تأثیر مسئولیت های اجتماعی بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی (مطالعه موردی: شهر تبریز)

الموضوعات :

جعفر بهاری ¹ ( دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری،دانشگاه علم و فرهنگ،تهران، ایران )
شهلا بهاری ² ( گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران )
حامد بهاری ³ ( گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران )

تاريخ الإرسال : 26 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1441 تاريخ التأكيد : 11 السبت , شعبان, 1441 تاريخ الإصدار : 27 الإثنين , شعبان, 1441

الکلمات المفتاحية: ارزش ویژه برند, تبریز, گردشگران داخلی, مسئولیت‌های اجتماعی, مقصد گردشگری,

ملخص المقالة :

تحقیق حاضر با هدف تأثیر مسئولیت های اجتماعی بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری از دیدگاه گردشگران داخلی در شهر تبریز در تابستان ۱۳۹۸ صورت پذیرفته است. تحقیق حاضر، از نظر هدف، کاربردی و براساس روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق آن دسته از گردشگران داخلی هستند که در تابستان ۱۳۹۸ به شهر تبریز سفر کرده‌اند. داده های مورد نیاز برای این تحقیق با روش نمونه گیری تصادفی ساده از گردشگران داخلی در شهر تبریز و با ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. با توجه به این که حجم جامعه نا معلوم می باشد از فرمول کوکران به منظور تعیین حجم نمونه استفاده شده است که عدد ۳۸۴ بدست آمده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که مسئولیت‌های اجتماعی مقصد گردشگری شهر تبریز تأثیر معنی داری بر ارزش ویژه برند مقصد و هریک از ابعاد آن دارد.

المصادر:

آذر، ع.، غلامزاده، ر. و قنواتی، م. (۱۳۹۱). مدلسازی مسیری-ساختاری در مدیریت: کاربرد نرم افزار SmartPLS، تهران: نگاه دانش.

آقایی، پرویز، رضویان، محمدتقی، سعیدی راد، مجید، خزایی، مصطفی(۱۳۹۴)، تحلیل مولفه‌های تاثیرگذار بر رضایت‌مندی از مقاصد گردشگری (مورد پژوهی: گردشگران شهرستان قروه)، فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری، دوره ۴، شماره ۱۴، صص ۹۷- ۱۱۳.

اژدری، علی، نایب زاده، شهناز، حیرانی، فروغ (1394)، بررسی تأثیر مسئولیت‌های اجتماعی بر ارزش ویژه برند بیمارستان (مطالعه موردی: بیمارستان شهید صدوقی یزد)، مدیریت سلامت. سال 18، شماره 6، صص 32- 48.  

ایوبی یزدی، حمید، بذرافشان، مرتضی (۱۳۹۰)، اهمیت برند و برند سازی در مقاصد گردشگری، مجموعه مقالات اولین همایش مدیریت و توسعه گردشگری، چالشها و راهکارها، تهران - مرکز مطالعات تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف.

ایوبی یزدی، حمید، حسینی، سید محمد حسن (۱۳۸۸)، جایگاه و چالش های برند در مقاصد گردشگری، مجموعه مقالات نخستین کنفرانس بین المللی مدیریت سرمایه فکری، زنجان - دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان.

پوراحمد، احمد، حسینی، علی، اروجی، حسن، علیزاده، محمد (1392)، الویت سنجش راهبردهای توسعه گردشگری فرهنگی در منطقه الموت قزوین، پژوهش های جغرافیای انسانی، دوره 45، شماره سوم، صص 1- 17.

محمدی، مصطفی، میرتقیان رودسری، سید محمد(۱۳۹۸)،بررسی عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری شهری مطالعه موردی: شهر رامسر، فصلنامه علمی پژوهشی گردشگری شهری، دوره ۶، شماره ۱، صص ۱۴۹- ۱۶۷.

دیواندری، علی، کرمانشاه، علی، اخلاصی، امیر(139۱)، ارائه مدل برندسازی برای کلان پروژه‌های تفریحی، اقامتی، گردشگری و ورزشی کشور با رویکرد بومی بر اساس تئوری مبتنی بر داده‌ها، فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهشنامه بازرگانی، دوره ۱۷، شماره ۶۵، صص ۲۷- ۶۴.

ثریایی، علی، رادمرد، مهدیه، رادمرد، مونا، یونسی، علی(139۱)، بررسی تاثیر تصویر برندینگ شهری بررفتار توریسم در شهرستان رامسر، مجموعه مقالات اولین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین، همدان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، شرکت هم اندیشان محیط زیست فردا.

ترکستانی، محمد صالح، بخشی زاده برج، کبری، جاهدی، پدرام (139۷)، نگاشت شبکه تداعی‌های برند گردشگری منطقه آزاد کیش با استفاده از روش نقشه مفهومی برند، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، دوره ۱۳، شماره ۴۲، صص ۴۱- ۶۵.

مقدم، ‌فرزاد ‌(۱۳۹۰). تبلیغات ‌شگفت انگیز( ۱۰ نمونه برتر بازاریابی و ساخت برند در گردشگری). تهران: انتشارات تهران سیته.  ‌

ملازاده، عباس، ‌افتخارنیا، مینا (۱۳۹۲)، ارزیابی اثرات برندگذاری شهری درجذب گردشگران، مجموعه مقالات اولین همایش بین المللی مدیریت گردشگری و توسعه پایدار، مرودشت - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.

کیانی فیض آبادی، زهره (۱۳۹۷)،عوامل موثّر بر وفاداری به مقصد گردشگری با نقش میانجی رضایت گردشگران (مورد مطالعه: شهرکاشان)، نشریه گردشگری شهری، دوره ۵، شماره ۴، صص ۱۰۵- ۱۲۰.

کروبی، مهدی، وفایی، سید عباس، سیدی، پیمان (۱۳۹۶)، عوامل مؤثر بر رضایت کلی با نقش میانجی ارزش ویژة برند مقصد گردشگری مورد مطالعه: گردشگران بازدیدکننده از کاخ گلستان در تهران، فصلنامه گردشگری و توسعه، دوره ۶، شماره ۱، صص ۱- ۲۲.

کروبی، مهدی، بهاری، جعفر، بهاری، شهلا، بهاری، حامد، محمدی، سمیرا، بذله، مرجان (۱۳۹۷)، بررسی روابط ساختاری بازدیدهای قبلی، انگیزه‌ها، رضایت و قصد بازگشت مجدد گردشگران (مطالعه موردی: شهر تبریز) )، فصلنامه جغرافیا و روابط انسانی، دوره ۱، شماره ۲، صص ۷۱۶- ۷۳۲.

جعفری، وحیده، نجارزاده، محمد، کیانی فیض آبادی، زهره (۱۳۹۶)، بررسی عوامل موثر بر ارزش ویژه برند مقصد گردشگری (مورد مطالعه: شهرستان سوادکوه)، فصلنامه علمی- پژوهشی برنامه ریزی و توسعه گردشگری ، دوره ۶، شماره ۲۰، صص ۷۵- ۹۳.

قنبری، ابوالفضل، آدمی، معصومه، هاشمی امین، سمیرا (1394)، سنجش پایداری توسعة گردشگری از نگاه جامعة محلی(مطالعه موردی: شهر تبریز)، نشریه گردشگری شهری،2(2)، صص205- 218.

قنبری، ابوالفضل، احمدیان، فرشته (139۷)، بررسی عوامل مؤثر در معرفی بازار تبریز به عنوان برند گردشگری، فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری شهری، دوره ۵، شماره ۳، صص ۱- ۱۶.

سکاران، اوما. (۱۳۸۸). روشهای تحقیق در مدیریت. ترجمه محمد صائبی و محمود شیرازی،تهران، مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت وبرنامه ریزی، چاپ ششم.

غفاری، محمد، امیررضا، کنجکاو منفرد (1397)، اثر مسئولیت های اجتماعی بر توسعه ارزش ویژه برند مقصدهای گردشگری مورد مطالعه: شهر اصفهان، دو فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات اجتماعی گردشگری، سال ششم، شماره یازدهم، صص 139- 162.

سجاسی قیداری، حمدالله، دلیر، الهه (1396)، تحلیل سطح مسئولیت پذیری اجتماعی گردشگران در روستاهای مقصد گردشگری (مورد مطالعه: گردشگران دهستان‌های شهرستان خواف)، دو فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات اجتماعی گردشگری، سال پنجم، شماره نهم، صص 29-55.

فرزین فر، زهره، سعیدا اردکانی، سعید، نادری بنی، محمود (1395)، تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت بر وفاداری مشتریان با توجه به نقش میانجی اعتماد و رضایت (مورد مطالعه هتل های سه ستاره و چهار ستاره یزد)، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، سال یازدهم، شماره سی و سوم، صص 63- 83.

حساس یگانه، یحیی، برزگر، قدرت اله (1392)، مبانی نظری مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و پارادایم‌های تحقیقاتی آن در حرفه حسابداری، حسابداری مدیریت، سال هفتم، 24(22)، صص 109- 133.

پور اسدی، محمد، معدنی، جواد (1395)، تأثیرمؤلفه های مسئولیت اجتماعی بر کیفیت ارائه خدمات انتظامی، نشریه انتظام اجتماعی، دوره 8، شماره 1، صص 161- 188.

کاتلر، فیلیپ (۱۳۸۵)، مدیریت بازاریابی، بهمن فروزنده، چاپ چهارم ، اصفهان، نشر آموخته.

کاتلر، فیلیپ (۱۳۸۳)، کاتلر در مدیریت بازار، عبدالرضا رضایی نژاد، چاپ سوم، تهران، انتشارات فرا.

کاتلر، فیلیپ(۱۳۸۷)، مبانی مدیریت بازاریابی ترجمه دکتر علی پارسائیان، چاپ دوم، تهران، انتشارات ترمه.

رنجبریان، بهرام؛ غفاری، محمد؛ تسلیمی، امین. (1391). «گونه­شناسی ریسک‌های استنباط شده از سفرهای خارجی (مورد مطالعه: گردشگران سفر کرده به شهر اصفهان)». پژوهش‌های راهبردی نظم و امنیت اجتماعی. سال اول. شماره سوم، صص 12-1.

عسگری خشوئی، رضا؛ رضایی دولت آبادی، حسین. (1394). تحلیل تأثیر مسوولیت اجتماعی شرکت بر نیات رفتاری مصرف-کنندگان (دیدگاه مصرف‌کنندگان محصولات شرکت گیتی‌پسند در شهر اصفهان). مدیریت بازرگانی، دوره 5، شماره 3، صفحات 866-845.

عماری، حسین؛ زنده دل، احمد. (1391). «ارزیابی تأثیر واسطه‌ای تصویر ذهنی برند روی شکل­گیری ارزش ویژه برند». فراسوی مدیریت. سال پنجم. شماره 20، صص 78-59.

غفاری، محمد؛ رنجبریان، بهرام؛ فتحی، سعید. )1393). «ارائه مدلی جهت تبیین ارزش ویژه برند مقاصد گردشگری (مطالعه موردی: شهر اصفهان)». مدیریت بازرگانی. دوره 6. شماره 4، صص 866-845.

گیلانی­نیا، شهرام؛ موسویان، جواد. (1389). «تأثیر وفاداری به برند بر ارزش ویژه برند بانک از دیدگاه مشتریان کارت الکترونیکی». فصلنامه مدیریت صنعتی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج. سال پنجم. شماره 14، صص 121-103.

Aaker, D. A., (1991), Managing Brand Equity, New York, N.Y.: The Free Press.

Abdolvand, M., & Charsetad, P., (2013), Corporate Social Responsibility and Brand Equity in Industrial Marketing, International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 3 (9), 285-273.

Areekul, Ch., Ratana-Ubol, A. & Kimpee, P. (2015).‌Model development for strengthening social capital for being a sustainable lifelong learning society. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 191, 1613-1617.

Baker, M.J. & Cameron, E. (2008). Critical success factors in destination marketing.Tourism & Hospitality Research, Vol.8. No.2. PP.79-97.

Barthorppe, S. (2010). Implementing Corporate social responsibility in the UK  construction industry. Property management Vol. 28. No. 1, pp, 4 – 17.

Boo, S., Busser, J., & Baloglu, S., (2009), A model of Customer-based Brand Equity and its Application to Multiple Destinations, Tourism Management, 30, 219–231.

Can, V. V., (2013), Modeling Tourism Demand, Travel Mode Choice and Destination Loyalty, A dissertation for the degree of Ph.D., University of Tromso, Norway.

Chai, J., Chang, P. Wang, Z., & Brew, Y., (2015), The Public Perception of Corporate Social Responsibility and Its Effects on Customer Behavior in China, American Journal of Industrial and Business Management, 5, 611-621.

Chang, H. H., & Liu, Y. M., (2009), The Impact of Brand Equity on Brand Preference and Purchase Intentions in the Service Industries, The Service Industries Journal, 29 (12), 1687-1706.

Chen, C.-F., & Tsai, D., (2007), How destination image and evaluative factors affect behavioral intentions?, Tourism Management, 28 (4), 1115–1122.

Chernatony, L., & McDonald, M., (2003), Creating Powerful Brands in Consumer, Service and Industrial Markets, Butterworth-Heinemann, Oxford.

Chekalina, T., Fuchs, M., and Lexhagen, M., (2018), Destination Brand Promise: The Core of Customer Based Brand Equity Modeling, Tourism Analysis, Vol. 23, PP. 93–107.

Chiu, T. H. Y., Wan, I. L. & Chen, H. T. )2014(. Environmentally Responsible Behavior in Ecotourism: Antecedents and implications. Tourism Management, 40, 321-329.

Chu, C. F., & Yang, P. P. (2009).Empirical examination of relationship between corporate social responsibility and financial performance. Financial Forum, 7, 135–137.

Crosno, J. Freling, T & Skinner, S. (2009); "Does brand social power mean market might? Exploring the influence of brand social power on brand evaluation", Journal of Psychology & Marketing, Vol.26 (2): 91-121.

Duman, Teoman. & Ozbal, Okai. & Duerod, Malcolm. (2018). The role of affective factors on brand resonance: Measuring customer‐based brand equity for the Sarajevo brand, Journal of Destination Marketing & Management, Vol.8, pp.359- 372.

Esmaeilpour, M., & Barjoei, S.  (2016). The Impact of Corporate Social Responsibility and Image on Brand Equity.  Global Business and Management Research:  An International Journal, 8 (3), 55-66.

Faircloth, J. B., Capella, L. M., & Alford, B. L., (2001). The Effect of Brand Attitude and Brand, Image on Brand Equity, Journal of Marketing Theory and Practice, 9 (3), 61-79.

Farquhar, P (1989);" Marketing Brand Equity".Maketing Research, (Sep), PP.24ـ 33.

Fornell, C. and Cha, J. (1994). Partial least squares, in Bagozzi, R.P. (Ed.), Advanced Methods.

Gil, R. B., Andres, E. F., & Salinas, E. M., (2007), Family as a Consumer-based Brand Equity, Journal of Product & Brand Management, 16 (3), 188-199.

Golja, T., & Nižić, M. K., (2010), corporate social responsibility in tourism- the most popular tourism destination in Cratia: competitive analysis, Management, 15 (2), 107-121.

Iqbal, F., (2013), Impact of Corporate Social Responsibility (CSR) on Brand Equity (B.E), M.A. Thesis, Faculty of Management Sciences, University of Central Punjab.

Jago, L., Chalip, L., Brown, G., Mules, T., & Ali, S, (2003), Building Events into Destination Branding: Insights from Experts, Event Management, 8(1), 3–14.

Kani, Yusuf. & Yuhanis, Abdul.Aziz. Sambasivan, Murali. & Bojei, Jamil. (2017) Antecedents and outcomes of destination image of Malaysia, Journal of Hospitality and Tourism Management,Vol.32, pp.89-90.

Keller, K. (1998); "Strategic brand management: building, measuring and brand equity", Prentice Hall: Englewood Cliffs, NJ.

Konecnik, M., & Gartner, C., W., (2007), Customer-based Brand Equity for a Destination, Annals of Tourism Research, 34 (2), 400–421.

Lee, J., & Back, K., (2008), Attendee-based Brand Equity, Tourism Management, 29 (2), 331–344.

Kok ,Peter, van der Wiele, Ton, McKenna, Richard, Brown, Alan(2001). A Corporate Social Responsibility Audit within a Quality Management Framework, Journal of Business Ethics, Volume 31, Issue 4, pp 285–297.

Low, G. S., & Lamb, C. W., (2000), The Measurement and Dimensionality of Brand Associations, Journal of Product and Brand Management, 9 (6), 350–368.

Mattera, M., Baena, V., Cervino, J., (2012), Analyzing social responsibility as a driver of firm’s brand awareness, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 58, 1121-1130.

Michell, P., King, J., & Reast, J., (2001), Brand Values Related to Industrial Products, Industrial Marketing Management, 30 (5), 415–425.

Monfared, A. R. K., Fathi, S., & Ranjbarian, B. (2017). Perceived risks of individual investors in the capital market: the antecedences and consequences. International Journal of Business Innovation and Research, 14(2), 259-278.

Munazza, Saeed., and Imran, Shafique., (2019), Customer-Based Brand Equity and Destination Visit Behavior in the Tourism Industry: The Contingent Role of Social Media, Quality and Quantity International Journal of Methodology, First Online 01, PP. 1–22.

Nam, J., Ekinci, Y., & Whyatt, G., (2011), Brand Equity, Brand Loyalty, and Consumer Satisfaction, Annals of Tourism Research, 38 (3), 1009–1030.

Njiru, J. N., (2012), effect of corporate social responsibility on customer loyalty among commercial banks in Nairobi, Kenya, M.A. Thesis, UNIVERSITY OF NAIROBI.

Oliver, R, L. (1993); "Whence consumer loyalty". Journal of marketing.

Opperman, M., (2000), Tourism destination loyalty, Journal of Travel Research, 39, 78-84.

Peloza, J., & Shang, J., (2011b), Investing in CSR to Enhance Customer Value. New York, NY: The Conference Board.

Peloza, J., & Shang, J., (2011b), Investing in CSR to Enhance Customer Value. New York, NY: The Conference Board.

Rodrigues, P., Real, Elizabeth, Vitorino, F., & Cantista, I., (2011), The Importance of Corporate Social Responsibility in the Brand Image, 10th International marketing trends congress, Paris.

Semuel, H., & Chandra, S. S., (2014), The Analysis of Corporate Social Responsibility Implementation Effects towards Price Fairness, Trust and Purchase Intention at Oriflame Cosmetics Product in Surabaya, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 155, 42-47.

Staudt, S., Shao, C. Y., Dubinsky, A. J., Wilson, P. H., (2014), Corporate Social Responsibility, Perceived Customer Value, and Customer-Based Brand Equity: A Cross-National Comparison, Journal of Strategic Innovation and Sustainability, 10 (1), 88-65.

Tong, X., & Hawley, J. M., (2009), Measuring Customer-based Brand Equity: Empirical Evidence from the Sportswear Market in China, Journal of Product and Brand Management, 18 (4), 262-271.

Torres, A., Bijmolt,, T.,  Tribó, J., & Verhoef, P., (2012), Generating global brand equity through corporate social responsibility to key stakeholders, International Journal of Research in Marketing, 29, 13–24.

Tran, V., Nguyen, N., Tran, P., Tran, T. and Huynh, T., (2019), Brand equity in a tourism destination: a case study of domestic tourists in Hoi An city, Vietnam, Tourism Review, Vol. 74, No. 3, PP. 704- 720.

Usakli.A and Baloglu.S. (2011). Tourism Management. Brand personality of tourist destinations: An application of self-congruity theory.Tourism Management. Vol.32. Spain. PP.114-127.

Vahdati, H., Mousavi, N., & Mokhtari, Z., (2015), The study of consumer perception of corporate social responsibility towards consumers attitude and purchase behavior, Asian Economic and Financial Review, 5 (5), 831-845.

Wang, D. H-M., Chen , P-H., Yu, T. H-K., & Hsiao, C-Y., (2015), The effects of corporate social responsibility on brand equity and firm performance, Journal of Business Research, 68, 2232–2236.

Zenker, Sebastian. & Braun, Erik. & Petersen, Sibylle. (2017) Branding the destination versus the place: The effects of brand complexity and identification for residents and visitors, Tourism Management, Vol. 58, pp.15-17.