بررسی رابطه میزان دینداری و سبک زندگی جوانان
الموضوعات :
سید ناصر حجازی
1
,
هابیل حیدرخانی
2
1 - گروه آموزشی جامعه شناسی دانشگاه آزاد دهاقان
2 - دانشجوی دکتری جامعهشناسی بررسی مسائل اجتماعی ایران و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه- ایران.
الکلمات المفتاحية: سبک زندگی, مدیریت بدن, دینداری, هنجارهای مصرف و روابط بین شخصی,
ملخص المقالة :
جهت گیری جامعه شناسی معاصر به سمت پذیرش اهمیت رو به افزایش حوزه مصرف و فعالیت های سبک زندگی در شکل دادن به هویت شخصی و جمعی است. در این پژوهش با استفاده از روش میدانی، تکنیک پیمایش و ابزار تحقیق پرسشنامه به دنبال پاسخ به این سوال اصلی هستیم که چه رابطه ای بین میزان دین داری و ابعاد مختلف سبک زندگی از دیدگاه جوانان شهر اصفهان وجود دارد؟ جامعه آماری پژوهش حاضر شهر اصفهان می باشد که تعداد 372 نفر از جوانان 18 تا 29 سال این شهر به عنوان حجم نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. در جهت پاسخگویی به سوال اصلی این پژوهش، به بررسی و تحلیل متغیرهای دین داری در سه بعد مناسکی، پیامدی و اعتقادی، سن، وضعیت تاهل و تحصیلات به عنوان متغیرهای مستقل و سبک زندگی به عنوان متغیر وابسته پرداخته شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان دین داری و سبک زندگی (بعد هنجارهای مصرف) رابطه وجود دارد؛ بین میزان دین داری و سبک زندگی (بعد روابط بین شخصی) رابطه وجود دارد؛ بین دین داری و میزان کل سبک زندگی رابطه وجود دارد؛ سبک زندگی پاسخگویان بر حسب تحصیلات آنان متفاوت است؛ سبک زندگی پاسخگویان بر حسب وضعیت تاهل آنان متفاوت است. اما بین متغیرهای دین داری و بعد مدیریت بدن سبک زندگی و هم چنین سن و سبک زندگی ارتباط معناداری مشاهده نشد.
اباذری، ی؛ و دیگری. (۱۳۸۱). از طبقه اجتماعی تا سبک زندگی: رویکردهای نوین در تحلیل جامعهشناختی. نامه علوم اجتماعی. شماره ۲۰، صص 3-۲۷.
باکاک، ر. (۱۳۸۱). مصرف. ترجمه: خ، صبوری. تهران: انتشارات شیرازه.
بندیکس، ر. (۱۳۸2). سیمای فکری ماکس وبر. ترجمه: م، رامبد. تهران: انتشارات هرمس.
بوردیو، پ. (۱۳۸۰). نظریه کنش. دلایل عملی و انتخاب عقلانی. ترجمه: م، مردیها. تهران: انتشارات نقش و نگار.
بیدگلی، م. (1379). بررسی عوامل اجتماعی – فرهنگی موثر بر از خودبیگانگی دانشجویان. پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه اصفهان.
تامین، م. (۱۳۷8). جامعهشناسی قشربندی و نابرابریهای اجتماعی. ترجمه: ع، نیکگهر. تهران: نشر توتیا.
حمیدی، ن؛ و دیگری. (1386). سبک زندگی و پوشش زنان در تهران. فصلنامهتحقیقاتفرهنگی. سال اول، شماره ۱، صص92-65 .
ربانی، ر؛ و دیگری. (1387). جوان، سبک زندگی و فرهنگ مصرفی. ماهنامه مهندسی فرهنگی. سال سوم، شماره 23 و 24.
رسولی، م. (1382). بررسی مولفههای سبک زندگی در تبلیغات تجاری تلویزیون. فصلنامه دانشگاه علامه طباطبایی. شماره23.
فاضلی، م. (۱۳۸۲). مصرف و سبک زندگی. قم: صبح صادق.
کرمی قهی، م؛ و دیگری. (1392). سنجش بررسی رابطه دینداری و سبک زندگی (مورد مطالعه: زنان 20 ساله و بالاتر شهر تهران). زندرفرهنگوهنر. دوره 5، شماره 1.
گیبینز، ج؛ و دیگری. (۱۳۸۱). سیاست پست مدرنیته. ترجمه: م، انصاری. تهران: انتشارات گام نو.
گیدنز، آ. (1382). جامعهشناسی. ترجمه: م، صبوری. تهران: نشرنی. چاپ دهم.
مهدویکنی، م. (1387). دینوسبکزندگی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق. چاپ اول.
وبر، ماکس. (1385). اخلاقپروتستانیوروحسرمایهداری. ترجمه: ع، رشیدیان و دیگری. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
هیوود، ل؛ و همکاران. (1380). اوقات فراغت. ترجمه: م، احسایی. تهران: امید دانش.
Bourdieu, P. (1984). Distinction. London: Routledge and Kegan Paul.
Chaney, D. (1996). Lifestyle, London, Routledge.
Chaney, D. (2001). "FromWays ofLife to Lifestyle: Rethinking Culture as Ideology and Sensibility, in J. Lull (ed.)". Culture in the Communication Age, cited In Taylor, Lisa. P.p: 75-88.
Desmond‚ J. (2003). Consuming Behaviour. NewYork: Palgrave.
Reimer, B. (1995). Youth and Modern lifestyles. in J. Fornas and G. Bolion(ens) Youth Culture in Late Modernity, London: sage.
Southerton Dale. (2001). "Consuming Kitchens: Taste, context and identity formation ". Journalof Consumer Culture. V. 1(2), P.p: 179–203.
Wynne, Derek. (2000). Leisure, Lifestyle and new middle class. London and New York: Routledge.
