پهنهبندی اقلیمی شهرستان شاهرود براساس شاخصهای جانمایی بادگیر و پارامترهای موثر بر آسایش حرارتی
الموضوعات :طیبه ولیان 1 , سید مجید مفیدی 2 , مهناز محمودی 3
1 - گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
2 - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
3 - گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: سیستم اطلاعات جغرافیایی, پهنهبندی, جانمایی, روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی, بادگیر,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش جانمایی استقرار بادگیر در شهرستان شاهرود با توجه به پهنهبندی اقلیمی و آسایش حرارتی است. این تحقیق به لحاظ هدف، از نوع کاربردی است. در ابتدا با بررسی مبانی نظری، فهرست اولیه شاخصهای موثر بر مکانیابی بادگیر تهیه و توسط فن دلفی بازنگری و تایید شد. در ادامه نیز به منظور یافتن مناطق مستعد جهت استقرار بادگیر، از مدل ترکیبی استفاده شد. همچنین از مدل اولگی به منظور تعیین آسایش حرارتی در شاهرود و تشخیص زمانهای مناسب برای استفاده از بادگیر استفاده شد. این مدل در برگیرنده تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) است. ابزار مورد استفاده شامل نرمافزار ArcGIS, version 9.3 و نرمافزار Expert Choice, version 2004 بودند. از روش مقایسه زوجی برای وزنبندی شاخصها و پهنهها استفاده شد. شش شاخص ساعات آفتابی، باد، ارتفاع، درجه حرارت، رطوبت نسبی و بارندگی برای مکانیابی بادگیر شناسایی شد. شاخص رطوبت نسبی با وزن 38/0 بالاترین و شاخص ارتفاع با وزن 154/0 کمترین امتیاز شاخصها را کسب کردند. ماههای اردیبهشت و خرداد در زون آسایش حرارتی قرار دارند و زمانهایی هستند که بادگیر در شهرستان شاهرود چندان کاربردی نخواهد داشت. از سوی دیگر، تیرماه، مرداد ماه و شهریور به دلیل گرمای بالا و آذر، دی، بهمن و اسفند به دلیل سرمای زیاد زمانهای مناسبی برای استفاده از بادگیر میباشند. در نهایت، لایه مربوط به هر شاخص برای شهرستان شاهرود تهیه و ترسیم شد. استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی توام با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش رویهمگذاری لایهها این امکان را فراهم میآورد تا بتوان در یک پهنه جغرافیایی وسیع مکان بهینه برای انواع کاربریها را شناسایی و تعیین نمود.
_||_