تأثیر مزیت نسبی فعالیتهای اقتصادی بر تولید ناخالص داخلی استانها
الموضوعات :
سیده نرگس آقامحمدی
1
,
غلامعلی حاجی
2
,
هادی غفاری
3
,
پیمان غفاری آشتیانی
4
1 - دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
2 - استادیار، گروه اقتصاد، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
3 - دانشیار، گروه اقتصاد، دانشگاه پیام نور مرکز اراک، اراک، ایران
4 - دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
الکلمات المفتاحية: رشد اقتصادی, پانل پویا, فعالیتهای اقتصادی, طبقهبندی JEL: F10, O21, C2 واژگان کلیدی: مزیت نسبی,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله بررسی تأثیر مزیت نسبی فعالیتهای مختلف بر تولید ناخالص داخلی استانها در بازه زمانی 1393-1383 است. برای این منظور از دادههای سالنامههای آماری و حسابهای منطقهای مرکز آمار ایران برای 30 استان استفاده شده است. برآورد مدلها در قالب مدل پانل پویا با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته ارزیابی شده است. نتایج برآورد مدلها مؤید آن است که شاخص مزیت نسبی در سه بخش عمده کشاورزی، ساختمان و خدمات تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی استانها به ترتیب به میزان 49/0، 08/0 و 07/0 درصد دارند. در حالی که شاخص مزیت نسبی بخش صنعت، معدن و انرژی تأثیر منفی به میزان 15/0 را بر رشد اقتصادی استانها نشان میدهد، که این تأثیر منفی میتواند ناشی از اثرگذاری بیشتر سایر بخشها بر تولید ناخالص داخلی استانها باشد. با توجه به یافتههای تحقیق و تفاوت میزان اثرگذاری مزیت نسبی بر بخشهای مختلف، پیشنهاد میشود در مسیر تبدیل هر استان یا شهرستان به قطب اقتصادی زیربخشهای مختلف، اقدامات لازم صورت پذیرد.
_||_