طراحی مدلی برای بهینهسازی مدیریت استعداد: با رویکرد پویاییشناسی سیستم
الموضوعات :سید سلمان ذکریائی 1 , حسین خنیفر 2 , صلاح الدین ابراهیمی 3 , بهمن غلامی 4
1 - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 - استاد، گروه مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 - دکتری، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4 - مربی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران: ایران.
الکلمات المفتاحية: مدیریت استعداد, بهینهسازی, پویاییشناسی سیستم, مدیریت بهینه استعداد,
ملخص المقالة :
مدیریت استعداد از انجام یک سری فعالیتهای یکپارچه به منظور تضمین جذب، نگهداری، انگیزش و توسعه کارکنان مستعد مورد نیاز سازمان ها در حال حاضر و در آینده توسط است. این پژوهش در پی شناسایی عوامل مؤثر بر سنجش استعداد، مدیریت بهینه استعداد، درک بهتر فرآیند مدیریت استعداد و پیشبینی آینده آن بوده که نهایتاً مدلی بهینه را طراحی نموده و بدین منظور از روش پویاییشناسی سیستم (SD) بهره گرفته است. نمونه شامل 150 نفر مدیران و اساتید خبره و کارکنان ماهر در این زمینه در سازمانهای مختلف(دانشگاهها، وزارت علوم و آموزش و پرورش) بوده و دادهها بهوسیله تحقیقات پیشین، مصاحبه با خبرگان منابع انسانی سازمانها و پرسشنامه جمعآوریشده، با نظر خبرگان و گروههای کانونی، روابط علت- معلولی مشخص و در نرمافزار vensim ترسیم شد، سناریوها و سیاستهای پیشنهادی که حاکی از عوامل تأثیرگذار مهم برای پیشبینی مدیریت استعداد در آینده بود مطرح، نهایتاً مدلی بهینه جهت درک بهتر مدیریت استعداد، مدیریت بهینه استعداد و آینده آن طراحی شد.
_||_