نقش عناصر ریز مغذی آهن و روی در عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی
الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیالهام جم 1 , علی عبادی 2 , قاسم پرمون 3
1 - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه مازندران، ایران
2 - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - دانشجوی دکتری فیزولوژی گیاهان زراعی، گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
الکلمات المفتاحية: عملکرد, سیبزمینی, تولید بذر, ریزمغذی ها,
ملخص المقالة :
خاک های مزارع سیب زمینی اردبیل به علت شرایط قلیایی و عدم اجرای تناوب های زراعی مناسب با کمبود برخی عناصر ریز مغذی مواجه است. جهت بررسی تأثیر مصرف کودهای ریزمغذی بر عملکرد و برخی صفات مؤثر بر تولید غده های سیب زمینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391 در منطقه اردبیل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های مختلف کودهای ترکیبی آهن و روی (غلظتهای 2، 4 و 8 در هزار به صورت Fe1Zn1، Fe1Zn2، Fe1Zn3، Fe2Zn1، Fe2Zn2، Fe2Zn3، Fe3Zn1، Fe3Zn2، Fe3Zn3) و یک تیمار شاهد (Fe0Zn0) بودند. نتایج تجزیه واریانس وجود اختلاف معنیدار آماری بین تیمارها از لحاظ عملکرد غده، تعداد غده در بوته، سایزبندی غده، ضخامت پوسته و وزن حجمی غدهها و وزن خشک غده را نشان داد. بالاترین عملکرد غده (48.10 تن در هکتار) و بیشترین ضخامت پوسته در تیمار کودی Fe1Zn3 مشاهده شدند. بیشترین تعداد غده در بوته متعلق به تیمار کودی Fe2Zn1 (غلظت 4 در هزار آهن و 2 در هزار روی) و Fe1Zn3(غلظت 2 در هزار آهن و 8 در هزار روی) به دست آمد. بیشترین غدههای غیربذری کمتر از 35 گرم و بیشترین وزن حجمی غدهها نیز در تیمار Fe3Zn2 حاصل شدند. به طورکلی تیمار Fe1Zn3(غلظت 2 در هزار آهن و 8 در هزار روی) با داشتن بالاترین عملکرد دانه، ضخامت پوسته و مقدار مناسب از دیگر صفات ترکیب تیماری مناسبی برای تولید غده می باشد.