تاثیر هشت هفته تمرینات منتخب پیلاتس بر شاخص های تنفسی، گلایسیمیک ونیمرخ لیپیدی زنان چاق دارای دیابت نوع 2

الموضوعات :

سمانه انصاری پور ¹ , بهرام عابدی ² , مجتبی خان سوز ³

1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
2 - استاد، گروه تربیت بدنی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - دکتری، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

تاريخ الإرسال : 22 الخميس , جمادى الثانية, 1445 تاريخ التأكيد : 30 الثلاثاء , صفر, 1446 تاريخ الإصدار : 15 الأربعاء , ربيع الأول, 1446

الکلمات المفتاحية: پیلاتس, شاخص تنفسی, گلایسیمیک, نیمرخ لیپیدی, زنان چاق,

ملخص المقالة :

چکیده هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات منتخب پیلاتس بر شاخص‌های تنفسی، گلایسمیک و نیمرخ لیپیدی زنان چاق دارای دیابت نوع 2 انجام گرفت. مواد روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، 24 زن چاق مبتلا به دیابت نوع دوم به صورت در دسترس و طبق شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در 2 گروه 12 نفری تمرینات پیلاتس و کنترل قرار گرفتند. جهت اندازه‌گیری شاخص های گلایسمیک و شاخص‌های لیپیدی خون‌گیری پس از 12 ساعت ناشتایی در دوره پیش آزمون و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در دوره پس آزمون انجام شد. همچنین شاخص‌های تنفسی (حجم جاری (TV) و ظرفیت حیاتی (VC) با استفاده از دستگاه اسپیرومتری اندازه‌گیری شد. در گروه تمرین پیلاتس که به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد، آزمودنی‌ها‌ به اجرای پروتکل تمرینی پرداختند. داده‌های به دست آمده یا استفاده از آزمون‌های تی وابسته و آزمون کوواریانس با آزمون تعقیبی بنفرونی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 تحلیل شد. یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که تمرین پیلاتس باعث بهبود معنادار شاخص‌های گلایسمیک (گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین)، نیمرخ لیپیدی (کلسترول تام، تری‌گلیسرید، LDL و HDL) و شاخص‌های تنفسی (حجم جاری و ظرفیت حیاتی) زنان چاق دارای دیابت نوع دوم گردید (05/0> P ) . نتیجه گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر به ‌نظر می‌رسد که تمرین ورزشی پیلاتس یک عامل تحریکی کافی برای کاهش شاخص‌های گلایسمیک، نیمرخ لیپیدی و شاخص‌های تنفسی در زنان چاق دارای دیابت نوع 2 است.