مطالعه مقایسه‌ای اثر Immunowall و Avilamycin بر عیار آنتی‌بادی حاصله از واکسن B1 نیوکاسل در جوجه‌های گوشتی

الموضوعات :

افشین ذاکری ¹ , سعید چرخکار ² , شاهین ذاکری ³ , بهرام ریحانی ⁴

1 - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
3 - دانش آموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران
4 - دانش آموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران

تاريخ الإرسال : 27 الخميس , شوال, 1428 تاريخ التأكيد : 14 الخميس , صفر, 1429 تاريخ الإصدار : 12 الخميس , ذو القعدة, 1428

الکلمات المفتاحية: جوجه‌های گوشتی, ایمنی هومورال, ایمونووال (MOS), آویلامایسین, تست HI,

ملخص المقالة :

هدف از انجام این مطالعه، بررسی مقایسه‌ای آویلامایسین و ایمونووال (MOS) در بهبود سطح ایمنی هومورال جوجه‌های گوشتی می‌باشد. در این مطالعه 360 قطعه جوجه گوشتی نژاد کاب (‍Cobb) در 3 گروه 120تایی کاملاً مشابه، با 4 تکرار 30تایی در هر گروه انتخاب و قفسه‌بندی گردیدند. در گروه آزمایش 1 به مقدار 1 کیلوگرم در تن ایمونووال (MOS) و در گروه آزمایش 2 به مقدار 100 گرم در تن آویلامایسین به جیره پایه افزوده شد، ولی گروه کنترل تنها از جیره پایه استفاده نمود. در روزهای 9، 17، 25 دوره پرورشی (یعنی یک روز قبل و 7 و 14 روز بعد از تجویز اولین واکسن B1 نیوکاسل) از هر گروه 40 قطعه جوجه به‌صورت کاملاً تصادفی انتخاب گردید و نمونه خون از آن‌ها اخذ شد. سپس میزان آنتی‌بادی‌های ایجادی در سرم حاصل از واکسن نیوکاسل در هر سه نوبت 9، 17، 25 روزگی، به‌وسیله روش HI تعیین گردید. بعد از تجزیه و تحلیل آماری به‌وسیلهANOVA و آزمون چند دامنه‌ایDuncan ، نتایج حاصل از عیار آنتی بادی‌های سرم به‌وسیله HI در روز 9 دوره پرورشی معنی‌دار نبود. نتایج حاصل از تست HI در روز 17 دوره پرورشی (32/0± 01/5 در گروه کنترل، 27/0± 27/5 در گروه آزمایش 1 و 20/0± 13/5 در گروه آزمایش 2) معنی‌دار نبود. نتایج حاصل از تست HI در روز 25 دوره پرورشی (44/0± 04/5 در گروه کنترل، 47/0± 87/5 در گروه آزمایش 1 و 41/0± 61/5 در گروه آزمایش 2) نشان‌دهنده وجود اختلاف آماری معنی‌دار (05/0P <) بین گروه آزمایش 1 و 2 با گروه کنترل بود. ولی بین دو گروه آزمایش 1 و 2 اختلاف آماری معنی‌دار مشاهده نگردید، گرچه عیارآنتی‌بادی‌های سرم در گروه آزمایش 1 ( ایمونووال) 26/0 لوگ افزایش را نسبت به گروه آزمایش2 (آویلامایسین) نشان می‌داد. ایمونووال (MOS) به عنوان یک فرآورده طبیعی به طور قابل ملاحظه‌ای قادر است توانایی تولید آنتی‌بادی ضد B1 را در پاسخ به واکسن B1 نیوکاسل بهبود ببخشد و از طرفی به‌علت اینکه هیچ‌گونه باقی مانده دارویی در گوشت طیور بجای نمی‌گذارد، می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای نسل آنتی بیوتیک‌های محرک رشد باشد.

المصادر:

1. ذاکری ، ا.، بزرگمهری فرد ، م. ح. و فیضی، ع. (1384): بررسی اثر 3- نیترو-4 هیدروکسی فنیل آرسینیک اسید بر میزان رشد پارامترهای تولید و اثر کوکسیدیو استات‌ها،  مجله  علوم دامپزشکی ایران، 2(1)، صفحات: 10-3.

1. Bailey, J.S., Blankenship, L.C., Cox, N.A., (1991): Effect of fructo-oligosaccharides on salmonella colonization of the chicken intestine. Poult. Sci. 70: 2433-2438.


2. Bedford, M. (2000): Removal of antibiotic growth promoters from poultry diets: implications and strategies to minimize subsequent problems. World Poult. Sci. J. 56, pp: 347–365.


3. Bello, F.D., Walter, J., Hertel, C., Hammes, W.P. (2001): In vitro study of prebiotic properties of levan-type exopolysaccharides from Lactobacilli and non-digestible carbohydrates using denaturing gradient gel electrophoresis. Syst. Appl. Microbiol. 24, pp: 232–237.


4. Chen, Y.C., Nakthong, C., Chen, T.C. (2005): Improvement of laying hen performance by dietary prebiotic chicory oligofructose and inulin. Int. J. Poult. Sci. 4, pp: 170-178.


5. Elwinger, K., Berndtson, E., Engstrom, B., Fossum, O., Waldenstedt, L. (1998):  Effect of antibiotic growth promoters and anticoccidials on growth of Clostridium perfringens in the caeca and on performance of broiler chickens. Acta Vet. Scand. 39, pp: 433–441.


6. George, B.A. Quarles, C.L., Fagerberg, D.J. (1982): Virginiamycin effects on controlling necrotic enteritis infection in chickens. Poult. Sci. 61, pp: 447–450.


7. Hofacre, C.L., Beacorn, T., Collett, S., Mathis, G. (2003):  Using competitive exclusion, mannan-oligosaccharide and other intestinal products to control necrotic enteritis. J. Appl. Poult. Res. 12, pp: 60–64.


8. Leeson, S., Summers, J.D. (1997): Commercial Poultry Nutrition. 2th ed. Department of Animal & Poultry. University of Guelph, Ontario, Canada, pp: 40-110.


9. Lemieux, F.M., Southern, L.L., Binder, T.D. (2003): Effect of mannan- oligosaccharides on growth performance of weanling pigs. J.Anim. Sci., 81: 2482- 2487.


10. Milner, J.A., Roberforid, M. (1999): Nutritional properties of inulin and oligofructose. J. Nutr: 129: S 1395 – 502.


11. Macfarlance, G.T. Cummings, J.H. (1999): Probiotics and Prebiotics: Can regulating the activities of intestinal bacteria benefit health. Est. J. Med. 171: 187 – 191.


12. National Research Council (1994):  Nutrient Requirements of Poultry. 9th rev. ed. NationalAcademy Press WashingtonD.C., pp: 20-81.


13. Patterson, J.A., Burkholder, K.M. (2003):  Application of prebiotics and probiotics in poultry production, Poult. Sci. 82, pp: 627–63.


14. Roberfoid, M.B. (2000): Health benefits of non – digestible oligosaccharides. Adv, Exp, Med. Bull. 427, pp: 211–219.


15. Roberfoid, M.B. (2000): Prebiotics, Probiotic: are they functional foods. Am. Clin. Nutr. 71 (6 suppl): 1682 S–4687 S , discussion, pp: 1688 – 1690


16. Roberfroid, M.B. (1998):  Prebiotics and Synbiotics: concepts and nutritional properties. Br. J. Nutr. 80, pp: 197–202.


17. Salminen. S, Bouley, C., Boutron – ruoult., M.C., et al. (1998): Function food science and gastrointestinal physiology and function . Bry. Nutr., 80 (suppl), pp: 147 – 171.


18. Savage, T.F., Cotter, P.F., Zakrzewska, E.I. (1996): The effect of feeding mannan oligosaccharide on immunoglobulin, plasma IgG and bile IgA, of Wrolstad MW male turkeys. Poult. Sci. 75: 143.


19. Vegad, J.L. (2004): Prebiotics, probiotic, acidfires and antibiotic growth promoters. Poultry diseases a guide for farmers and Poultry Professional. 1st ed. pp: 339 – 342, 343 – 346.


20. Zoppi, G. (1998): Probiotics, prebiotics, synbiotics and eubiotics. Pediatr. Med. Chir. 20, pp: 13–17.