اثرتاریخ کاشت مینی تیوبر بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی در منطقه اردبیل
الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
عادل عبدایمانی
1
(فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
محمدباقر خورشیدی بنام
2
(استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌شرقی)
داود حسن پناه
3
(عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل)
شهرام عزیزی
4
(عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز)
الکلمات المفتاحية: عملکرد, سیب زمینی, تاریخ کاشت, غده چه,
ملخص المقالة :
به منظور تعیین مناسب ترین تاریخ کاشت برای تولید حداکثر عملکرد غده بذری ارقام سیب زمینی، این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار رقم سیب زمینی (آگریا، مارفونا، کایزر و ساوالان) و چهار تاریخ کاشت (20 فروردین، 10 اردیبهشت، 30 اردیبهشت و 20 خرداد) در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال 1388 انجام شد. در طی دوره رشد صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته، تعداد و وزن غده در بوته، عملکرد غده کل و عملکرد قابل فروش اندازه‌گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین تاریخ کاشت و ارقام از لحاظ صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته، تعداد و وزن غده در بوته، عملکرد غده کل و عملکرد قابل فروش و بین اثر متقابل ارقام و تاریخ کاشت از لحاظ صفات ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته و تعداد غده در بوته اختلاف معنی داری وجود داشت. بیشترین عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته و تعداد ساقه اصلی در بوته مربوط به تاریخ کاشت دوم (10 اردیبهشت) و کمترین مربوط به تاریخ کاشت دیر (20 خرداد) بود. اختلاف عملکرد غده کل و عملکرد قابل فروش در تاریخ کاشت دوم (10 اردیبهشت) نسبت به تاریخ کاشت دیر (20 خرداد) 13.35 تن در هکتار بود. رقم ساوالان دارای بیشترین ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته، تعداد و وزن غده در بوته، عملکرد غده کل و قابل فروش را بود. ضرایب همبستگی صفات نشان داد که عملکرد غده کل با ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی در بوته، تعداد و وزن در بوته و عملکرد غده قابل فروش رابطه مثبت و معنی دار داشت. با توجه به نتایج به دست آمده تاریخ کاشت 10 اردیبهشت در رقم ساوالان برای تولید حداکثر عملکرد غده مناسب می باشد.
