تأثیر پربیوتیک (prebiotic) اینولین (inulin) بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی
الموضوعات : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروریرضا اکرمی 1 , عبدالمجید حاجی مرادلو 2 , عباس متین فر 3 , عبدالمحمد عابدیان کناری 4 , رئوف مازندانی 5
1 - دانش آموخته واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
2 - گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
3 - مؤسسه تحقیقات شیلات ایران
4 - گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور
5 - گروه میکروبیولوژی دانشکده علوم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
الکلمات المفتاحية: تولید, پربیوتیک, اینولین, فیل ماهی (Huso huso), تراکم باکتریایی,
ملخص المقالة :
استفاده از پربیوتیک ها به عنوان مواد غذائی غیر قابل هضم که به طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری های موجود در روده تحت تاثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی در آبزی پروری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد اینولین به عنوان پربیوتیک در سه سطح 1، 2 و 3 درصد که جایگزین سلولز جیره شاهد شده بودند بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در حوضچه های فایبرگلاس 800 لیتری در شرایط پرورشی یکسان انجام پذیرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی 38/0±14/16 گرم و با تراکم 50 عدد (با میانگین بیوماس اولیه 58/821 گرم به ازای هر تیمار) به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد شاخص تولید در تیمارهایی که از سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین تغذیه کرده بودند در مقایسه با ماهیان گروه شاهد کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده گردید (05/0>P). در هفته هشتم پرورش با افزایش سطح اینولین در جیره، روند کاهشی در شمارش کلی باکتریایی، شمارش کلی مخمر و قارچ و تعداد کل لاکتوباسیلوس های روده مشاهده گردید. بیشترین تراکم لاکتوباسیلوس ها در سطح 1 درصد اینولین در جیره غذایی مشاهده گردید ولی تفاوت معنی داری در نرخ بازماندگی ماهیان تیمارهای مختلف حاصل نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین قابلیت تأثیرگذاری بالایی بر کارایی تولید در فیل ماهی پرورشی ندارند و این نوع پربیوتیک نمی تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.
_||_
