بررسی سرولوژیکی میزان آلودگی به ویروس کم خونی عفونی اسب ها در منطقه تبریز

الموضوعات :

علی حسن پور ¹ , امیرپرویز رضایی صابر ² , فرهاد موسی خانی ³

1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده‌ دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده‌ دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

تاريخ الإرسال : 27 السبت , ربيع الأول, 1431 تاريخ التأكيد : 16 الإثنين , ذو الحجة, 1431 تاريخ الإصدار : 13 الإثنين , رمضان, 1431

الکلمات المفتاحية: تبریز, الایزا, کم‌خونی عفونی اسبان, آلودگی سرولوژیک,

ملخص المقالة :

چکیده کم خونی عفونی اسب یک بیماری ویروسی با عامل لنتی ویروس در تک سمیان است که منجر به تب، کم خونی همولیتیک، زردی، افسردگی و کاهش وزن مزمن می‌شود. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان آلودگی سرمی به این ویروس در اسب‌های منطقه تبریز انجام گرفت. از 287 رأس اسب (200 رأس نریان و 87 رأس مادیان) نمونه سرمی اخذ شد و پس از سانتریفوژ سرم جدا گردید. جهت جستجوی آنتی بادی‌های سرمی بر علیه این ویروس از روش ELISA و کیت IDEXX استفاده شد. میانگین میزان تراکم نوری (OD) در این نمونه‌ها 016/0± 372/0 بود که کمترین آن 273/0 و بالاترین آن 511/0 بود و بر اساس تفسیر نتایج هیچ موردی مثبتی وجود نداشت. میانگین OD در اسب‌های نر 014/0± 381/0 و در اسب‌های ماده 010/0 ± 387/0 بود که اختلاف آماری معنی‌داری در بین دو گروه وجود نداشت (356/0p=). اسب‌های تحت بررسی در 4 گروه سنی 3-1 (54 رأس)، 6-3 سال (125 رأس)، 9-6 سال (70 راس) و بالای 9 سال (38 رأس) تقسیم شدند که میانگین OD ثبت شده در این نمونه ها به ترتیب 011/0 ± 373/0، 012/0 ± 381/0، 009/0 ± 383/0 و 017/0 ± 388/0 بود. نتیجه نهایی اینکه بر اساس تست الایزا آلودگی سرمی به ویروس کم خونی عفونی اسب در اسب‌های تحت بررسی سطح منطقه تبریز وجود نداشت.

المصادر:

1. مودّب، ح. 1389. بررسی فراوانی بروز یوه­آیتیس دوره­ای و عوامل همراه آن در اسب­های نژادهای مختلف در باشگاه­های پرورش و یا سوارکاری در اطراف تهران. پایان نامه جهت اخذ دکتری تخصصی بیماری­های داخلی دام­های بزرگ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، پایان­نامه شماره 44582، صفحات: 69-67.

2. Ataseven, H. and Arslan, V. 2006. Equine infectious anemia in mules, donkeys, and horses: Epidemiologic studies in the different geographic regions of Turkey.  Journal of Equine Veterinary Science. 25(10):439-441.


3. Baccam, P., Thompson, R., Li, Y., Sparks, W.O., Belshan, M., Dorman, K.S., et al. 2003. Subpopulations of equine infectious anemia virus rev coexist in vivo and differ in phenotype. Journal of Virology. 77(22):12122-12131.


4. Burki, F., Rossmanith, W. and Rossmanith, E. 1992. Equine lentivirus: comparative studies on four serological tests for the diagnosis of equine infectious anaemia. Vet. Microbiol. 33:353-360.


5. Feng, L.I., Leroux, C., Craigo, J.K., Cook, S.J., Issel, C.J. and Montelaro, R.C. 2000. The S2 gene of equine infectious anemia virus is a highly conserved determinant of viral replication and virulence properties in experimentally infected ponies. Journal of Applied Virology. 74:573-579.


6. Issel, C.J. and Foil, L.D. 1984. Studies on equine infectious anemia virus transmission by insects. J. Am. Vet. Med. Assoc. 184:293-297.


7. John, L.L., Sheilla J.C., Cook, R.F., Rush, K.E. 1996. Detection of equine infectious anemia viral RNA in plasma samples from recently infected and long- term in apparent carrier animals by PCR. Journal of Clinical Microbiology. 41:1481-1487.


8. Kong, X.G., Pang, H., Sugiura, T., Matsumoto, Y., Onodera, T. and Akashi, H., 1998. Evaluation of equine infectious anemia virus core proteins produced in a baculovirus expression system an Agar Gel Immunodiffusion Test and Enzyme-Linked Immunosorbent Assay. J. Vet. Med. Sci. 60:1361-1362.


9. Kong, X.G., Pang, H., Sugiura, T., Sentsui, H., Onodera, T., Matsumoto, Y., Akashi, H. 1997. Application of equine infectious anemia virus core proteins produced in a baculovirus expression system to serological diagnosis. Microbiol. Imunol. 41:975-980.


10. Kono, Y. 1987. Development of immunity after immunization and infection with avirulent, attenuated and virulent equine infectious anemia viruses. Proc. 3rd Int. Conf. Equine Infectious Diseases. p:242-254.


11. Kono, Y., Kobayashi, K. and Fukunage, Y. 1971. Serological comparison among various strains of equine infectious anemia virus. Archives of Virology. 34(3):202-208.


12. Lee, J.H., Murphy, S.C., Belshan, M., Sparks, W.O., Wannemuehler, Y., Liu, S., et al. 2006. Characterization of functional domains of equine infectious anemia virus rev suggests a bipartite RNA-binding domain. J. Virol. 80:3844-3852.


13. Maury, W., Thompson, R.J., Jones, Q., Bradley, S., Denke, T., Baccam, P. et al. 2005. Evolution of equine infectious anemia virus long terminal repeat during the alteration of cell tropism. Journal of Virology. 79:5653-5664.


14. Momtaz, H. and Nejat, S. 2010. Detection of proviral sequences of equine infectious anemia virus in peripheral blood cells of horses in iran. Bulgarian Journal of Veterinary Medicine. 13(1):18-22


15. Radostitis, O.M., Blood, D.C., Hinchliff, K.W. and Constable, P.D. 2007. Veterinary Medicine. Saunders, London, 10th Edition. p:1173-1177.


16. Tatsuo, M., Hesterberg, L.K., Porter, J.P., Smith B.J. and Newman, LE. 1989.  Comparison of diagnostic tests for the detection of equine infectious anemia antibody. Vet Diagn Invest. 1:50-52.


17. Toma, B. 1980. Persistent negative serologic reaction in a mare infected with equine infectious anemia virus. Recl. Med. Vet. 156:55-63.