مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی با تعهد سازمانی و مهارت‌های ارتباطی کارکنان روابط عمومی سازمان‌های دولتی تبریز

الموضوعات :

جواد آهنگری ¹ , صفر حیاتی ²

1 - کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
2 - عضو هیات علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، گروه مطالعات زنان، تبریز– ایران (نویسنده مسئول).

تاريخ الإرسال : 08 الأحد , ذو الحجة, 1439 تاريخ التأكيد : 11 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1440 تاريخ الإصدار : 15 الأربعاء , جمادى الثانية, 1440

الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, تعهد سازمانی, مهارت‌های ارتباطی, کارکنان روابط عمومی سازمان‌های دولتی تبریز,

ملخص المقالة :

مهارت های ارتباطی عبارت است از توانایی انتقال و اشتراک موثر ایده ها و احساس. تعهد سازمانی به میزان نسبی همانندسازی با سازمانی خاص و یا دلبستگی به آن سازمان گفته می شود که می‌تواند حداقل به‌ وسیله سه عامل مشخص شود: اعتقاد راسخ به ارزش‌ها. مطالعه حاضر، تعیین رابطه میان میزان سرمایه اجتماعی با میزان تعهد سازمانی و میزان مهارت های ارتباطی میان کارکنان روابط عمومی سازمان های دولتی تبریز بود. روش تحقیق به لحاظ ماهیت، توصیفی و از نوع پیمایشی، از نظر هدف، کاربردی و از نظر زمان نیز، از نوع مقطعی بود. جامعه آماری و حجم نمونهکلیه کارکنان شاغل در روابط عمومی های سازمان های دولتی تبریز که تعداد آن ها 388 نفر بودند. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهپیت و گوشال استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان دادکه سرمایه اجتماعی با مهارت های ارتباطی و تعهد سازمانی کارکنان روابط عمومی سازمان های دولتی تبریز رابطه مثبت و معنی‌دار دارد.

المصادر:

اردلان؛ قنبری؛ نویدی؛ و بهشتی­راد. (1394). فصلنامهمطالعاتاندازه­گیریوارزشیابیآموزشی. سال پنجم، شمارة10 ، تابستان1394 ، صص 132–109.

امیرکافی، مهدی؛ و هاشمی­نسب، فخرالسادات. (1392). تأثیر عدالت سازمانی، حمایت سازمانی ادراک شده و اعتماد سازمانی بر تعهد سازمانی، مسائل اجتماعی ایران. سال 4، شمارة ۱. صص ۳6-33.

پازارگادی، مهرنوش؛ و جهانگیر، فریدون. (1385). تعهد سازمانی پرستاران و عوامل مرتبط با آن، نشریه دانشکده پرستاری و مامایی. دوره 16، شماره 54.

خورشید. (1391). فصلنامهفرآیند مدیریت و توسعه. دوره  25، بهار 1391، شماره 1، صص 77–30. 

دولت­آبادی، حسین؛ شهبازی، غلامرضا؛ و دهقانی، فرشید. (1390). بررسی ارتباط حمایت سازمانی و مدیریتی و تعهد سازمانی نیروهای کارآمد و نظامی پلیس، نشریه راهبردی امنیت و نظم اجتماعی. دوره 1، شماره 1، صص 23-11.

رابینز، استیون. (1396). مبانی رفتار سازمانی. ترجمه: علی، پارساییان؛ و سیدمحمد، اعرابی. تهران: دفتر پژوهش­های فرهنگی.

حضرتی صومعه، زهرا؛ و ابوالحسن تنهایی، حسین. (1388). بررسی نظری پژوهش­های سرمایه اجتماعی در جامعه ایران، فصلنامه علومرفتار. صص 52-29.

ساعتچی، محمود؛ کامکاری، کامبیز؛ و عسکریان، مهناز. (1389). آزمون­های روان­شناختی. تهران: نشر ویرایش.

Apaydin, C. and Ercan, B. (2010). A structural equation model analysis of Turkish school managers’ views on social responsibility, Procedia Social and Behavioral Sciences. 2, P.p: 5590–5598.

Bergman, E. (2000). Integrating three domains of employee commitment: an exploratory study, Journal of applied business research. Volume 16.

Borgonovi, F. (2010). A life-cycle approach to the analysis of the relationship between social capital and health in Britain, Social Science & Medicine. 71, P.p: 1927-1934.

Chow, I. H. S. (2009). The relationship between social capital, organizational citizenship behavior, and performance outcomes: an empirical study from China. SAM Advanced Management Journal. 74 (3), P.p: 259-267.

 

Eisenberger, R. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology. Volume 71, P.p: 500-507.

Fisk, M.; Glenda, P.; Friesen, J. (2012). Perceptions of leader emotion regulation and LMX as predictors of followers' job satisfaction and organizational citizenship behaviors, The Leadership Quarterly. 23, 1–12.

Harris, K. J. (2009). Leader–member exchange and empowerment: Direct and interactive effects On job satisfaction, turnover intentions and performance. The Leadership Quarterly. Volume 20, P.p: 371–382.