تحلیلی بر ساده‌نویسی در عاشقانه‌های عمران صلاحی
الموضوعات :داوود ملک زاده 1 , عبدالحسین فرزاد 2 , منصوره ثابت زاده 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران.
3 - استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: شعر معاصر, شعر عاشقانه, ساده‌نویسی, عمران صلاحی,
ملخص المقالة :
عمران صلاحی از جمله شاعرانی‌ست که زبان ساده‌ای در اشعارش دارد و می‌توان وی را در زمرة شاعران ساده‌نویس به شمار آورد. بخش عمده‌ای از اشعار او عاشقانه‌های وی است که مختص به دوران خاصی نیست و در تمامی مجموعه شعرهایش دیده می‌شود. در این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته، ساده نویسی در عاشقانةهای صلاحی بررسی می‌گردد. ساده‌نویسی‌های عاشقانة شاعر، در سه حوزة ساختاری و زبانی، بلاغی و محتوایی بررسی شده است. در بخش ساختاری و زبانی: بیان مستقیم، سادگی تعبیر و بیان، کوتاه‌نویسی، نقش هم‌نشینی کلمه در شعر، بهره‌گیری از زبان محاوره، عدم استفاده از واژه‌های دشوار، نزدیکی اجزای اصلی جمله به یکدیگر، شروع مؤثر و پایان‌بندی غافل‌گیرکننده و در بخش بلاغی: پارادوکس، ایجاز، تشبیهات رایج و روزمره و آنِ شاعرانه و در بخش محتوایی: توجه به زندگی روزمره و تصاویر ملموس، جزئی‌نگری و بهره‌گیری از سوژه‌های به ظاهر بی‌اهمیت تحلیل شده است. نتیجه اینکه ساده‌نویسی عمران صلاحی که منجر به برقراری مؤثر با مخاطب شده است، باعث نشده تا نوشته‌های وی را سطحی جلوه دهد، بلکه همواره از ارزش ادبی برخوردارست. وی که توجهی توأمان به زبان و محتوای شعرش دارد، این روند را در تمامی ادوار شاعری‌اش در قالب کلاسیک و نو مورد استفاده قرار داده، تنوع موضوعات در اشعار وی از جمله موضوعات عاشقانه، مشهود است.
اکسیر، اکبر (1385). طنز عمران پرچم کرامت انسان معاصر. دوماهنامة عصر پنج شنبه. شمارة 99 و100، آذر و دی‌ماه 1385.
براهنی، رضا (1347). طلا در مس. چاپ دوم. تهران: کتاب زمان.
بسمل، محبوبه؛ میرعابدینی، ابوطالب (1391). ضعف‌های زبانی در اشعار نیما یوشیج. سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). 5 (2)، 53-35.
تمیمی، فرّخ (1369). گزینة اشعار. تهران: مروارید.
شاملو، احمد (1385). گفت‌وگوی ناصر حریری با احمد شاملو. چاپ پنجم. تهران: نگاه.
شمس قیس، محمد بن قیس (1338). المعجم فی معاییر اشعارالعجم. مصحح مدرس رضوی. تهران: کتابفروشی تهران.
شمس لنگرودی، محمد (1390). تاریخ تحلیلی شعر نو. جلد 4. چاپ ششم. تهران: نشر مرکز.
شمیسا، سیروس (1387). انواع ادبی. چاپ چهارم. تهران: نشر میترا.
شمیسا، سیروس (1389). معانی. چاپ دوم. تهران: نشر میترا.
صلاحی، عمران (1353). گریه در آب. تهران: انتشارات نیلوفر.
صلاحی، عمران (1380الف). آینا کیمی ـ چون آینه. تهران: نگاه امروز.
صلاحی، عمران (1380ب). هزار و یک آینه. تهران: نشر سالی.
صلاحی، عمران (1382). گزینة اشعار طنزآمیز. تهران: انتشارات مروارید.
صلاحی، عمران (1386الف). آن‌سوی نقطه‌چین‌ها. چاپ دوم. تهران: نشر ثالث.
صلاحی، عمران (1386ب). در یک زمستان و اشعار دیگر. شیراز: انتشارات نوید شیراز.
صلاحی، عمران (1389الف). من ودا می‌خوانم. تهران: نشر امرود.
صلاحی، عمران (1389ب). در زیر آسمان مزامیر. تهران: نشر امرود.
صلاحی، عمران (1389ج). پشت دریچة جهان (شعرهای چاپ‌نشده). تهران: انتشارات مروارید.
صلاحی، عمران (1390). یارالی دورنا (مجموعه‌اشعار ترکی). تهران: انتشارات امرود.
طاهری، حمید؛ رحمانی، مریم (1390). تصویر شعر سپید. ادبیات پارسی معاصر. 1 (2)، ۸۸-۵۵.
عبدالملکیان، گروس (1392). دربارۀ آن‌چه نیست (نکاتی دربارۀ اصطلاح ساده‌نویسی). روزنامۀ شرق. شمارة 1895 (11). ص 9.
فتوحی، محمود (1392). سبک‌شناسی. چاپ دوم. تهران: سخن.
ملک‌زاده، داوود (1389). طنز در اشعار عمران صلاحی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل. اردبیل. ایران.
ملک‌زاده، داوود (1398). حوا خودش بهشت است (نگاهی به زندگی، شعر و طنز عمران صلاحی). تهران: انتشارات آرادمان؛ آستارا: انتشارات بلم.
موحد، ضیا (1378). سعدی. چاپ سوم. تهران: انتشارات طرح نو.
موسوی، حافظ (۱۳۸۶). مردم متن شعر عمران صلاحی بودند. خبرگزاری ایسنا. 9 مهر 1386.
_||_Abdulmalekian, G. (2012). About what it is not (notes about the term simple writing). Sharq newspaper. 21 December. p. 9.
Baraheni, R. (1969). Gold in Copper. Vol. 3. Tehran: Kitab Zaman Publication.
Besmel, M. & Mirabedini, A. (2013). Linguistic weaknesses in Nima Yushij's poems. Specialized Quarterly of Persian Poetry and Prose Stylistics (Bahar Adab). 5 (2), 35-53.
Eksir, A. (2006) Satire of Emran the flag of contemporary human dignity. Asre Panjshnbeh. No 99 – 100. December and January.
Fotuhi, M. (2013). Stylistics, Tehran: Sokhan Publication.
Malekzadeh, D. (2008). Satire in the Poems of Emran Salahi. Master's Thesis. Islamic Azad University, Ardabil branch. Ardabil. Iran.
Malekzadeh, D. (2019). Eve Herself is Heaven (A Look at the Life, Poetry and Satire of Emran Salahi). Tehran: Aradman Publication; Astara: Balam Publication.
Movahhed, Z. (1999). Sa'di. Tehran: Tarhe nu Publication.
Musavi, H. (2007). People were the text of Emran Salahi's poem. ISNA News Agency. October 1.
Salahi, E. (2001). Like a Mirror. Tehran: Negahe Emoraz Publication.
Salahi, E. (1974). Crying in the Water. Tehran: Nilufar Publication.
Salahi, E. (2001). A Thousand and One Mirrors. Tehran: Sali Publication.
Salahi, E. (2003). A Selection of Humorous Poems. Tehran: Morvarid Publication.
Salahi, E. (2007A). Beyond the Dots. Tehran: Sales Publication.
Salahi, E. (2007B). In a Winter and Other Poem. Shiraz: Navide Shiraz Publication.
Salahi, E. (2010A). I Read Vodas. Tehran: Amrud Publication.
Salahi, E. (2010B). Under the Sky of Mazamir. Tehran: Amrud Publication.
Salahi, E. (2010C). Behind the Door of the World (Unpublished Poems). Tehran: Morvarid Publication.
Salahi, E. (2011). Yarali Doorna (A Collection of Turkish Poems). Tehran: Amrud Publication.
Shamisa, S. (2010). Literary Genras. Tehran: Mitra publication.
Shamisa, S. (2011). Ma'ani. Tehran, Mitra publication.
Shamlu, A. (2007). Nasser Hariri's Conversation with Ahmad Shamlu. Tehran: Negah publication.
Shams Q.R. (1960). Al-Mu'jam Fi Ma'ayir She’r Al-Ajam. Modares Razavi (Ed.). Tehran: Tehran Bookstore.
Shams Langrudi, M. (2012). Analytical History of New Poetry. Tehran: Markaz publication.
Taheri, H. & Rahmani, M. (2011). The Image of White Poetry. Contemporary Persian Literature Journal, Humanities and Cultural Studies Research Center. 2 (1), 57-88.
Tamimi, F. (1990). The Collection Poetry. Tehran: Morvarid.
