تاثیر رهبری تحول آفرین و رهبری معتبر بر نوآوری سازمانی با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر تسهیم دانش
الموضوعات :
1 - کارشناسی ارشد، واحد آباده، دانشگاه آزاد اسلامی، آباده، ایران
2 - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد آباده، دانشگاه آزاد اسلامی، آباده، ایران
الکلمات المفتاحية: نوآوری, تسهیم دانش, هیات علمی, رهبری تحول آفرین, رهبری معتبر,
ملخص المقالة :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین و رهبری معتبر بر نوآوری با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر تسهیم دانش انجام شده است. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های آزاد اسلامی استان فارس مشتمل بر 2000 نفر است. با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه ای و فرمول حجم نمونه کوکران، حجم نمونه 322 نفر انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین بس (2000)، رهبری معتبر ندیر و همکاران (2011) و والوبوا و همکاران (2008)، نوآوری ساعتچی و همکاران (1389) و نیز پرسشنامه تسهیم دانش کارملی و همکاران (2011) استفاده شد. روایی پرسشنامه براساس روایی محتوایی و سازه و پایایی آن نیز بر اساس روش آلفای کرونباخ به ترتیب با مقدار 78/0، 77/0، 77/0 و 74/0 محاسبه شده است. تحلیل داده‌ها با استفاده از معادلات ساختاری SmartPLS صورت گرفتهاست. یافته ها: نتایج نشان داد بین رهبری تحول آفرین و رهبری معتبر با نوآوری سازمانی ارتباط معناداری وجود دارد لیکن تسهیم دانش نقش تعدیل گر بین رهبری تحول آفرین و نوآوری سازمانی را ایفا نمی کند. نتیجه گیری: در مجموع نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که مدل مورد استفاده دارای برازش مناسبی است.
اسکندری، محمد؛ قیدرخلجانی، جعفر و اعرابی، سید محمد. (1390). الگوی هماهنگی راهبردهای نوآوری محصول و فرآیند بر اساس چارچوب ارزشهای رقیب، بهبود مدیریت، 5(2)، پیاپی 13، 9-33.
رستگار، عباسعلی و مقصودی، طاهره (1395). بررسی تأثیر رهبری تحول آفرین بر نوآوری سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش. مطالعاتمدیریت (بهبودوتحول)، 25(80)، 182-157.
رضایی، نادر؛ پیوسته، اکبر و فرضعلی زاده، اکبر. (1396). بررسی نقش مدیریت دانش در ارتقاء خلاقیت و نوآوری کارکنان در سازمان های نظامی( مطالعه موردی در یگان های نظامی نزاجا مسقر در شهر مراغه)، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 7(1)، 17- 48.
روح اللهی، احمدعلی (1393). بررسی تأثیر میانجی نوآوری سازمانی در ارتباط بین رهبری تحول آفرین و عملکرد سازمانی (مورد مطالعه: یکی از دانشگاه های نظامی آجا). مدیریتمنابعدرنیرویانتظامی، 2(4).
زارعی، عظیم؛ مقدم، علیرضا؛ مهمانوازان، سهیلا و شهریاری، مهری. (1395). بررسی نقش هوش سازمانی و یادگیری سازمانی در تبیین رابطه مدیریت دانش و نوآوری سازمانی، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 5(4)، 1-32.
زندآگاهی، علی؛ حسینی دینانی، رضا و اخوان، پیمان. (1396). بررسی تأثیر رهبری تحول آفرین و جو ارتباطی بر تسهیم دانش مطالعه موردی (کارکنان شرکت های خودرو سازی سایپا و ایران خودرو)، اولین همایش حسابداری، مدیریت و اقتصاد با رویکرد پویایی اقتصاد ملی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر.
ساعتچی، محمود؛ کامکاری، کامبیز و عسگریان، مهناز. (1389). آزمون های روانشناختی، نشر: ویرایش.
سلیم زاده، جمال؛ ویسه، سیدمهدی؛ محمدی، اسفندیار و عابدینی، ابراهیم. (1394). بررسی نقش رهبری تحول آفرین درتسهیل نوآوری با نقش میانجی فرهنگ نوآورانه در پالایشگاه نفت آبادان. فرآیند نو، 53، 114-102.
ظفری، هادی، عابدی، رضا، کنف چیان، مریم. (1396). تأثیرسبکهای رهبری بر مزیت رقابتی با توجه به نقش میانجی خلاقیت فردی و نوآوری سازمانی مطالعه موردی شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، دومین کنفرانس بین المللی مدیریت و حسابداری، تهران، موسسه آموزش عالی صالحان.
موسوی خطیر، سیدجلال؛ نادری، ابوالقاسم و ابیلی، خدایار. (1395). نقش مکانیزم های مدیریت دانش جهت بهبود نوآوری در دانشگاه های دولتی شهر تهران، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 6(3)، 179- 212.
هادی زاده مقدم، اکرم، و حسینی، ابوالحسن. (١٣٨٣). بررسی رابطۀ فرهنگ سازمانی مولد و نوآوری در سازمان اقتصادی کوثر، پیام مدیریت، شمارة نهم و دهم.
یگانه راد، معصومه و طاهری، مرتضی. (1393). نقش واسط های فرهنگ سازمانی و تسهیم دانش در رابطه رهبری تحولی و موفقیت برنامهریزی منابع سازمان (ERP) در دانشگاه. پژوهشهایرهبریومدیریتآموزشی، 1 (1)، 163-137.
Ahmad, F., Naqshbandi, M. M., Kaur, SH., & Kwee, B. (2018). Roles of leadership and relationship-based employee governance in open service innovation: Evidence from Malaysian service sector, leadership & organization development journal, 39(3), 353-374.
AL-Husseini, S. J. H. (2018). The Impact of Leadership Atyle on Innovation in Iraqi’S Higher Education Institutions: the Role of Knowledge Sharing.
Al-Husseini, S., & Elbeltagi, I. (2016). Transformational leadership and innovation: a comparison study between Iraq’s public and private higher education. Studies in Higher Education, 41(1), 159–181.
Alzawahreh, A. A. S. (2011). Transformational leadership of superiors and creativity level among faculty members in Jordanian Universities. Journal of Institutional Research South East Asia, 9(1), 125–132.
Bass, B. M. (2000). MLQ: Multifactor leadership questionnaire. Mind, 1–114.
Becheikh, N., Landry, R., & Amara, N. (2006). Lessons from innovation empirical studies in the manufacturing sector: A systematic review of the literature from 1993–2003. Technovation, 26(5-6), 644-664.
Carmeli, A., Atwater, L., & Levi, A. (2011). How leadership enhances employees’ knowledge sharing: The intervening roles of relational and organizational identification. Journal of Technology Transfer, 36(3), 257–274.
Cerne, M., Jaklic, M., & Skerlavaj, M. (2013). Authentic leadership, creativity, and innovation: A multilevel perspective. Leadership, 9(1), 63–85.
Darroch, J. (2005). Knowledge management, innovation and firm performance. Journal of knowledge management, 9(3), 101-115.
Elrehail, H., Emeagwali, O.L., Alsaad, A., Alzghoul, A., (2018). The Impact of transformationaland authentic leadership on innovation in higher education: The contingent role of knowledge sharing, Telematics and Informatics, 35(1), 55-67.
Gatignon, H., Tushman, M. L., Smith, W., & Anderson, P. (2002). A structural approach to assessing innovation: Construct development of innovation locus, type, and characteristics. Management science, 48(9), 1103-1122.
Gumusluoglu, L., & Ilsev, A. (2009). Transformational leadership, creativity, and organizational innovation. Journal of Business Research, 62(4), 461–473.
Han, S. H., Seo, G., Yoon, S. W., & Yoon, D.-Y. (2016). Transformational leadership and knowledge sharing. Journal of Workplace Learning, 28(3), 130–149.
Hannah, S. T., Walumbwa, F. O., & Fry, L. W. (2011). Leadership in action teams: Team leader and members’ authenticity, authenticity strength, and team outcomes. Personnel Psychology, 64(3), 771–802.
Hurmelinna‐Laukkanen, P., Sainio, L. M., & Jauhiainen, T. (2008). Appropriability regime for radical and incremental innovations. R&d Management, 38(3), 278-289.
Hussain, S. T., Abbas, J., Lei, S., Jamal Haider, M., & Akram, T. (2017). Transactional leadership and organizational creativity: Examining the mediating role of knowledge sharing behavior. Cogent Business & Management, 4(1), 1361663.
Jiménez-Jiménez, Daniel, and Raquel Sanz-Valle. (2011). Innovation, organizational learning, and performance. Journal of Business Research, 64, 408–417.
Li, G., Shang, Y., Liu, H., & Xi, Y. (2014). Differentiated transformational leadership and knowledge sharing: A cross-level investigation. European Management Journal, 32(4), 554–563.
Liao, S. H., & Wu, C. C. (2011). System perspective of knowledge management, organizational learning, and organizational innovation. Expert Systems with Applications. 37(2), 1096-1103.
Linder & et al. (2003). Towards an innovation sourcing strategy, MIT Sloan Management Review, vol. 44.
Neider, L. L., & Schriesheim, C. A. (2011). The Authentic Leadership Inventory (ALI): Development and empirical tests. Leadership Quarterly, 22(6), 1146–1164.
Nonaka, I. (1994). A Dynamic Theory of Organizational Knowledge Creation, Organization Science. 5(1), 14-37
Reiter-Palmon, R., & Illies, J. J. (2004). Leadership and creativity: Understanding leadership from a creative problem-solving perspective. Leadership Quarterly.
Von Krogh, G., Nonaka, I., & Rechsteiner, L. (2012). Leadership in organizational knowledge creation: A review and framework. Journal of Management Studies. http://doi.org/10.1111/j.1467-6486.2010.00978.
Yousif Al-Hakim, L. A., & Hassan, S. (2013). Knowledge management strategies, innovation, and organisational performance: An empirical study of the Iraqi MTS. Journal of Advances in Management Research, 10(1), 58-71.
_||_