الگوهای استقراری محوطههای مسسنگی میانه حاشیه رودخانههای تلوار (شهرستانهای دهگلان و قروه)
الموضوعات :امیرساعد موچشی 1 , کمالالدین نیکنامی 2 , زاهد کریمی 3 , اقبال عزیزی 4 , علی بهنیا 5
1 - دانشآموخته دکتری پیش از تاریخ، گروه باستانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2 - استاد، گروه باستانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3 - کارشناس باستانشناسی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کردستان، ایران.
4 - کارشناس باستانشناسی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کردستان، ایران.
5 - کارشناس باستانشناسی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کردستان، ایران.
الکلمات المفتاحية: استان کردستان, سفال, الگوی استقراری, مسوسنگ میانه, حوضه آبریز رودخانه تلوار,
ملخص المقالة :
نوشته حاضر به بحث در مورد الگوهای استقراری محوطههای مسوسنگ میانه حاشیه رودخانه تلوار از شاخابههای آن تا بستر نسبتاً پستتر آن در حاشیه شمال شرق منطقه میپردازد. بیشتر قسمتهای حوضه آبگیر تلوار با جغرافیای سیاسی شهرستانهای قروه و دهگلان کاملاً منطبق است. نتایج بدست آمده از بررسیهای باستانشناختی حوضه آبخیز رودخانه تلوار، به افزایش و احتمالاً شروع استقرار در دوره مسوسنگ و نیز شیوههای گوناگون معیشتی آنها اشاره دارد. همچنین، محوطه های مسوسنگ میانه منطقه (۳۴ محوطه) را با توجه به عواملی چون وسعت، ارتفاع و دسترسی به منابع معیشتی میتوان در چند رتبهبندی مختلف تقسیمبندی کرد. احتمالاً رتبهبندی محوطههای مسوسنگ حاشیه رودخانههای تلوار به گونههای مختلف معیشتی در این دوره اشاره دارد. قدیمیترین دورۀ استقراری شناختهشده از پژوهشهای میدانی انجام شده متعلق به دوره مسوسنگ میانه است، اما نباید این نتایج را قطعی دانست چرا که عوامل طبیعی مانند فرسایش و رسوب گذاری و نیز عوامل انسانی و تخریبات احتمالی بر این امر تاثیرگذار بوده است. نوشتار حاضر بر اساس دادههای بدست آمده از بررسیهای باستانشناختی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کردستان و نیز بررسی منطقه در راستای رساله یکی از نگارندگان است.
_||_