مطالعه اثر کوآنزیم کیوتن در پیشگیری از آسیب‌های بافتی بیضه در موش‌های صحرائی دیابتی شده توسط آلوکسان

الموضوعات :

سید سجاد حجازی ¹ (استادیار گروه علوم پایه، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
رامین جهانگیرفرد ² (دستیار گروه علوم تشریحی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.)

تاريخ الإرسال : 05 الثلاثاء , شوال, 1436 تاريخ التأكيد : 06 الإثنين , محرم, 1437 تاريخ الإصدار : 08 الأحد , ذو القعدة, 1436

الکلمات المفتاحية: موش صحرائی, آلوکسان, بیضه, کیوتن,

ملخص المقالة :

کوآنزیم کیوتن یک ویتامین و یا ماده شبه‌ویتامینی محسوب شده و مانند سایر ویتامین‌ها به طور طبیعی در منابع غذایی یافت می شود. در سال‌های اخیر داروهای مختلفی جهت درمان دیابت مفید شناخته شده اند، اما اثر درمـانی یـا محـافظتی تعـداد کمی از آنها از لحاظ ریزبینی مورد بررسی قرار گرفته اسـت. در مطالعه حاضر، اثر مکمل کوآنزیم کیوتن بر تغییـرات ساختار بافت بیضه در موش های صحرایی دیـابتی شده توسط آلوکسان مورد بررسی قرار گرفـت. تعداد 40 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به 4 گروه 10تایی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد، گروه دوم به‌عنوان کنترل کیوتن (mg/kg 75 به مدت یک ماه به‌طور خوراکی)، گروه سوم به‌عنوان دیابتی شده با آلوکسان (mg/kg 120 تک دوز به طور داخل صفاقی) و گروه چهارم به عنوان دیابتی تیمار با کیوتن در نظر گرفته شد. وزن بیضه، طول بیضه، ضخامت کپسول بیضه و ضخامت اپی تلیوم لوله های منی ساز و همچنین میزان تستسترون خون در گروه های مختلف اندازه گیری شد. تحلیل آماری داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون‌های تعقیبی مقایسه ای چندگانه دانکن انجام پذیرفت. مکمل کیوتن اثر تعدیل کننده‌ای بر آسیب بیضه ناشی از دیابت از خود نشان داد به طوری که، در این گروه ساختار بافتی بیضه نسبتاً طبیعی بود و چروکیدگی لوله‌های منی ساز و تخریب سلول‌های رده جنسی در مقایسه با گروه دیابتی بسیار اندک به نظر می رسید. همچنین، کیوتن توانست از گسترش عروق در فضای زیرکپسول و داخل کپسول بیضه که در گروه‌های دیابتی چشمگیر بود، جلوگیری کند. نتایج نشان داد که استفاده از کوانزیم کیوتن به عنوان یـک آنتـی‌اکـسیدان، بافت بیضه و سلول های اسپرماتوژنیک آن را در موش های صحرایی از آسیب ناشی از دیابت محافظت می‌کند.

المصادر:

ایوبی، ع.، ولی زاده، ر.، آرشامی، ج. و موسوی، ز. (1393). تأثیر عصاره آبی-الکلی صمغ آنغوزه بر وزن بدن و بیضه، هورمون تستسترون  و اسپرماتوژنز در رت­های بالغ ویستار. نشریه پژوهشهای علوم دامی ایران، دوره 6، شماره 2، صفحات: 180-178.
حاتمی، ل. و  استخر، ج. (1392). تاثیر عصاره آبی الکلی گیاه بابونه آلمانی بر محور هورمونی هیپوفیز-گناد و
تغییرات بافتی بیضه در موش صحرایی نر بالغ. مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا، دوره 3، شماره 1، صفحات: 62-56.
عرفانی، ن.، بهرامی، م. و مروتی، ح. (1392). مطالعه اثر محافظتی آلوئه ورا بر تغییرات هیستولوژیک و هیستومتریک بیضه موش صحرائی دیابتی. مجله دامپزشکی ایران، دوره 9، شماره 39 ، صفحات: 87-78.
عمواوغلی تبریزی، ب. و مهاجری، د. (1390). تاثیر عصاره الکلی ریشه شلغم بر نفروپاتی پیشرس دیابتی در موش‌های صحرایی. مجله تحقیقات علوم پزشکی زاهدان، دوره 13، شماره 6، صفحات: 19-13.
محمدی می­آبادی، ر.، حیدری نصرآبادی، م.، خدارحم، پ. و سیادت، ف. (1393). بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دانه کرچک بر اسپرماتوژنز در موش. سال 13، دوره 2، شماره 50،  صفحات: 44-35.

Asgary, S., Parkhideh, S., Solhpour, A., Madani, H., Mahzouni, P. and Rahimi, P. (2008). Effect of ethanoic extract of Juglans regia L. on blood sugar in diabetes-induced Rats. Journal of Medicinal Food, 11(3): 533-538.

Borland, K. and Mita, M. (1985). The actions of insulin- like growth factor I and II on cultured sertoli cells. Endocrinology, 114: 240-246.

 Cunighum, J.G. (2002). Text book of Veterinary Physiology. 3rd ed., USA: Saunders, pp: 389-397.

 Cameron,D.F., Murray,F.T. and Drylie, D.D. (1985). Interstitial compartment pathology and spermatogenic disruption in testes from impotent diabetic men.  Anatomical Record, 231(1): 53-62.

DeFronzo, R.A. (1997). Pathogenesis of type 2 diabetes: metabolic and molecular implications for identifying diabetes genes. Diabetes Review, 5: 177-269.

Dhanasekaran, M. and Ren, J. (2005). The emerging role of coenzyme Q10 in aging neurodegeneration, cardiovascular disease, cancer and diabetic mellitus. Current Neurovascular Research, 2(5): 447- 459.

Iwasaki, M., Fuse, H. and Katayama, T. (1995). Histological and endocrinological investigations of cyclosporine effects on the rat testis. Andrologia, 27 (3): 185-189.

Littarru, G.P. (1994). Energy and Defense. Facts and perspectives on Coenzyme Q10 in biology and medicine. Casa Editrice Scientifica Internazionale, 1-91.

Nishimura, A., Fujimura, M., Hasegawa, F. and Nobuhito, S. (2010). Pharmacokinetic interaction between nifedipine and coenzyme Q10 in rat. Journal of Health Science, 56(3): 310-320.

Ricci, G., Catizone, A., Esposito, R., Pisanti, A., Vietri, M.T. and Galdieri, M. (2009). Diabetic rat testis: Morphological and functional alteration. Andrologia, 41: 361-368.

Swanson, J.E., Ben, R.N., Burton, G.W. and Parker, R.S. (1999). Urinary excretion of 2, 7, 8-trimethyl- beta-carboxyethyl)-6 hydroxychroman is a major route of elimination of gamma tocopherol in humans. Journal of Lipid Research, 40: 665-671.

Dey, L., Attele, A.S. and Yuan, C.S. (2002). Alternative therapies for type 2 diabetes. Alternative Medicine Review, 7(1): 45-58.

Foglia, V.G., Rosner, J.M., Ramos, M. and Lema, B.E. (1969). Sexual disturbances in the male diabetic rat. Hormone and Metabolic Research, 1: 72-77. Hassen, N.S., EI-roub, N.M. and

Omara, E.A. (2007). Evaluation of the influence of each of melatonin and chromium against diabetes-induced alteration in the testis of Albino rats using light and electron microscopies. Journal of Hospital Medicine, 27:143-162.

 Hughs, T., Gwynne, J. and Switzer, B. (1984). Effects of caloric restriction and weight loss on glycemic control, insulin release and resistance and atherosclerotic risk in obese patients with type ІІ diabetes mellitus. American Journal of Medicine, 77(1): 7-17.

 Quanhong, L., Caili, F., Yukui, R., Guanghui, H. and Tongyi, C. (2005). Effects of protein–bound polysaccharide isolated from pumpkin on insulin in diabetic rats. Plant Foods for Human Nutrition, 60: 13-16.

Lazos, E.S. (1986). Nutritional Fatty acids and oil characteristics of pumpkin and melon seeds. Journal of Food Science, 51(5): 1382-1383.

Noor, A., Gunasekaran, S., Soosai, M.A. and Vijayalakshmi, M.A. (2008). Antidiabetic activity of Aloe vera and histology of organs in streptozotocin induced diabetic rats. Current Science, 94: 8-25.

Ugbenyen, A.M. and Odetola, A.A. (2009). Hypoglycemic potential of young leave methanolic extract of Magnifera indica in alloxan induced diabetic rat. Pakistan Journal of Nutrition, 8(3): 239-241.