طراحی مدلی برای بهینه‌سازی مدیریت استعداد: با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم

الموضوعات :

سید سلمان ذکریائی ¹ (کارشناسی ارشد، گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
حسین خنیفر ² (استاد، گروه مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
صلاح الدین ابراهیمی ³ (دکتری، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
بهمن غلامی ⁴ (مربی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران: ایران.)

تاريخ الإرسال : 30 الثلاثاء , ذو القعدة, 1441 تاريخ التأكيد : 27 السبت , ربيع الثاني, 1442 تاريخ الإصدار : 25 الثلاثاء , محرم, 1444

الکلمات المفتاحية: مدیریت استعداد, بهینه‌سازی, پویایی‌شناسی سیستم, مدیریت بهینه استعداد,

ملخص المقالة :

مدیریت استعداد از انجام یک سری فعالیت‌های یکپارچه به منظور تضمین جذب، نگهداری، انگیزش و توسعه کارکنان مستعد مورد نیاز سازمان ها در حال حاضر و در آینده توسط است. این پژوهش در پی شناسایی عوامل مؤثر بر سنجش استعداد، مدیریت بهینه استعداد، درک بهتر فرآیند مدیریت استعداد و پیش‌بینی آینده آن بوده که نهایتاً مدلی بهینه را طراحی نموده و بدین منظور از روش پویایی‌شناسی سیستم (SD) بهره گرفته است. نمونه شامل 150 نفر مدیران و اساتید خبره و کارکنان ماهر در این زمینه در سازمان‌های مختلف(دانشگاه‌ها، وزارت علوم و آموزش و پرورش) بوده و داده‌ها به‌وسیله تحقیقات پیشین، مصاحبه با خبرگان منابع انسانی سازمان‌ها و پرسشنامه جمع‌آوری‌شده، با نظر خبرگان و گروه‌های کانونی، روابط علت- معلولی مشخص و در نرم‌افزار vensim ترسیم شد، سناریوها و سیاست‌های پیشنهادی که حاکی از عوامل تأثیرگذار مهم برای پیش‌بینی مدیریت استعداد در آینده بود مطرح، نهایتاً مدلی بهینه جهت درک بهتر مدیریت استعداد، مدیریت بهینه استعداد و آینده آن طراحی شد.