تاثیر مصرف برخی آمینواسیدها بر شاخص‌های آسیب کبدی در پاسخ به فعالیت مقاومتی برونگرا در مردان غیر ورزشکار

الموضوعات :

عدنان فتاحی ¹ ( هیات علمی )

تاريخ الإرسال : 14 الأحد , ذو الحجة, 1444 تاريخ التأكيد : 13 الإثنين , ربيع الأول, 1446 تاريخ الإصدار : 24 الأربعاء , صفر, 1446

الکلمات المفتاحية: انقباض برونگرا, آمینواسیدها, تمرین ورزشی, مکمل دهی, آسیب کبدی,

ملخص المقالة :

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی مصرف برخی آمینواسیدها بر پاسخ آسیب کبدی به فعالیت انقباضی برونگرا بود. روش: بدین منظور 24 مرد جوان سالم غیرفعال داوطلب به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه یک جلسه فعالیت مقاومتی برونگرای اکستنشن زانو با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. آزمودنی ها مکمل ال-گلوتامین-ال آرژنین یا دارونما را به مدت سه روز مصرف نمودند (12 گرم). قبل از مکمل دهی، بعد از مصرف مکمل، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت نمونه های خونی جمع‌آوری شد و برای آنالیز ALT، AST و ALP مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت انقباضی برونگرا موجب افزایش سطح سرمی ALT، AST و ALP در 24 ساعت و 48 ساعت بعد از فعالیت شد (0.05>P). همچنین نتایج مشخص نمود که مصرف سه روز مکمل ال-گلوتامین و ال-آرژنین تأثیری بر غلظت استراحتی آنزیم‌های کبدی ندارد (0.05<P). علاوه بر این، هر چند سطح سرمی ALT، AST و ALP در 24 ساعت بعد از فعالیت افزایش یافت اما این افزایش از نظر آماری معنی‌دارد نبود. علاوه بر این، نتایج نشان داد در مقایسه با گروه دارونما، مصرف مکمل ال گلوتامین-ال آرژنین از افزایش سطح سرمی ALT (0.001>P) و AST (P=0.004) و ALP (0.001>P) در 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت جلوگیری نمود.نتیجه گیری: بر این اساس می‌توان نتیجه گیری کرد که مصرف مکمل ال گلوتامین-ال آرژنین از آسیب کبدی ناشی از فعالیت مقاومتی برونگرا جلوگیری می‌کند.