بررسی نظام فعلی: فعل در گویش هندیجانی
الموضوعات :
1 - دانشیار گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آبادان، آبادان، ایران.
2 - دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی،گروه زبان انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آبادان، آبادان، ایران.
Email: Azadeh.
الکلمات المفتاحية: فعل واژگانی, فعل مرکب, گویش هندیجانی,
ملخص المقالة :
گویش هندیجانی از گویش های رایج در استان خوزستان است که اکثریت قریب به اتفاق مردم شهرستان هندیجان به آن تکلم می کنند. از نظر رده شناسی، گویش هندیجانی گویشی متعلق به خانوادۀ زبان های ایرانی نو غربی می باشد و به دلیل وجوه اشتراک فراوانی که با گویش های لری دارد، یکی از گونه های آن به شمار می آید. این مقالۀ توصیفی-تحلیلی کوششی است در زمینۀ شناخت و توصیف نظام فعلی گویش هندیجانی. داده ها از طریق و مصاحبه با گویشوران میانسال تا کهنسال، بی سواد تا کم سواد و ضبط گفتار ایشان به دست آمده و مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج با توجه به حداکثر بسامد کاربرد، استخراج گردیده است. یافته ها حاکی از آن است که در این گویش زمان دستوری برای بیان آینده وجود ندارد و برای بیان آن از مضارع اخباری استفاده می شود.
10. Crystal, D. (1992), An Encyclopedic Dictionary of Language and Languages; Oxford: Basill and Blackwell.
11. Fromkin, V. & Rodman, R. (1988), An Introduction to Language. Orlando: Holt, Rinehart and Winston, Inc.