کاربرد شاخص های آسایش حرارتی در طراحی مسکن پایدار (مطالعه موردی شهر تربت حیدریه)
الموضوعات :
سعید کامیابی
1
(استادیار، مرکز تحقیقات انرژی و توسعه پایدار، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران)
الکلمات المفتاحية: اقلیم, معماری, بیوکلیماتیک ساختمانی, گیونی, ماهانی, شهر تربت حیدریه,
ملخص المقالة :
طراحی همساز با اقلیم عبارت از نگهداری وضعیت میکروکلمایی مسکن در محدوده آسایش است.پس جهت معماری پایدارلازم است، اقلیم به درستی شناخته شود و سازگاری مناسب با آن ایجاد گردد. از طرفی با افزایش بی رویه سوختهای فسیلی در ساختمان ها به منظور ایجاد سرمایش، گرمایش و تهویه، رویکرد معماری پایدار با هدف استفاده هرچه کمتر از انرژی های تجدیدناپذیر پدیدار شد. از مهمترین نکات تأثیرگذار بر این رویکرد، آشنایی با خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی شهر و نحوه برخورد با این عوامل است. هدف از این نوشتار شناخت و بررسی شرایط آب و هوایی شهر تربت حیدریه در استان خراسان رضوی که در سال های اخیر گسترش کالبدی و فیزیکی محسوسی داشته و در ادامه ارائه راه حل های معمارانه متناسب با آن با رویکرد معماری و طراحی مسکن پایداراست. در این مقاله، آماراقلیمی مورد نیاز در طی یک دوره زمانی 51 ساله (1959-2010) از سایت سازمان هواشناسی استخراج گردیدو سپس روی داده های خام پردازش های مربوطه صورت گرفت. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد که به همراه استفاده از روشهای استاندارد بررسی شاخص های آسایش حرارتی مانند اولگی، گیونی و ماهانی به ارائه پیشنهاداتی برای طراحی فضاهای مسکونی شهر منجر گردیده است.
