اثربخشی بازی درمانی بر برقراری ارتباط کودکان دارای اختلال طیف اتیسم

الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مرجان عالیخانی ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، گروه روانشناسی و مشاوره، تهران ایران)
پریناز بنی سی ² (استادیار گروه روانشناسی و مشاوره ، دانشگاه آزاد اسلامی، و احد تهران غرب، گروه روانشناسی و مشاوره ،تهران ،ایران.)
حمیدرضا وطن خواه ³ (استادیار گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، و احد تهران غرب ،گروه روانشناسی و مشاوره ، تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 16 الخميس , جمادى الثانية, 1440 تاريخ التأكيد : 16 الخميس , جمادى الثانية, 1440 تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , صفر, 1438

الکلمات المفتاحية: بازی درمانی, برقراری ارتباط, اختلال طیف اتیسم,

ملخص المقالة :

هدف: هدفاین پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمانی بر برقراری ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کودکان 6 تا11 ساله دارای اختلال طیف اتیسم در مدرسه غیرانتفاعی آئین مهرورزی بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 24 کودک بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش طی 10جلسه به مدت 2 ماه و هر جلسه حدود45 دقیقه تحت روش مداخله ای بازی درمانی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تشخیصی گیلیام یا گارز (1995) جمع آوری شد. اعتبار پرسشنامه در گروه نمونه از طریق آلفای کرونباخ 792/0 به دست آمد. یافته ها: نتایج به دست آمده با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد با توجه به کاهش میانگین نمرات گروه آزمایش در پس آزمون، نسبت به گروه کنترل، بازی درمانی به طور معناداری بر برقراری ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم موثر بوده است. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی به عنوان یک روش موثر می تواند موجب بهبود برقراری ارتباط کودکان دارای اختلال اتیسم شود.