نقش میانجی خودافشایی و اعتماد به همکار در رابطه عزت نفس با دوستی در محل کار

الموضوعات : تعالی منابع انسانی

رضا ابراهیمی نسب ¹ (گروه‌مدیریت،‌دانشگاه‌آزاد‌اسالمی،‌واحد‌کرمان ،‌کرمان ،‌ایرا ن)
محمد حسین متقی پیشه ² (گروه مدیریت دولتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان ایران)
نوید فاتحی راد ³ (گروه‌مدیریت،‌دانشگاه‌آزاد‌اسالمی،‌واحد‌کرما ن،‌کرمان ،‌ایرا ن)

تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444 تاريخ التأكيد : 17 الأربعاء , رجب, 1444 تاريخ الإصدار : 28 السبت , جمادى الثانية, 1444

الکلمات المفتاحية: اعتماد, خودافشائی, عزت نفس, دوستی در محل کار,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی خودافشایی و اعتماد به همکار در رابطه عزت نفس با دوستی در محل کار بود. این تحقیق از حیث جهت گیری، کاربردی و از لحاظ راهبرد پژوهش، توصیفی- همبستگی و از نظر افق زمانی، تک مقطعی است. جامعه آماری اعضای هیئت علمی ‌دانشگاه آزاد اسلامی‌ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 393 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و به چهار پرسشنامه؛ عزت نفس، دوستی در محل کار، خودافشائی، اعتماد پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد عزت نفس بر اعتماد به همکار و خودافشایی تاثیر مثبت و معنی‌دار دارد. اعتماد به همکار بر دوستی در محل کار اثر مثبت و معنی‌دار دارد. خودافشایی بر دوستی در محل کار تاثیر ندارد. اعتماد به همکار نقش واسطه‌ای معنی‌داری در رابطه بین عزت نفس و دوستی در محل کار دارد اما خودافشایی نقشی در رابطه بین عزت نفس و دوستی در محل کار ندارد. براین اساس، مدیران دانشگاه‌ها باید با تلاش در جهت ارتقای عزت نفس اساتید، موجبات افزایش حس اعتماد به همکار را فراهم کرده و از این مسیر، دوستی در محل کار را بهبود بخشند.