بررسی رابطه بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد

الموضوعات :

طاهره رحمانی ¹ (گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.)
بهرنگ اسماعیلی شاد ² (گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)

تاريخ الإرسال : 30 السبت , ربيع الثاني, 1438 تاريخ التأكيد : 07 الأحد , ذو القعدة, 1438 تاريخ الإصدار : 22 الأحد , جمادى الأولى, 1438

الکلمات المفتاحية: خودکارآمدی, خودپنداره, معلمان ابتدایی, بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل,

ملخص المقالة :

هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه‌‌ بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی معلمان اسچانن موران (2001)، پرسشنامه خودپنداره دولت‌آبادی (1386) و پرسشنامه بهزیستی عاطفی مرتبط با شغل ون کاتویک و همکاران (2000) است که دارای روایی صوری و محتوایی است و ضریب پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به‌ ترتیب برابر با 0.83، 0.91 و 0.80 می‌باشد. جامعه تحقیق شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد 260 نفر می‌باشد. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، نمونه‌ای ‌برابر با 150 نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری در این پژوهش به‌ صورت تصادفی طبقه‌ای می‌باشد. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ معادلات ساختاری به‌وسیله نرم‌افزار Lisrel انجام شد. با توجه به نتایج آماری، قدرت رابطه میان بین خودکارآمدی با بهزیستی عاطفی برابر 57/0 محاسبه شده است، خودپنداره با بهزیستی عاطفی برابر 46/0 محاسبه شد. آماره آزمون نیز 7.90 و 6.62 بدست آمده است که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5% یعنی 96/1 بوده و نشان می‌دهد همبستگی مشاهده شده معنادار است؛ بنابراین با اطمینان 95% بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد رابطه وجود دارد.