بررسی نام واژه های حیوانات در ضرب المثل های لکی

الموضوعات :

یوسف علی بیرانوند ¹ (دانش‌آموختۀ دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران.)
قاسم صحرائی ² (دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران.)

تاريخ الإرسال : 01 الأربعاء , جمادى الأولى, 1442 تاريخ التأكيد : 24 الثلاثاء , شعبان, 1442 تاريخ الإصدار : 17 السبت , ربيع الأول, 1443

الکلمات المفتاحية: لرستان, ضرب‌المثل, قوم لک, زبان لکی, نام‌واژه‌های حیوانات,

ملخص المقالة :

ضرب المثل ها جملاتی پرمغز و کوتاه هستند که کاربردی گسترده دارند و مردم برای اقناع یکدیگر از آن‌ها استفاده می کنند. هر کدام از اقوام ایرانی، مثل های خاص خود را دارند که به خاطر ارتباط با یکدیگر و گاهی ارتباط با طبیعت ، آن‌ها را ساخته اند. در میان قوم لک نیز مانند سایر اقوام، ضرب‌المثل هایی وجود دارد. قوم لک از جمله اقوام ایرانی است که در استان هایی مانند لرستان، ایلام، کرمانشاه و همدان و... زندگی می کنند و به زبان لکی که یکی از زبان های بازمانده از زبان پهلوی است، سخن می گویند. نام واژه های حیوانات در ضرب‌‌المثل های این زبان نمودی پررنگ دارد. این موضوع می تواند بیانگر زندگی در کوهستان و ارتباط با حیوانات باشد. در این پژوهش کوشیده ایم نام‌واژه های حیوانات را در ضرب‌المثل‌های لکی به روش توصیفی- تحلیلی و میدانی مورد بررسی قرار دهیم. بنابراین نخست آن‌ها را آوانگاری کرده ایم و ترجمۀ آن‌ها را به زبان فارسی نوشته ایم؛ سپس جایگاه کاربرد آن‌ها را مورد بررسی قرار داده ایم؛ سرانجام مثل های معادل آن‌ها را که در زبان فارسی و یا دیگر گونه های زبان های ایرانی وجود داشته است، آورده ایم.

المصادر:

1- امانی، رضا و رضائی، زهرا و خوشناموند، زهرا. (1396). «روش ­شناسی و ارزیابی ترجمه ­های قرآن کریم در برگردان ضرب­ المثل­ های اخلاقی قرآن همراه با ترجمه ­های پیشنهادی». مجلۀ مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، 1(4)، 23- 1.

2- بیرانوند، یوسف­علی و زهره ­وند، سعید. (1399). «فرایند تغییرات واجی در انتقال از زبان پهلوی به لکی». فصلنامۀ ادبیات و زبان­های محلی ایران زمین، 6(1)، 20- 1.

3- حکمت، علی. (1387). امثال قرآن. چاپ سوم. آبادان: پرستش.

4- خرایی، کبری. (1392). «کشاورزی در آیینۀ ضرب­ المثل­ ها و کنایات بخش خزل». مجلۀ فرهنگان، 14(1)، 61- 41.

5-  خسروی، کبری و فتحی ایرانشاهی، طیبه و کرمپور، علی. (1396). «بررسی تطبیقی ضرب‌المثل‌های عربی و لکی». فصلنامۀ ادبیات و زبان­های محلی ایران زمین، 7(4)، 80- 63.

6- دهخدا، علی اکبر. (1363). امثال و حکم. چاپ ششم. تهران: انتشارات امیرکبیر.

7- ذوالفقاری، حسن. (1386). «هویت ایرانی و دینی در ضرب­ المثل­ های فارسی». مطالعات ملی، 8(2)، 53- 27.

8- ذوالفقاری، حسن. (1388). فرهنگ بزرگ ضرب ­المثل­ های ایرانی. 2 جلد. تهران: معین.

9- سعدی، مصلح­الدین. (1385). کلیات سعدی. تصحیح محمدعلی فروغی. تهران: انتشارات هرمس.

10- شکورزاده، ابراهیم. (1372). ده ­هزار مثل فارسی و بیست و پنج هزار معادل فارسی آن­ها. چاپ اول. مشهد: آستان قدس رضوی.

11- عالی­ پور خرم­آبادی، کامین. (1384). دستور زبان لکی: ضرب­ المثل­ ها و واژه­ نامه­. چاپ اول. خرم­آباد: افلاک.

12- عسکری عالم، علیمردان. (1389). ضرب­المثل­ها و تک­بیت­های سور و سوگ زبان لکی. چاپ اول. خرم ­آباد: انتشارات شاپورخواست.

13- متقی­ زاده، عیسی و نیکوبخت، الهام. (1393). «مقایسۀ ضرب ­المثل­ های فارسی و عربی با موضوع سخن از لحاظ واژگانی، نحوی، بلاغی و معناشناسی». مجلۀ ادبیات تطبیقی، 6(1)، 321- 295.

14- مولوی، جلال ­الدین. (1390). مثنوی معنوی. تصحیح رینولد نیکلسون. چاپ پنجم. تهران: انتشارات هرمس.

15- ناصرخسرو، ابومعین. (1384). دیوان ناصرخسرو. تهران: انتشارات پیمان.

16- نجف­زاده قبادی، امیدعلی. (1391). ادبیات عامۀ لکی. چاپ اول. خرم­آباد: انتشارات شاپورخواست.

منابع لاتین

17- Abrams, M, H; Harpham, G, (2012), A Glossary of Literary Terms, Tenth Edition, Boston: Wadsworth publication.

18- Baldick, Chris, (2001), The Concise Oxford Dictionary of Lterary terms, Oxford University.

19- Maser, Martin H, (2007), The facts on file Dictionary of proverbs, Second edition, Infobase Publishing.

20- Mieder, Wolfgang, (2004), Proverbs, London: Greenwood Press.

منابع اینترنتی

21- لغت­ نما. (3 آبان 1399). «هپلوک». سایت www.loghatnama.ir به نشانی

https://loghatnama.ir/%d9%87%d9%8e%d9%be%d9%84%d9%88%da%a9/