اثر تضعیف سیستم ایمنی با داروی دگزامتازون و فعالیت ورزشی پرشدت بر بلوغ لنفوسیت های T در تیموس
الموضوعات :یاسر کاظم زاده 1 , پگاه هوشنگی 2
1 - عضو هیات علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اسلامشهر
2 - دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال
الکلمات المفتاحية: دگزامتازون, تمرین تناوبی پرشدت, IFN-γ, IL-4,
ملخص المقالة :
مقدمه:مشاهده شده 24 و 48 ساعت پس از مصرف دگزامتازون، تیموسیت ها به ترتیب 55 و 84% کاهش می یابند که این امر می تواند با کاهش توانایی تیموس در بلوغ و تمایز لنفوسیت های T همراه باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته فعالیت تناوبی شدید بر بیان ژن IL-4 و IFN-γ در بافت تیموس رت های دارای ضعف سیستم ایمنی ناشی از دگزامتازون بود. روش:نمونه های تحقیق در مطالعه حاضر را 24 سر رت نر تشکیل می دادند که به صورت تصادفی در 3 گروه، گروه کنترل سالم، گروه کنترل تضعیف ایمنی گروه تضعیف ایمنی+ فعالیت تناوبی شدید، تقسیم بندی شدند. تضعیف سیستم ایمنی نمونه ها با تزریق دگزامتازون به مدت سه روز انجام شد و فعالیت تناوبی هم به میزان 5 جلسه در هفته، باشدت 85% سرعت معادل VO2max نمونه ها و به مدت 4 هفته انجام شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 0.05≥α ، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: داده ها نشان داد بیان ژن IFN-γ و IL4 با تزریق دگزامتازون نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p=0.0001)، همچنین انجام تمرین تناوبی پرشدت به کاهش بیشتر مقادیر بیان ژن IFN-γ و IL4 در بافت تیموس منجر شد اما این کاهش معنی دار نبود (p=0.151). نتیجه گیری: این نتایج نشان داد دگزا متازون عملکرد تیموس در تولید سایتوکاین هایی التهابی و ضد التهابی را کاهش و از این طریق عملکرد آنها در بلوغ لنفوسیت ها را کاهش می دهد، همچنین انجام فعالیت تناوبی پرشدت این موضوع را تشدید می کند.
_||_