مقایسه آپوپتوز در تومور مقاربتی قابل انتقال سگسانان (TVT) قبل و بعد از شیمی درمانی با سولفات وینکریستین
الموضوعات :یوسف دوستار 1 , داریوش مهاجری 2 , رامین کفاش الهی 3
1 - استادیار گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
2 - دانشیار گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
الکلمات المفتاحية: تومور مقاربتی قابل انتقال سگها, سولفات وین کریستین, آپوپتوز,
ملخص المقالة :
تومور مقاریتی قابل انتقال یک نئوپلاسم شایع در سگسانان می باشد و با آمیزش جنسی و به صورت تودههای متعدد نئوپلاستیک دردستگاه تناسلی خارجی در هردو جنس اتفاق میافتد. تومور مقاربتی قابل انتقال سگسانان دارای کاریوتایپ ویژه و غیرمعمول بوده و خاستگاه سلول مشخص نیست ولی به نظر می رسد با توجه به ننایج ایمنوفنوتایپینگ، منشأ آنها هیستیوسیت ها باشند. در این مطالعه تعداد 10 قلاده سگ که دارای تومور قابل انتقال مقاربتی بودند انتخاب گردید. شیمی درمانی نیز با تزریق وریدی تک دز سولفات وینکریستین (025/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن) انجام شد. نمونه برداری از تومور، قبل و بعد از شیمیدرمانی جهت تهیه مقاطع بافتی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و تانل، برای ارزیابی آپوپتوز انجام شد. در آسیب شناسی بافتی، قبل از شیمی درمانی سلول های نئوپلاستیک به صورت توده های یک دست قابل مشاهده بودند. بعداز شیمی درمانی کاهش سلولهای نئوپلاستیک از طریق وقوع آپوپتوز قابل مشاهده بود. آنالیز آماری دادهها اختلاف معنیداری را از نظر میزان وقوع آپوپتوز، قبل و بعد از شیمی درمانی نشان داد (003/0p<). این مطالعه نشان داد که سولفات وینکریستین توانائی القاء آپوپتوز را در سلولهای نئوپلاستیک تومور مقاربتی قابل انتقال سگسانان دارد.