اثر محلولپاشی اسیدسالیسیلیک و کودهای زیستی بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیای ریحان(Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش کمآبی
الموضوعات :
1 - استادیار فیزیولوژی گیاهی، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی کلیبر، ایران
الکلمات المفتاحية: تنش خشکی, کربوهیدرات, شاخص پایداری غشاء, عملکرد کوآنتوم, آنزیمهای آنتیاکسیدانت,
ملخص المقالة :
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی سالیسیلیکاسید و کودهای زیستی بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیای ریحان در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398 در شهرستان هوراند از توابع استان آذربایجانشرقی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی (70، 140 و 210 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) فاکتور دوم شامل تلقیح بذر با باکتریها در 5 سطح (عدم تلقیح بهعنوان شاهد، تلقیح با ازوتوباکتر، سودوموناس، آزوسپریلیوم و کاربرد همزمان ازوتوباکتر، سودوموناس و آزوسپریلیوم) و فاکتور سوم شامل محلولپاشی با سالیسیلیکاسید در چهار سطح (عدم مصرف، 5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) بود. نتایج نشان داد که اثرات اصلی تنش خشکی، کودهای زیستی و محلولپاشی سالیسیلیکاسید بر کلیه صفات مورد مطالعه معنیدار بود. فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II تحت تأثیر ترکیب تیماری تنش خشکی در کودهای زیستی، تنش خشکی در سالیسیلیکاسید در سطح احتمال پنج درصد معنیدار شد. با اعمال تنش کمآبی، پایداری غشای سلولی، حداکثر کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II و عملکرد دانه در گیاه ریحان کاهش یافت و میزان تجمع کربوهیدرات، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی، محتوای مالون دیآلدئید و درصد اسانس افزایش یافت. نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تنش خشکی و کودهای زیستی نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد دانه (11/917 کیلوگرم در هکتار) و حداکثر کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II (713/0) از تیمار 70 میلیمتر تبخیر و کاربرد همزمان ازوتوباکتر، سودوموناس و آزوسپریلیوم حاصل شد. محلولپاشی سالیسیلیکاسید بهترتیب منجر به افزایش 33/41، 17/54، 43/24 و 98/38 درصدی فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز، کربوهیدرات محلول برگ، شاخص پایداری غشاء و درصد اسانس و کاهش 72/54 محتوای مالون دیآلدئید شد. طبق نتایج بهدست آمده، محلولپاشی با سالیسیلیکاسید و کاربرد توأم باکتریها (ازوتوباکتر، سودوموناس و آزوسپریلیوم) توانست تا حدی اثرات منفی تنش خشکی را بر طرف و منجر به بهبود عملکرد و کیفیت گیاه ریحان گردیده است.
_||_