قلمرو اصل عدم توسل به زور در حملات سایبری در چارچوب منشور ملل متحد
الموضوعات : فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازی
پیمان حکیم زاده خوئی
1
(
استادیار و عضو هیات علمی گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق،الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
)
ریحانه دروگری
2
(
دکتری حقوق بین الملل عمومی، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران- مدرس دانشگاه
)
الکلمات المفتاحية: دفاع مشروع, حقوق بین‌الملل, حملات سایبری, اصل ممنوعیت توسل به زور,
ملخص المقالة :
به هم‌پیوستگی جهانی که از طریق فناوری اطلاعات به وجود آمده، سلاح بالقوه قدرتمندی در اختیار دولت‌ها و بازیگران غیردولتی قرار می‌دهد که به‌وسیله آن‌ها می‌توان شبکه‌های دفاع نظامی را از راه دور غیرفعال یا تخریب کرد. ارسال بیش‌ازحد درخواست داده به یک سایت اینترنتی، سرور یا روتر می‌تواند به‌عنوان سلاحی جهت از بین بردن شبکه های اصلی اطلاعاتی مورداستفاده قرار گیرد یا نفوذ در شبکه‌های خصوصی مورداستفاده قرار گیرد پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی در پی بررسی امکان اعمال اصل عدم توسل به زور به‌عنوان قاعده آمره مسلم حقوق بین‌الملل نسبت به حملات سایبری و چالش‌های حقوقی موجود است. یافته ها نشان می‌دهد که هرچند شاید حملات سایبری آسیب فیزیکی ایجاد نکنند و به عبارتی بند 4 ماده 2 منشور را نقض نکنند؛ اما اصل عدم‌مداخله به‌عنوان یک ابزار حقوقی بین‌المللی قدرتمند می‌تواند توسط دولت‌ها برای محافظت و مقابله در برابر حملات سایبری مورداستفاده قرار گیرد.
_||_
