سپیکو یا بانو سپی(نگاهی اسطوره شناختی به یک روایت تاریخی)

الموضوعات : فصلنامه تاریخ

دکتر بهروز رومیانی ¹ ()
معصومه بخشی زاده ² ()

تاريخ الإصدار : 14 الخميس , شوال, 1431

الکلمات المفتاحية: اسطوره, کوروش, توتم, سپیکو, کودک مطرود,

ملخص المقالة :

چکیده سپیکو ، نام زن میتراداتس گاوچران است که در روایتی که هرودوت نقل می کند دایه ی کوروش کبیر بوده است؛ البته این تنها روایت موجود نمی باشد. بر اساس روایت دیگری که از طرف دیگر نویسندگان و از جمله هرودوت بیان گردیده، سپیکو، نام سگی ماده است که به کوروش شیر داده است. در زبان مادی، سپیکو به معنی سگ ماده است و همین معنا، عمده ترین عامل اختلاف نظر در این زمینه است. در اساطیر بسیاری از ملل و از جمله ایرانیان، روایات بیشماری مبنی بر طرد یک کودک برای گریز از پیامدهای ناخوشایند وجود دارد. در این روایات ، عمدتاً کودک را به کوه ، دریا و یا درخت سپرده و در آن جا، پرنده یا حیوانی خاص از او محافظت می کند. در تمام موارد می توان ردپای توتم و منطقه ی اسرار آمیز اساطیری را مشاهده کرد. به نظر می رسد که داستان کوروش نیز از جمله روایات اساطیری کودک مطرود باشد که در انتقال به متون تاریخی دچار تحول گردیده ودر نتیجه، حیوان توتم به دایه تغییر کرده است. واژگان کلیدی: کوروش، سپیکو، توتم، کودک مطرود، اسطوره