بررسی آلودگی کپور ماهیان رودخانه زرینهرود به انگلهای خارجی در استان آذربایجانغربی
الموضوعات :
سهراب رسولی
1
(دانشیار گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.)
سجاد پورقاسم
2
(دانشجوی گروه دامپزشکی ، دانشکده دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.)
الکلمات المفتاحية: کپور ماهیان, مونوژن, زرینهرود, تکیاخته, سختپوست,
ملخص المقالة :
در بررسی حاضر آلودگی کپور ماهیان رودخانه زرینهرود به انگلهای خارجی مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان بررسی شده شامل گونههای سیاه ماهی، کپور معمولی، کاراس و آمور بودند که طی تابستان 91 الی تابستان 92 برای تشخیص انگل در پوست، باله و آبشش مورد بررسی قرار گرفتند. در طی یک سال تعداد 480 قطعه ماهی به صورت زنده توسط تانکر مخصوص به آزمایشگاه منتقل و پس از بیهوشی بهوسیله ضربه به سر و تعیین گونه ماهی با استفاده از کلیدهای شناسایی و انجام بیومتری مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسیهای میکروسکوپی به وسیله نمونهبرداری از پوست، بالهها و آبشش ماهیان صورت گرفته و پس از جداسازی، تثبیت و شناسایی انگلها، نمونهها با میکروسکوپ نوری (بزرگنمایی ۴× تا۱۰۰×) مورد جستجو قرار گرفتند و در نهایت برای تحلیل آماری دادهها از نرمافزاهای Excel,v.2013و SPSS,v.19و برای تعیین ارتباط بین متغییرها از آزمونstudent T-testاستفاده شد. در مجموع تعداد 7 گونه انگلی شامل دو گونه تک یاخته، چهار گونه مونوژن و یک گونه سخت پوست از این ماهیان جدا و شناسایی شدند (شامل گونههای داکتیلوژیلوس لنکورانی، داکتیلوژیروس اکستنسوس، داکتیلوژیروس لاملاتوس، کلینوستوموم کمپلاناتوم، ایکتیوفیتریوس مولتی فیلیس و جنس های پارادیپلوزئون، تریکودینا و لرنه آ) که همگی چرخه زندگی مستقیم داشتند. طبق نتایج حاصله 70 درصد ماهیان به انواع انگلهای مذکور آلوده بودند که ایکتیوفیتریوس مولتی فیلیس با 65 درصد بیشترین و پارادیپلوزئون sp.1با 54/0 درصد کمترین آلودگی را داشت (05/0p<).تحلیل دادهها بیانگر وجود تفاوت معنی دار بین فصول مختلف سال بود (05/0p<).همچنین تفاوت معنی داری بین اندام های آلوده وجود داشت و آبشش بالاترین آلودگی را داشت (05/0p<).