واکاوی فقهی و حقوقی اجرت‌المثل زوجه ناشزه
الموضوعات : فقه و مبانی حقوق اسلامی
علی اکبر طاهری
1
(دانشجوی دکتری رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی ، واحد بیرجند، دانشگاه ازاد اسلامی، بیرجند،ایران a.a.taheri.95@gmail.com)
علی چهکندی نژاد
2
(استادیارگروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران(نویسنده مسؤول). Chahkandi@iaubir.ac.ir)
سید محمد رضوی
3
(استادیارگروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران و دانشگاه دولتی بیرجند Razavi1213@birjand.ac.ir)
الکلمات المفتاحية: تمکین, زوجه, حقوق مالی, نشوز, اجرت‌المثل,
ملخص المقالة :
اجرت‌المثل زوجه نهاد حقوقی جدیدی است که در قوانین موضوعه کشور با هدف حمایت مالی از زوجه وضع شده و عامل آن ضمان عمل زوجه می‌باشد و ارتباطی با اجاره اشخاص ندارد. تبیین علمی اجرت رضاع و یا حضانت می‌تواند مؤید پذیرش اجرت‌المثل زوجه نیز باشد. نفقه که از حقوق مالی زوجه محسوب می‌گردد با تحقق نشوز ساقط می‌گردد، اما در خصوص اجرت‌المثل خدمات زوجه در ایام نشوز با توجه به دیدگاه‌های متفاوت فقها در تحقق نشوز می‌توان گفت، تعلق اجرت‌المثل به زوجه ناشزه به دلیل عدم تمکین محل اشکال است، اگر مبنای تحقق نشوز، تمکین خاص باشد زوجه مستحق دریافت اجرت‌المثل است و اگر مبنای تحقق نشوز تمکین عام باشد به نظر می‌رسد با توجه به تبصره الحاقی ماده 336 ق.م شرایط استحقاق زوجه برای دریافت اجرت‌المثل دشوار است. موضوع مذکور به‌صورت مستقل مورد پژوهش واقع نگردیده در این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی مبنای فقهی و قانونی اجرت‌المثل زوجه را تبیین نموده و به بررسی آثار نشوز زوجه در ارتباط با اجرت‌المثل پرداخته است.
_||_
