ارائه مدل علی برای خلاقیت دانشجویان بر اساس متغیر های فردی(خودکارآمدی عمومی، خودکارآمدی خلاق، خردمندی و انگیزش درونی) و اجتماعی(جو دانشگاه)

الموضوعات :

سیده فاطمه کاظمی ¹ , حبیب الله نادری ² , سهیلا هاشمی ³ , فرزانه میکائیلی منیع ⁴

1 - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
2 - عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
3 - عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
4 - عضو هیات علمی دانشگاه ارومیه، آذربایجان غربی، ایران

تاريخ الإرسال : 05 الأحد , ربيع الأول, 1438 تاريخ التأكيد : 17 السبت , شعبان, 1438 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ذو الحجة, 1438

الکلمات المفتاحية: انگیزش درونی, خردمندی, خودکارآمدی خلاق, پیشرفت خلاقانه, خودکارآمدی عمومی,

ملخص المقالة :

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای فردی و اجتماعی در پیش بینی پیشرفت خلاقانه دانشجویان انجام شده است. روش: جامعه پژوهش کنونی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران هستند که تعداد 366 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، بر اساس دانشکده و جنسیت انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از مقیاس سه بعدی خردمندی، سیاهه ترجیح کاری، مقیاس خودکارآمدی عمومی و مقیاس خودکارآمدی خلاق برای سنجش متغیرهای فردی و از پرسشنامه محقق ساخته ادراک جو دانشگاهی خلاق برای سنجش متغیرهای اجتماعی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و ایموس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مدل یابی معادله ساختاری نشان داد خودکارآمدی خلاق و انگیزش درونی پیش بینی کننده معنادار پیشرفت خلاقانه هستند. خردمندی سهم معناداری در پیش بینی خلاقیت نداشت و خودکارآمدی عمومی بطور غیر مستقیم و از طریق تاثیر بر خودکارآمدی خلاق، خلاقیت را پیش بینی می کرد. جو دانشگاه نیز سهم معناداری در پیش بینی پیشرفت خلاقانه دانشجویان داشت و 26/0 از تغییرات آن را پیش بینی می کرد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش کنونی، توجه به عوامل اجتماعی در کنار عوامل فردی اثرگذار بر خلاقیت، درک شفاف و گسترده تری از خلاقیت دانشجویان بدست می دهد.

المصادر:

البرزی، محبوبه.(1393). تبیین رابطه انگیزش و خلاقیت با توجه به تفاوت­های فرهنگی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران. 7(1)، 29-49.

قاسمی، وحید. (1389). مدل سازی معادلات ساختاری در پژوهش های اجتماعی با معرفی Amos Graphic. تهران: جامعه شناسان.

کاظمی زاده، هاجر ؛ نوری قاسم آبادی، ربابه. (1394). بررسی رابطه عاطفه مثبت، عاطفه منفی و انگیزش درونی با خلاقیت. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 5(1)، 49-63.

کوثری، رضا؛ نیکنامی، مصطفی؛ دلاور، علی؛ آراسته، حمیدرضا. (1393). ارائه الگوی توسعه خلاقیت و نوآوری های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان بر اساس عوامل فردی. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 4(3)، 159-189.

میرز، ال.اس ؛ گامست، جی و گارینو، ا. جی. (1391). پژوهش چندمتغیری کاربردی. ترجمه حسن پاشا شریفی و همکاران. تهران: انتشارات رشد. تاریخ انشار اثر به زبان اصلی، 2006.

هاشمی، سهیلا. (1393). بررسی سبک­های هویت و تعهد دانشجویان بر اساس الگوی ساخت هویت برزونسکی و رابطه آن با خردمندی در فرآیند حل مسأله. مطالعات روانشناختی. 10(1)، 109-136.

 

Amabile, T. M. (1983). The social psychology of creativity: A componential conceptualization. Journal of Personality and Social Psychology, 45, 357-377.

Amabile, T. M., Hill, K. G., Hennessey, B. A., & Tighe, E. M. (1994). The Work Preference Inventory: assessing intrinsic and extrinsic motivational orientations. Journal of personality and social psychology, 66(5), 950.

Amabile, T.A., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., & Herron, M. (1999). Assessing the work environment for creativity. Academic of management journal, 39(5), 1154-1184.

Ardelt, M. (2003). Empirical assessment of a three-dimensional wisdom scale. Research on aging, 25(3). 275-324.

Ardelt, M. (2010). Are older adults wiser than college students? A comparison of two age cohorts. Journal of Adult Development, 17(4), 193-207.

Ardelt, M., & Jacobs, S. (2009). Wisdom, integrity, and life satisfaction in very old age. Handbook of research on adult learning and development, 732-760.

Beghetto, R. A. (2006). Creative self-efficacy: correlates in middle and secondary students. Creativity research journal. 18(4), 447-457

Carson, S. H., Peterson, J. B., & Higgins, D. M. (2005). Reliability, validity, and factor structure of the creative achievement questionnaire. Creativity Research Journal, 17(1), 37-50.

Choi, J. N. (2004). Individual and contextual predictors of creative performance: The mediating role of psychological processes.  Creativity Research Journal, 16(2-3), 187-199.

Ciez-Volz, K. A. (2008). Charting course to creativity in developmental education. Unpublished doctoral dissertation, the University of Texas at Austin.

Collins, M. A., & Amabile, T. M. (1999). I5 motivation and creativity.Handbook of creativity, 297.

Csikszentmihalyi, M. (1999). Implications of a systems perspective for the study of creativity. In Handbook of creativity (pp. 313-335). Cambridge University Press.

Diakidoy, I. A. N., & Kanari, E. (1999). Student teachers’ beliefs about creativity. British Educational Research Journal, 25(2), 225-243.

Erbas, A. K., & Bas, S. (2015). The contribution of personality traits, motivation, academic risk-taking and metacognition to the creative ability in mathematics. Creativity Research Journal, 27(4), 299-307.

Gibbs, B. W. (2008). Valuing creativity in the higher education sector: what price the creative knowledge economy? International journal of pedagogies and learning, 4(3), 5-12.

Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Exploratory factor analysis. Multivariate data analysis, 7th Pearson new international ed. Harlow: Pearson.

Helson, R., & Srivastava, S. (2002). Creative and wise people: Similarities, differences, and how they develop. Personality and Social Psychology Bulletin, 28(10), 1430-1440.

Hennessey, B. A. (2010). The creativity-motivation connection. In Cambridge handbook of creativity (pp. 342-365). The Cambridge University Press، USA.

Hsu, L. A.; Hou, S. T. & Fan, H. L. (2011). Creative self-efficacy and innovative behavior in a service setting: Optimism as a moderator. The Journal of Creative Behavior, 45(4), 258-272.

Kampylis, P., Berki, E., & Saariluoma, P. (2009). In-service and prospective teachers’ conceptions of creativity. Thinking skills and creativity, 4(1), 15-29.

Karwowski, M. (2011). Teacher personality as predictor of perceived climate for creativity. The international journal of creativity & problem solving, 21(1), 37-52.

Khazanchi, Sh. (2005). A social exchange model of creativity. Unpublished doctoral dissertation.

Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling. Fourth edition. New York: Guilford publications.

Kozbelt, A., Beghetto, R. A., & Runco, M. A. (2010). Theories of creativity.The Cambridge handbook of creativity, 20-47.

Lilly, F. R., & Bramwell-Rejskind, G. F. (2004). The dynamics of creative teaching. Journal of Creative Behavior, 38, 102-124.

Livingston, L. (2010). Teaching creativity in higher education. Arts education policy review, 111(2), 59-62.

Lizarraga, M. L., Baquedano, M. T., & Closas, A. H. (2014). An explanatory model of relations between person variables and creativity. An. psicol, 355-363.

Malone, P. S. & Lubansky, J. B. (2012). Preparing data for structural equation modeling: doing your homework. In Handbook of structural equation modeling (pp. 263-276). The Guilford Press: New York, London.

Mathisen, G. E. & Bronnick, K. S. (2009). Creative self-efficacy: An intervention study. International Journal of Educational Research, 48, 21–29.

Oldham, G. R., & Cummings, A. (1996). Employee creativity: Personal and contextual factors at work. Academy of management journal, 39(3), 607-634.

Paramitha, A., & Indarti, N. (2014). Impact of the environment support on creativity: Assessing the mediating role of intrinsic motivation. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 115, 102-114.

Potter, E. M. (2013). Perception of creativity among faculty in higher education. Master thesis: Grand Valley State University.

Prabhu, V., Sutton, C., & Sauser, W. (2008). Creativity and certain personality traits: Understanding the mediating effect of intrinsic motivation. Creativity Research Journal, 20(1), 53-66.

Quinn, E. (2011). In defense of wise emotions: the relationship between emotion and wisdom in autobiographical memories. Doctoral dissertation, Colorado State University, Colorado.

Schwarzer, R., & Jerusalem, M. (1995). Generalized Self-Efficacy scale. In J. Weinman, S. Wright, & M. Johnston, Measures in health psychology: A user’s portfolio. Causal and control beliefs (pp. 35-37). Windsor, UK: NFER-NELSON.

Shiu, S. C.; Lin, S. L. & Chien, H. (2012). The relationship between learning motivation and innovation behavior in the university students: from the perspective of creative self-efficacy. International journal of art & sciences, 5(5), 33-38.

Sternberg, R. J. (2003). Wisdom, intelligence, and creativity synthesized. Cambridge University Press.

Sternberg, R. J., & Lubart, T. I. (1991). An investment theory of creativity and its development. Human development, 34(1), 1-31.

Tierney, P., & Farmer, S. M. (2002). Creative self-efficacy: Its potential antecedents and relationship to creative performance. Academy of Management journal, 45(6), 1137-1148.

Tierney, P., & Farmer, S. M. (2011). Creative self-efficacy development and creative performance over time. Journal of Applied Psychology, 96(2), 277-293.

Yu, C. (2013). The Relationship between Undergraduate Students’ Creative Self-efficacy, Creative Ability and Career Self-management. International Journal of Academic Research in Progressive Education and Development, 2(2), 181-193.