشگران و رهگذرانی است که از منطقه مورد مطالعه دیدن کردهاند. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای T تک نمونهای، فریدمن و کای اسکوئر در نرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج بررسیها نشان داد در بیشتر ظرفیتهای گردشگری شهر برازجان، مقدار محاسبه بیشازحد مبنا است و مهمتر اینکه در بیشتر ظرفیتها این تفاوت به لحاظ آماری معنادار است و وضعیت گویه های مربوط به جاذبههای گردشگری چشمگیر و معنادار است و به بیان دقیقتر، شهر برازجان از لحاظ شرایط طبیعی با میانگین 22/17، مذهبی با میانگین 17/15 و تاریخی با میانگین 56/9 دارای پتانسیل بالای گردشگری در استان بوشهر هست.
المصادر:
آزادی، ا. 1391. توسعه گردشگری شهری. تهران. چاپ اول. تیسا.
پوراحمد، ا.، بهدوست، ف.، فرو هودی، ر. 1394. بررسی نقش گردشگری در توسعه شهری کرمانشاه. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای. 5(15): 100-85.
ذاکری، ص.، صادقلو، ط. 1400. اولویتبندی جاذبههای گردشگری باهدف توسعه گردشگری(منطقه مورد مطالعه: شهر مشهد). فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری. سال دهم. 7(26): 70-59.
رهنمایی، م ت. 1390. گردشگری شهری. سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور. تهران. ایران.
سازمان جهانی گردشگری. 1396. برنامهریزی توریسم در سطح ملی و منطقهای. مترجم: بهرام رنجبریان و محمد زاهدی. انتشارات جهاد دانشگاهی اصفهان.
صفایی پور، م.، مرادی مفرد، س. 1395. تحلیل الگوی رفتاری گردشگران در دسترسی به جاذبههای شهری (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه). فصلنامه فضای گردشگری. 5(18): 141-125.
ضیایی، م.، امین بیدختی، ع ا.، قربانی، ف. 1392. ارزیابی ظرفیت جامعه محلی برای توسعه پایدار گردشگری. فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری. 8(24): 88-59.
عربشاهی کریزی، ا.، آریانفر، م. 1392. گردشگری سلامت و قابلیتهای گردشگری پزشکی- درمانی در ایران. فصلنامه فضای گردشگری. 3(9): 152-133.
عطایی، ر.، موسوی، م س.، شریف نژاد، م ج. 1400. برنامهریزی راهبردی توسعه گردشگری در بافتهای تاریخی(مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر ارومیه). فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری. 10(39): 122- 103.
قربانی، ا.، دانایی، ا.، زرگر، س م.و همتیان، ه. 1398. شناسایی عوامل هوشمندی سازمان در سازمانهای ارائهدهنده خدمات گردشگری در استان خراسان جنوبی. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای. 9(3): 156-137.
کاظمی نیا، ع.، میمندی، ص. 1395. استفاده از GIS در ارتقای صنعت گردشگری شهر کرمان. فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی. 27(107): 177-165.
گودرزی، م.و آلبوبالدی، ا. 1399. بررسی و ارزیابی بسترهای توسعه گردشگری خلاق در شهر اهواز با استفاده از مدل SWOT. هفتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم جغرافیا، معماری و شهرسازی ایران.
معروف نژاد، ع.، امیری، ا. 1400. ارزیابی مطلوبیت پارکها از منظر گردشگری شهری و گذران اوقات فراغت شهروندان با استفاده از مدل کوپراس(مطالعه موردی: منطقه 2 شهری کلانشهر اهواز). فصلنامه فضای گردشگری. 10(39): 20-1.
مقیمی، ا.، مقصودی، م.، یمانی، م.ف.، حسن زاده، ی. 1399. شناسایی، ارزیابی و رتبهبندی خورهای شرق تنگه هرمز بهمنظور توسعه پایدار گردشگری (از میناب تا جاسک). فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری. 15(51): 144-111.
نصراللهی، ز.، جهانبازی، ندا.، ناصری، ط. 1393. ردهبندی استانهای کشور برحسب جاذبههای گردشگری. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری. 9(28): 37-17.
Casais, B., Fernandes, J., Mariana, S. 2020. Tourism innovation through relationship marketing and value co-creation: A study on peer-to-peer online platforms for sharing accommodation, Journal of Hospitality and Tourism Management 42 (2020)51-57. DOI: 1016/j. jhtm.2019.11.010.
Croes, R. 2014. Tourism and poverty reduction in Latin America: where does the region stand? vol. 6no, 3, 2014 pp.293-300.
Lee, Y.A., Jang, S., Kim J. 2020. Tourism clusters and peer-to-peer accommodation, Annals of Tourism Research 83 (2020) 102960, DOI: 10.1016/j.annals.2020.102960.
Lenzen, Manfred. 2018. The carbon pot prints of global tourism 522.
Li, Sh., Li, G., Law, R., Paradies, Y. 2020. Racism in tourism reviews, Tourism Management 80 (2020) 104100.
Liu, S.T. 2020. Comparing the Perspectives of municipal tourism departments and cultural departments on urban cultural-tourism development, Journal of Destination Marketing & Management 16 (2020) 100432.
Rahmafitra, F., Pearce, Ph. L., Oktadiana, H, Putro, H P.H. 2020. Tourism Planning and Planning theory: Historical roots and contemporary alignment, Tourism Management Perspectives 35(2020)100703.
Sharif, N.M.D., Lonik, K. A. T. 2014. Entrepreneurship as a catalyst for Rural Tourism Development, EDP Sciences, 01087, pp.1-8.
Wu, C.W. 2015. Destination loyalty modeling of the global tourism, Journal of Business Research.
Borazjancity.com
_||_