رابطه‌ی بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مسأله‌ی خلاق دانش‌آموزان

الموضوعات :

علی خالق خواه ¹ ( استادیار،گروه علوم تربیتی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران )
علی رضایی شریف ² ( استادیار،گروه علوم تربیتی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران )
علی شیخ الاسلامی ³ ( استادیار،گروه علوم تربیتی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل،ایران )
معصومه پیرقلی کیوی ⁴ ( دانشگاه محقق اردبلیی،اردبیل، ایران )

تاريخ الإرسال : 18 الإثنين , ربيع الأول, 1440 تاريخ التأكيد : 17 الإثنين , محرم, 1441 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , محرم, 1441

الکلمات المفتاحية: خودکارآمدی, دانش‌آموزان, هوش اجتماعی, سبک حل مسأله‌ی خلاق,

ملخص المقالة :

چکیده: هدف: بررسی رابطه‌ی بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مسأله‌ی خلاق دانش‌آموزان دختر شهر اردبیل است. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه‌ی آماری پژوهش را همه‌ی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان دوره دوم شهر اردبیل (6745 نفر) که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند، که از بین آن‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و بر اساس جدول کرجسی - مورگان تعداد 380 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش، پرسشنامه‌ی سبک حل مسأله، پرسشنامه‌ی خودکارآمدی و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS 20 و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که روابط مثبت و معنی‌داری بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مسأله‌ی خلاق وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 9 درصد از کل واریانس سبک حل مسأله‌ی خلاق به وسیله‌ی متغیرهای هوش اجتماعی و خودکارآمدی پیش‌بینی می‌شود، که خودکارآمدی به‌طور معناداری توان پیش‌بینی سبک حل مسأله‌ی خلاق را دارد. نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که هوش اجتماعی و خودکارآمدی از متغیرهای مؤثر و مرتبط با سبک حل مسأله‌ی خلاق می‌باشند.

المصادر:

 اعظمی، موسی؛ جلیلیان، سارا؛ هاشمی امین، ناهید (1394). تحلیل آثار اجتماعی، اقتصادی و محیطی گردشگری پایدار (مطالعه موردی: روستاهای نوره). مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری. 14: 154-174.

 اصفهان زیبا (1395) گشت و گذاری در محلات منطقه سه، احیای بافت قدیم و هویت بخشی محله­ها، شماره 38، صص 1-16. (گزارش مصاحبه با مهندس کارگر، شهردار منطقه سه).

 بسته نگار،مهرنوش؛ حسنی، علی؛ خاکزار بفروئی، مرتضی (1396). طراحی مدل مفهومی گردشگری خلاق، نشریه گردشگری و توسعه، 6(1): 81-108.

-بسته نگار، مهرنوش (1393). نماد رنگ در برند گردشگری خلاق. مجله هنر و تمدن شرق. 4 (11):43-61.

-بابایی همتی، روشن؛ ارض پیما، سیامک؛ شاهی، نگین (1394). عوامل موثر بر انتخاب شهر رشت به عنوان مقصد گردشگری خوراک نشریه جستارهای اجتماعی. 1 (2): 14-60

تیموری ،راضیه؛ کرمی، فریبا؛ تیموری، زینب؛ صفدری، امین (1393). عوامل موثر بر گردشگری مکانهای تاریخی شهری (مطالعه موردی: بازار تاریخی تبریز). نشریه گردشگری شهری، 1 (1): 63-78.

جعفرخانی، فاطمه (1396). بررسی تأثیر آموزش بر اعتبار آزمون های خلاقیت، خلاقیت و ابتکار در علوم انسانی، 8 (3): 217-240.

رفیعیان، محسن؛ بمانیان، محمدرضا؛ رفیعیان، مجتبی (1389). شناسایی پهنه های زمینه ساز توسعه خلاق بافت های فرسوده با رویکرد گردشگری. مدیریت شهری. 8 (25): 235-257.

ربانی خوراسگانی، علی؛ ربانی، رسول؛ ادیبی سده، مهدی؛ مؤذنی، احمد (1390). عنوان بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور در گردشگری اصفهان با استفاده از روش تحلیل داده­های ثانویه، جغرافیا  توسعه، (21): 159-180.

رحیمی، محمد؛ پازند، فاطمه (1395). الگوی گردشگری خلاق شهری در ایران با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی، فصلنامه علمی – پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 6 (13): 97-124.

 سپهرنیا، رزیتا (1394). نگرش خلّاق به صنعت گردشگری در ارتقائ سرمایه فرهنگی ایران، فصلنامه علمی – پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 4 (4): 51-70.

 شفقی، سیروس (1381). جغرافیای اصفهان. انتشارات دانشگاه اصفهان. 1 (1).

شفیعی، زاهد؛ فرخیان، فیروزه؛ میرقدر، لیلا (1393) اصفهان به عنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعه گردشگری، نشریه جغرافیا، 12 (43): 251-278.

شهرداری منطقه سه اصفهان (1395)، واحد آمار و اطلاعات.

عبدالهی، علی اصغر؛ غضنفرپور، حسین؛ بشردوست، نسرین (1395). بررسی بافت شهری با رویکرد توسعه گردشگری، فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری منطقه ای. 6 (21): 77-94.

عبداللهی، علی اصغر؛ بهداشت، سعیده (1394) شناسایی پتانسیل های زمینه ساز توسعه خلّاق در بافت فرسوده - تاریخی با تاکید بر ارتقای گردشگری (نمونه موردی: محلّه میدان ارگ، منطقه ۱ شهر کرمان، مطالعات نواحی شهری، 2 (5): 97-118.

 محمدی، علی؛ محرر، معصومه؛ باباخانی فرد، محمدصادق (1395) ارائه چارچوبی برای ارزیابی محصولات گردشگری خلاق با استفاده از کارت امتیازی متوازن، گردشگری و توسعه، 5 (2): 17-34.

قربانی، رسول؛ حسین آبادی، سعید؛ طورانی، علی (1392). شهرهایخلّاق،رویکردیفرهنگیدرتوسعهشهری، فصلنامه مطالعات جغرافیایی مناطق خشک. 3 (11): 1-18.

کیخا، احمد؛ عباسپور، عباس (1398). رابطه بین هوش سازمانی و عملکرد سازمانی با میانجیگری خلاقیت، فصلنامه علمی- پژوهشی خلاقیت و ابتکار در علوم انسانی، 8 (4): 1-32.

غفاری، علیرضا؛ ازکیا، مصطفی (1396). برساخت اجتماعیِ خلاقیت تحلیلی جامعه شناختی از دیدگاه اساتید و فارغ التحصیلان رشته جامعه شناسی و کامپیوتر درباره پژوهش خلاقانه، فصلنامه علمی- پژوهشی خلاقیت و ابتکار در علوم انسانی، 7 (2): 111-148.

مختاری ملک­آبادی، رضا؛ سقایی، مهدی؛ ایمان، فاطمه (1393). سطح بندی مناطق 15گانه اصفهان از لحاظ شاخصهای شهر خلاق، مجله برنامه ریزی شهری، 5 (16): 105تا120.

ملکی، سعید، مرادی مفر، سمیرا، حسن زاده، اکبر (1394) الویت بندی شاخص های شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیلی شبکه ANP مورد مطالعه مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان، فصلنامه شهر پایدار، 2 (1): 78-98.

مشکینی، ابوالفضل؛ سلطان زاده، اکبر؛ رحمتی، اکبر؛ زارعی، یوسف (1391). فرصتها و معضلات گردشگری مراغه. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری. 1 (1): 83-101.

مومنی، مهدی؛ بیک محمدی، حسن؛ مهدیزاده، زهره(1389). تحلیلی بر طرح های نوسازی بافت فرسوده جویباره، مطالعات و پژوهشهای شهری منطقه ای، 7 (2): 31-52.

مهرانفر، ناصر؛ اصغرپور ماسوله، احمدرضا؛ فولادیان، احمد (1391). تأثیر زندگی مالکان و ساکنان بافتهای فرسوده و تمایل آنها به مشارکت در بهسازی و نوسازی در شهر مشهد. دوفصلنامه علوم اجتماعی. 9(7):157-182.

رحیمی، محمد؛ پازند، فاطمه (1395). الگوی گردشگری خلاق شهری درایران، فصلنامه علمی- پژوهشی ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 6 (23): 97-124.

محمدی، علی؛ محرر، معصومه؛ باباخانی فرد، محمدصادق (1390). ارائه چارچوبی برای ارزیابی محصولات گردشگری خلاق، نشریه گردشگری و توسعه. 5 (2): 25-30

مهاجر، بشری؛ شفیعی، زاهد؛ خواجه احمد عطاری، علیرضا (1397). بررسی نقش گردشگری خلاّق هنرمحور با تأکید بر آموزش صنایع دستی به کودکان (مطالعه موردی: شهر اصفهان)، فصلنامه علمی- پژوهشی ابتکار و خلاقیت و ابتکار در علوم انسانی، 7 (1): 1-16.

Bang loo, D. (2014). A Classification of Tourists in Creative Tourism, Tourism Management. 42, 248-259.

Ching-Fu, C., Shih-Huan, C. (2019). Antecedents and consequences of perceived coolness for Generation Y in the context of creative tourism - A case study of the Pier 2 Art Center in Taiwan, Tourism Management, Volume 72, 121-129.

David, R.,Gunjan, S.,Fernando, C., & Pauline, D. (2017). Archaeological tourism: A creative approach, Annals of Tourism Research, 67, 37-47.

Florida, R. (2002). The Rise of the Creative Class. And how it’s Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life. NewYork. N.Y.: Basic Books.

Jongwon, L., & Heeseok, L. (2015). Deriving Strategic Priority of Policies for Creative Tourism Industry in Korea using AHP, Procedia Computer Science, 55, 479-484.

Houng, V. (2014). Commerce and Innovation in Creative Tourism, Kent Echo Magazine Tourism, 19(8), 763-771.

Horng, J.S., Tsai, C.Y., Yang, T.C., Liu, C.H.C., & Hu, D.C. (2016). Exploring the relationship between proactive personality, work environment and employee creativity among tourism and hospitality employees, International Journal of Hospitality Management, 54, 25-38.

Ken, S. (2013). An innovative creative experience model in Creative Tourism, magazine Parmogan, 41, 153-174.

Scott, A.J. (2007). Capitalism and urbanization in a new key? The cognitive-cultural dimension. Social Forces, 85(4), 1465-1482.

Sasaki, M. (2008). Developing Creative Cities through Networking. Policy Science, (15) 3, p54.

Sarac, M., Efil, I., Eryilmaz, M. (2014). Astudy ofthe relationship between person-organization fit and employee creativity. Management Research Review; 37(5), 479 –501.

Siow, K., Tan, S., FarKung, D.,& Bang, L. (2013). A MODEL OF ‘CREATIVE EXPERIENCE’ IN CREATIVE TOURISM, Annals of Tourism Research, 41, 153-174.

Rusentraub, M.S., Joo, M. (2009). Tourism and economic development: Which investments produce gains for regions, Tourism Management, 30(2), 759-770.

Richard, G. (2017). development of tourism from culture to creativity, journal of management studies and tourism, 7 (17), 9-15.

Richards, G. (2012). Review of Creative Tourism, Journal of Consumption and Tourism. 4 (2): pp. 1-11

Vi, L.H (2007). Creative Travel, A Model for Tourism, Science Tourism. 4 (7), 42-55.

Rogrens, K. (2015). The Creative Industries of Urban Tourism of South Africa, urbn froum, 5(11), 149-166.

Primes, R. (2010). Supply of Creative Tourism, Science Journal of Journalism, 7 (3), 88-106.

Vasilva, R. (2010). Business Model in Creative Tourism, Journal of the Black Sea Tourism Association. 12 (17), 74-89.

 Wiwik, S., Wiendu, N., Budi, P., & Ahmad, S.(2019). Urban Heritage Towards Creative-based Tourism in the Urban Settlement of Kauman – Surakarta, Procedia Computer Science, 55, 479-484.

Yong, Q., &Chih-Hsing, L. (2016). How to establish a creative atmosphere in tourism and hospitality education in the context of China, Journal of Hospitality, Leisure, Sport & Tourism Education,