تاثیر هیدروپرایمینگ در کاهش اثرات تنش شوری بر جوانه زنی و محتوای پرولین بذر دو گونه دارویی سرخارگل (Echinacea angustifolia) و کاسنی (Chicorium intybus)
الموضوعات :آرزو پراور 1 , حشمت امیدی 2 , نسرین سادات عیسی نژاد 3 , مجید امیرزاده 4
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم و تکنولوژی بذر، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
2 - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم و تکنولوژی بذر، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
4 - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم و تکنولوژی بذر، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
الکلمات المفتاحية: پرولین, جوانه زنی, بنیه بذر, مدت زمان پرایمینگ,
ملخص المقالة :
تنش شوری یک عامل محیطی محدود کننده تولید محصول در گیاهان است و امروزه به‌عنوان یک مشکل روز افزون در کشاورزی مطرح است. به‌منظور بررسی تاثیر هیدرو پرایمینگ بذر بر برخی خصوصیات بذرهای سرخارگل و کاسنی آزمایشی در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در بهار 1394 به‌صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. در این تحقیق سه عامل مورد بررسی قرار گرفت، عامل اول هیدروپرایمینگ با آب مقطر در سه زمان (شاهد، 10 و 20) و عامل دوم تنش شوری که شامل پنچ سطح (صفر، 3، 6، 9 و 12) دسی‌زیمنس‌بر‌متر نمک طبیعی دریاچه قم و استفاده از بذرهای دو گیاه کاسنی و سرخارگل بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در بذرهای هیدروپرایم شده 10 ساعته سرخارگل حداکثر جوانه زنی (91/66 درصد) و سرعت جوانه زنی (79/68بذر در ساعت) در تنش شوری 6 دسی زیمنس بر‌متر نسبت به کاسنی داشت. نتایج افزایش مقدار طول ریشه‌چه (1/33سانتی‌متر) و ساقه‌چه (1/49سانتی‌متر) بذرهای هیدرو پرایم شده 10 ساعت سرخارگل در سطح شوری 6 دسی زیمنس ر‌متر را نسبت به کاسنی نشان داد. مقدار شاخص بنیه بذرهای هیدرو پرایم شده 10 ساعت سرخارگل (357) در سطح شوری 6 دسی زیمنس بر‌مترنسبت به کاسنی مشاهده شد. بذرهای هیدرو پرایم شده 10ساعت سرخارگل بیشترین محتوای پرولین ریشه چه (24/1 میکرومول بر گرم بر وزن تر) و ساقه چه (1/3 میکرو مول بر گرم وزن تر) را در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر‌متر نسبت به کاسنی داشت.
