بررسی اثر محافظتی ویتامین C و فعالیت شنای اجباری بر شاخص های گلایسمیک در موش صحرایی نر دیابتیک شده با آلوکسان منو هیدرات
الموضوعات :روناک عزیزبیگی 1 , عاطفه امیری 2 , مهدیه رئیس زاده 3
1 - استاد یار گروه علوم پایه، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2 - دانش آموخته دکتری حرفه ای دامپزشکی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
3 - استاد یار گروه علوم پایه، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
چکیدههدف مطالعه حاضر تاثیر ویتامین سی طی فعالیت شنای اجباری بر شاخص های گلایسمیک در رت های نر دیابتی شده با آلوکسان منو هیدرات می باشد. بدین منظور50 سر رات نر بالغ نژاد ویستار بصورت تصادفی در 5 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل ، گروه دیابتی ، گروه دیابتی - ویتامین سی ، گروه دیابتی - فعالیت شنای اجباری و گروه دیابتی - ویتامین سی- فعالیت شنای اجباری قرار گرفتند.طبق پروتکل ، شنای اجباری در شش جلسه یک هفته ای ( 10 تا 60 دقیقه ) انجام شد. نمونه گیری از خون 24ساعت بعد از آخرین مداخلات بصورت ناشتا و مستقیما از قلب حیوانات صورت گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه دیابتی - ویتامین سی - شنای اجباری، و گروه کنترل با گروه دیابتی ، در میزان قند خون ناشتا، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت به انسولین وجود دارد. (05/0≥p). همچنین در مقادیر انسولین بین گروه دیابتی - شنای اجباری با گروه دیابتی - ویتامین سی (035/0=p) و گروه دیابتی -شنای اجباری- ویتامین سی (019/0=p) اختلاف معنی داری مشاهد شد. در حالیکه بین هیچکدام از گروههای مداخله در متغیرهای دیگر اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0˃p). بطور کلی میتوان بیان کرد که ویتامین سی و شنای اجباری هر چند توانست قند خون ناشتا را در رت های دیابتی تعدیل کند با وجود این ، همراهی این دو عامل با هم مزیت بیشتری را به بار نخواهد آورد. واژه های کلیدی: ویتامین سی ، فعالیت شنای اجباری، دیابت ، آلوکسان منو هیدرات، موش صحرایی نر
_||_