تأثیر روابط فراآتلانتیکی (آمریکا و اروپا) بر مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای 1+4 در دوره ریاست جمهوری "جو بایدن"
الموضوعات : فصلنامه مطالعات سیاسی
مهدی میری
1
(کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
فاضل فیضی
2
(استادیار روابط بین‌الملل، گروه علوم سیاسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران)
الکلمات المفتاحية: سازه‌انگاری, ناتو, مذاکرات هسته‌ای, فراآتلانتیک,
ملخص المقالة :
مساله هسته‌ای ایران طی دو دهه اخیر به یکی از بزرگترین چالش‌ها برای ایران و قدرت‌های جهانی تبدیل شده است. در این میان، مذاکرات هسته‌ای که همواره به عنوان ابزاری دیپلماتیک به طرق مختلف در جریان بوده است، در دوره "دونالد ترامپ" متوقف شده بود. با به قدرت رسیدن "جو بایدن"، مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه 4+1 دوباره جریان پیدا کرد. اگرچه بر مذاکرات هسته‌ای ایران متغیرهای مختلفی تاثیرگذار می‌باشد، اما در این پژوهش تاثیر روابط فراآتلانتیکی مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس، سوال اصلی این است که روابط فراآتلانتیکی چه تاثیری بر مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه 4+1 در دوره "جو بایدن" داشته است؟ برای پاسخ به این سوال با بهره‌گیری از روش ترکیبی و جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و اسنادی، با استفاده از چارچوب نظری سازه‌انگاری این نتیجه حاصل شد که زمانی که روابط فراآتلانتیک مبتنی بر چندجانبه‌گرایی و همسو باشد، مذاکرات هسته‌ای میزان زیادی به احیای برجام منتهی خواهد شد.
_||_
