بررسی رابطه هوش سازمانی با مدیریت تعارض در بین مدیران و معلمان مدارس دولتی شهرستان مراغه در سال تحصیلی 91-90

الموضوعات :

مجید باقرزاده ¹ ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه مدیریت صنعتی، تبریز، ایران. )
وحید راشدی ² ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، تبریز، ایران. )
علیرضا بافنده ³ ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه مدیریت صنعتی، تبریز، ایران. )

تاريخ الإرسال : 27 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 27 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 06 السبت , ذو القعدة, 1433

الکلمات المفتاحية: مدیریت تعارض, هوش سازمانی, مدیران و معلمان,

ملخص المقالة :

این پژوهش با هدف تعیین رابطه هوش سازمانی با مدیریت تعارض انجام شده است. طرح تحقیق از نوع همبستگی و در زمره تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق، مدیران و معلمان مدارس دولتی در مقاطع متوسطه و راهنمایی آموزش و پرورش شهرستان مراغه بودند؛ که متشکل از80 مدیر و 784 معلم بود که از این تعداد با فرمول کوکران، تعداد 44 مدیر و256 معلم به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌ی هوش سازمانی (آلبرشت، 2003) و مدیریت تعارض رابینز بودند که روایی صوری آنها مورد تأیید اساتید بوده و پایایی پرسشنامه‌ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب در حدود 89/ و83/ بدست آمد. نتایج تحلیل به روش همبستگی پیرسون نشان داد که بین دو متغیر هوش سازمانی و استراتژی راه حل‌گرایی در مدیریت تعارض رابطه معناداری وجود دارد. ولی بین متغیرهای هوش سازمانی و استراتژی عدم مقابله و کنترل در مدیریت تعارض، رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج آزمون تی برای مقایسه میانگین‌های بین دو گروه؛ نشان داد که بین مدیران و معلمان در انتخاب استراتژی‌های مدیریت تعارض، تفاوت معناداری وجود دارد؛ بطوریکه مدیران نسبت به معلمان راه حل‌گراتر بودند، در مقابل، معلمان تمایل به استفاده از استراتژی عدم مقابله در مدیریت تعارض داشتند؛ این تفاوت به لحاظ جنسیتی نیز معنادار بود و زنان راه‌حل‌گراتر از مردان بودند. همچنین در هوش سازمانی مدیران و معلمان، تفاوت معناداری مشاهده نشد.

المصادر:

ابزری، مهدی (1385)، هوش سازمانی و جلوگیری از کند ذهنی جمعی، تهران، ماهنامه مدیریت دانش سازمانی، شماره22.

اسکندری، کریم (1389)، بررسی رابطه هوش سازمانی مدیران با عملکرد آنان در سازمان‌های دولتی استان آذربایجان‌شرقی، پژوهش‌های مدیریت، سال سوم، شماره هشتم، تابستان 1389.

اسماعیلی، ع. (1389)، ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مدیریت تعارض در یک واحد نظامی شهر قم، مجله طب نظامی­، دوره 13، شماره1، بهار1390، صص11- 16.

ترابی، امین (1387)، راهبردهای مدیریت تعارض در بین مدیران بیمارستان‌های استان لرستان، مجله پژوهشی حکیم، دوره یازدهم، شماره دوم، تابستان 87.

جو هچ، ماری (1385)، تئوری سازمان، ترجمه: حسن دانایی فرد، چاپ سوم، تهران، افکار.

جمال‌زاده، م.، غلامی، ی.، سیف، م. (1388)، بررسی رابطه هوش سازمانی و یادگیری ­سازمانی در بین کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، فصلنامه‌علوم‌تربیتی، سال اول، شماره4، ص81، زمستان1387.

حیدری، ز.، عسکریان، م.، دوایی، م. (1389)، بررسی رابطه جو سازمانی و مدیریت تعارض، فصلنامه تازه‌های روانشناسی­ صنعتی/ سازمانی، سال اول، شماره سوم، صص65-74، تابستان 1389.

خدادادی، م.، کاشف، م.، صالح زاده، ک. (1387)، رابطه هوش سازمانی با بهروری مدیران ادارات تربیت بدنی آذربایجان‌شرقی، نشریه: مدیریت ورزشی، شماره4، صص 155-168.

درگاهی، ح.، موسوی، ه.، فراهانی، س.، شهام، گ. (1386)، مدیریت­ تعارض ­و راهبردهای ­آن، مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دوره 2، شماره1، صص 63-72.

دفت، ریچاردال (1377)، تئوری و طراحی سازمان، ترجمه: علی پارسائیان، سیدمحمد اعرابی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، جلد دوم.

رابینز، اس، پی. (1376)، مبانی رفتار سازمانی، ترجمه: علی پارسائیان، سیدمحمد اعرابی، تهران­دفتر پژوهش‌های­ فرهنگی، چاپ بیست و چهارم.

زند، فریده (1387)، بررسی رابطه هوش هیجانی با انواع سبک‌های مدیریت تعارض در بین مدیران صنعتی شهر تهران، نشریه اندیشه و رفتار، شماره 8، تابستان 1387.

سلیمانی، نادر (1384)، مدیریت تعارض در مدرسه، تهران: انتشارات آرمان رشد.

سلاسل، م.، کامکار، م.، گلپرور، ح. (1388)، بررسی رابطه هوش سازمانی و مؤلفه‌های آن با رفتار شهروندی سازمانی­­­کارکنان شرکت احیاء گستران اسپادان، فصلنامه دانش و پرورش در روانشناسی کاربردی، یازدهم، شماره 40.

سید جوادین، رضا (1386)، مدیریت رفتار سازمانی، تهران، نگاه دانش.

شرمرهورن، جان آر.، جی هانت، ج.، ازبورن، ر. (1378)، مدیریت رفتار سازمانی، ترجمه: پاریزی، بابایی سبحان الهی، ­­کرج، مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت، چاپ چهارم.

علیپور، ط.، انصاری، م.، روشندل، ط. (1389)، نقش هوش هیجانی کتابداران در اتخاذ استراتژی در شهر تهران، فصلنامه تحقیقات اطلاع‌رسانی و کتابخانه‌های عمومی، شماره­3، پائیز 1389.

علاقه‌بند، علی (1384)، مدیریت عمومی، تهران، نشر روان.

عرفانی­خانقاهی، م. (1389)، بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سبک رهبری تحولی، فرهنگ یادگیری سازمانی بر هوش سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی (منطقه 8 تهران)، فصلنامه رهبری مدیریت­ آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال چهارم، شماره یک، بهار1389.

فقیهی، ع.، جعفری، پ.(1388)، شناسایی میزان مؤلفه‌های هوش سازمانی در سازمان پژوهشی برنامه‌ریزی آموزشی، رساله دکتری، فصلنامه دانش و پژوهش در علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، شماره 23.

کاوسی، ا. (1389)، تعیین هوش سازمانی دانشجویان رشته مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم­ و تحقیقات، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال دوم، شماره دوم، تابستان، 1389.  

قوی اندام، خ. (1386)، بررسی ارتباط بین سبک‌های مدیریت تعارض و اثربخشی مدارس راهنمایی دخترانه ناحیه 4­ مشهد، فصلنامه پژوهش‌های تربیتی، شماره 13، زمستان 86.

وطن خواه، س.، رئیسی، پ.، کلهر، ر. (1386)، بررسی همبستگی هوش هیجانی با راهبردهای مدیریت تعارض بین مدیران بیمارستان‌های آموزشی قزوین، فصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت سلامت، دوره11، شماره22.

Albrecht, Karl. (2003). Organizational intelligence and knowledge management: Thinking outside the silos. pp: 1-11, available at: www.karlalbrecht.com.

Albrecht, Karl. (2003). the power of minds at work: organizational intelligence­ in action. vol.4, no.2, pp: 83 - 138, New York.

Afzular, R. (2002). A model of emotional intelligence and conflict management ­strategies­, a study in seven countries. International journal of organizational analasis, 10(4) 302-326  

Cakir, R., Ada, s. (2008). Can the organizational intelligence be developed in schools in-service training?, world applied sciences journal, 4(1).pp:24-30.

Halal. W. E. (2006). Organizational intelligence. Knowledge Management Rerview –April.p; 20-25.

Kaushal, R. & kwantes, C. T. (2006).The role of culture and personality in choice of conflict management strategy, international journal of intercul rerlations­, 30, pp: 569 -603.­

Lrfter, V. Perjmerean, M., & Vasilache, S. (2008). The dimension of organizational ­intelligence in Romanian companies -a human capital perspective.Academy of economic studies, Bucharest

Matsuda ,T.(1992).organizational intelligence: Its significance as process & as a product. Proceedings of the international conference on economics/­ Management and information technology. Tokyo. Japan.

Susanto, Ely. (2006).emotional intelligence and conflict management styles, and job performance, A case of public organization in indonesia national university.

Yolles, Maurice. (2005). Organizational intelligence, the journal of work place learning.Vol. 17, no. 1.

Yu, c. s., Sardessai, r. m (2006). Relationship of emotional intelligence with conflict management styles an empirical study in china.vol.3, no. 2, pp: 19

Simic, Ivana (2005). Organizational learning as a component of organizational intelligence. Journal: http from.http://unwe.Acad.bg/repec/sources/5c 2005.pdf.­­

Rice, C. L. (1999). A quantitative study of emotional intelligence and its impact on team performance. Journal: university, Malibu, CA.