عوامل موثر بر توسعه گردشگری شهر لاهیجان
الموضوعات :
رحیم پرمایه
1
,
مهرداد رمضان پور
2
,
کیا بزرگمهر
3
,
آمنه حقزاد
4
1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا وبر نامه ریزی شهری،واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
3 - استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
4 - استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
تاريخ الإرسال : 10 الأحد , جمادى الأولى, 1441
تاريخ التأكيد : 26 الأحد , شعبان, 1441
تاريخ الإصدار : 28 الخميس , رمضان, 1441
الکلمات المفتاحية:
توسعه پایدار,
گردشگری پایدار,
کلید واژه: گردشگری,
شهر لاهیجان,
ملخص المقالة :
شهرلاهیجان به عنوان مرکز شهرستان، از نظر تاریخی و جاذبههای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همچنین فرصتهای بیشمار طبیعی گردشگری تاریخی، تفریحی و طبیعت گردی می-تواند تبدیل به یک قطب گردشگری منطقهای و حتی فرامنطقهای گردد. این شهر با حوزه نفوذ و منطقه پیرامونی خود و وجود جاذبههای تاریخی (مانند آرامگاه شیخ زاهد گیلانی، بقعه میر شمس الدین، آرامگاه کاشف السلطنه و موزه تاریخ چای، پل خشتی لاهیجان، حمام گلشن لاهیجان)، فرهنگی (مانند مسجد چهار پادشاهان، مسجد اکبریه، مسجد جامع لاهیجان)، طبیعی ( کوه و آبشار شیطان کوه، تالاب سوستان، تالاب امیر کلایه) یکی از مراکز گردشگری استان گیلان به حساب میآید. اما به دلیل عدم برخورداری مناظر طبیعی، تاریخی و فرهنگی این شهر از زیر ساخت های لازم در جهت توسعه و آبادانی با مشکلات فراوانی دست به گریبان است. در این راستا تحقیق حاضر تلاش دارد با روش توصیفی ـ تحلیلی و عوامل موثر بر توسعه گردشگری شهر لاهیجان را از نظر گردشگران مورد بررسی قرار دهد. روش جمع آوری داده و اطلاعات پرسشنامه و اسنادی کتابخانه بوده است. حجم جامعه نمونه بر اساس نظر کارشناسی ( شامل اساتید دانشگاه و کارشناسان گردشگری) 100 نفر از گردشگران حاضر در شهر لاهیجان میباشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدهاند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای آماری خی 2 و فریدمن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که جاذبههای طبیعی، جاذبههای تاریخی، وجود امنیت کافی در شهر لاهیجان به ترتیب مهمترین عوامل موثر برای جذب گردشگری در این شهر است.
المصادر:
بهزاد فر، مصطفی و زمانیان، روزبه (1386)، کاربرد تصمیم سازی چند معیاره فرایند تحلیل سلسله مراتبی در برنامهریزی گردشگری، مورد: شهرستان نیشابور، نشریه بین المللی علوم مهندسی، جلد 18، شماره 5- ویژه نامه معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، صص 11-1.
ـ بهشتی، محمدباقر؛ محمدزاده، پرویز و قاسملو، خلیل(1396)، نقش صنعت گردشگری در ایجاد نابرابری درامدی در بین استانهای کشور، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، سال ششم، شماره 22، پاییز 96، صص 29-8.
ـ جعفری صمیمی، احمد و خبره، شیما (1392)، اثر گردشگری بر توسعه انسانی، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، سال دوم، شماره 7، زمستان 1392، صص 24-11.
حاتمی نژاد، حسین و شریفی، امیر (1394)، بررسی نقش گسترش گردشگری شهری بر توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: شهر سنندج)، فصلنامه گردشگری شهری، دورة 2 ، شمارة 1 ، بهار 1394، صص 74-61.
رحمانی، کمالالدین (1389)، توانمندیها و مزیتهای سرمایهگذاری آذربایجان شرقی، مرکز خدمات سرمایهگذاری آذربایجان شرقی: تبریز.
زنگی آبادی، علی و محمدی، جمال و زیرک باش، دیبا (1385)، تحلیل گردشگری داخلی شهر اصفهان، مجله جغرافیا و توسعه، سال چهارم، شماره پیاپی 8، صص 156-131.
زهره، یوسفی (1394)، بررسی نقش دیپلماسی شهری در توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر تاریخی قزوین)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات قزوین، دانشکده هنر و معماری ، گروه شهرسازی.
شربتیان، محمدحسن (1390)، تأملی بر گردشگری شهری در ایران و ارائۀ راهکارهایی در جهت توسعۀ پایدار این صنعت شهری، اولین همایش بینالمللی مدیریت گردشگری و توسعۀ پایدار، مرودشت.
شمس الدینی، علی؛ امیری فهلیانی، محمدرضا و محمدی، عباس (1390) مقاله نقش صنعت گردشگری در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر نورآباد ممسنی)، اولین همایش بین المللی مدیریت گردشگری و توسعه پایدار، صص 28-14؛
داس ویل، راجر (1378)، مدیریت گردشگری، ترجمه سید محمد اعرابی و داود ایزدی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران.
سازمان جهانی جهانگردی (1379)، برنامهریزی ملی و منطقهای جهانگردی، ترجمه محمود عبدالله زاده، دفتر پژوهشهای فرهنگی.
والا، فرانسوا و همکاران (1384)، گردشگری بینالمللی، ترجمه گوهریان و دیگران، تهران، امیرکبیر، چاپ اول.
حیدری نیا، سعید، موحد، علی و الله وردی ئی، پریسا (1398)، عنوان اولویتبندی شاخصهای کیفیت محیطی از دید گردشگران با استفاده از مدلهای SAW, VIKOR ,ELECTRE و کپلند (مطالعه موردی: شهرستان کوهدشت)، فصلنامه پژوهشهای گردشگری و توسعه پایدار، سال دوم، شماره 1 (پیاپی4) بهار 98، صص 56-47.
رستگار، موسی؛ غلامی، محمد؛ زمانی، مینا؛ مقدم، معصومه (1390)، تحلیل عوامل مؤثر بر گسترش گردشگری پایدار شهری با استفاده از مدل swot (نمونۀ موردی: زنجان)، مجموعه مقالات همایش بینالمللی مدیریت گردشگری و توسعۀ پایدار، مرودشت، صص. 39 –
قربانی گلزاری، سپیده، حسین زاده دلیر، کریم و بیک بابایی، بشیر (1398)، بررسی و تحلیلی بر چالشهای توسعه توریسم شهری (نمونه موردی: شهر تبریز)، مجله فضای گردشگری، سال هشتم، شماره 30، صص 45-33).
ضیاء، عفت؛ استعلاجی، علیرضا؛ فلاح تبار، نصراله و ولی شریعت پناهی (1398) تحلیل عوامل کلیدی تأثیرگذار بر توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی: شهرستان صومعه سرا)، مجله فضای گردشگری، سال هشتم، شماره 32، صص 94-80.
Badita, Wan. (2013) Sustainability of Tourism Development in Macao, China, International Journal of Tourism Research, Vol 15, pp. 52- 65.
Law Christopher, M. (1996) Urban Tourism Attraction Visitors to Large Cities, mansell. Publishing, LONDON, Vol 29, No 18, pp. 168.
Timuz, E. & Getz. M. (2009) Tourists’ Satisfaction with Cultural Tourism Festival: a Case Study of Calabar Carnival Festival, Nigeria, International Journal of Business and Management,Vol 4, No 3, pp. 116-125.
Suraj, P. (2010). The Impact of Tourism on Income Inequality: An Econometric Assessment, The UCLA Undergraduate Journal of Economics, 47-99.
Jabulani, Nyawo, Mubangizi, Betty C. (2015) Art and Craft in local economic development: Tourism possibilities in Mtubatuba Local Municipality. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 4 (2): 1-15.
_||_