تحلیل جغرافیایی شبکه شهری استان خوزستان با تأکید بر برنامهریزی شهری و منطقه-ای طی سالهای 1335-1395
الموضوعات :غلامرضا طاهری 1 , محمدرضا رضایی 2 , سعید امانپور 3
1 - (دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران)
2 - (استادیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران)
3 - (دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
الکلمات المفتاحية: شهر, شبکه شهری, برنامهریزی منطقهای, خوزستان gisgis,
ملخص المقالة :
وجود سلسله مراتب شهری منظم سبب توزیع کالاها و خدمات به تمام جامعه و توزیع متعادل امکانات و خدماترسانی به تمامی بخشهای یک منطقه میگردد. شبکه شهری تنها مجموعهای از عناصر کالبدی نیست و نقش و اهمیت هر سکونتگاه را میزان و ابعاد ارتباطات و جریانها در یک نظام باز تعیین میکنند. شهرهای بزرگتر با جذب و تمرکز مازاد بیشتر، تسلط خویش را بر شهرهای کوچکتر اعمال میکنند. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع توصیفی تحلیلی میباشد. در این پژوهش شاخص های مورد مطالعه در دو مرحله از طریق مطالعه استخراج از منابع موجود در دسترس؛ طرح های تحقیقاتی، آمارنامه ها، کتب و آراء خبرگان، گردآوری شد و در نهایت نیز با استفاده از مدل های رتبه و اندازه، رتبه اندازه تعدیل شده، منحنی لورنز وضعیت شبکه شهری خوزستان مشخص گردید. نتایج نشان داد که بررسی سلسله مرتب شهری استان خوزستان طی سال های 1395-1335 بر اساس مدل مرتبه-اندازه زیپف و تعدیل شده نشان دهنده عدم تعادل درسیستم شهری و تمرکز جمعیت در شهرهای بالای نظام سلسله مراتب شهری و خصوصاً نخست شهر استان است. بر مبنای مدل مرتبه- اندازه زیپف و تعدیل شده، هیچ گونه رابطه معقول و منطقی بین شهرها و رتبه آنها وجود ندارد و نخست شهر با تمرکز امکانات و خدمات در سطوح مختلف تمرکز خود را بر سایر شهرها حفظ کرده است.
