کنـتـرل شیمیـایی بیـمـاری مرگ گیـاهـچـه خـیار ناشـی از قـارچ Pythium aphanidermatum

الموضوعات :

سمیه آتش‌بهار ¹ (دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین)
مهدی نصر‌اصفهانی ² (دانشیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران)
محمد ترابی ³ (استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین ، ایران)

تاريخ الإرسال : 20 الإثنين , رجب, 1435 تاريخ التأكيد : 26 الأربعاء , محرم, 1436 تاريخ الإصدار : 29 السبت , محرم, 1436

الکلمات المفتاحية: خیار, مرگ گیاهچه, پروپاموکارب هیدروکلرید, بردوفیکس, متالاکسیل,

ملخص المقالة :

بوته میری خیار، ناشی از (Edson) Fitzp Pythium aphanidermatumاز جمله بیماری هایی است که با مهیا شدن عوامل محیطی به خصـوص رطوبت بالا، دمای مطلـوب و عـدم رعـایت تناوب کشت، همـواره ظاهر می شود. با توجه به اهمیت این بیماری، اثر قارچ کش‎ های پروپاموکارب هیدروکلرید (پروپلانت (722 SL، متالاکسیل (ریدومیل (GR 5% و بردوفیکس18%) (SC، در خزانه و گلخانه، در کنترل این بیماری بررسی شد. تاثیر قارچ‎ کش پروپاموکارب هیدروکلرید با دز های 75/.، 1 و 25/1 در هزار، در مقایسه با قارچ کش متالاکسیل گرانول به میزان 5/2 گرم در متر مربع و بردوفیکس به میزان 5 میلی لیتر در هزار و شاهد بدون قارچ کش، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس ساده و مرکب داده انجام شد. تجزیه آماری، به صورت ساده و مرکب با نرم افزار SASانجام شد. نتایج نشان داد که قارچ کش ها در دوز های مختلف مورد استفاده، از نظر درصد مرگ گیاهچه ناشی از بیماری بوته میری خیار در خزانه و گلخانه تفاوت معنی دار داشتند. در خزانه، قارچ کش پروپاموکارب هیدروکلرید، به میزان یک میلی لیتر در هزار با 62/7 درصد مرگ گیاهچه، بیش ترین اثر را درکاهش بیماری داشت و قارچ کش بردوفیکس، با 50/41 درصد مرگ گیاهچه کم ترین تاثیر را در مقایسه با سایر قارچ کش- ها و شاهد نشان داد. در آزمایش گلخانه نیز کم ترین و بیش ترین درصد مرگ گیاهچه مربوط به تیمار پروپاموکارب هیدروکلرید با دوز 75 0 میلی لیتر در هزار و متالاکسیل بادوز 5/2 گرم در متر مربع، به ترتیب با 75/3 و 00/45 درصد مرگ گیاهچه بود