بیان مادرانه در اشعار پروین اعتصامی و فروغ فرخزاد
الموضوعات :
فرانک شاهمرادی
1
(عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی قروه)
محمّد هادی ثامنی
2
(استادیار گروه زبان دانشگاه علوم پزشکی جهرم)
الکلمات المفتاحية: فروغ فرخزاد, Forough Farrokhzad, پروین اعتصامی, Parvin Etesami, شعر زن, بیان مادرانه, Women’s Poetry, Maternal Articulation,
ملخص المقالة :
بیان احساسات و عواطف همواره جایگاهی ویژه در شعر زن داشته است. از جملۀ اصلی ترین این عواطف میتوان از عاطفۀ مادرانه نام برد. در دورۀ معاصر و همزمان با گسترش حضور زنان در اغلب عرصه های هنری در اقالیم عالم، پروین اعتصامی1 و فروغ فرخزاد2 شعرای بزرگ ایرانی نیز به بیان این عواطف در شعر خویش پرداختند. این مقاله که به روش قرائت نزدیک تهیه گردیده است کنکاشی مقابلهای در مقولۀ بیان مادرانه و اهداف آن در سرودههای این دو شاعر بوده، و در این راستا عوامل موثر در شکلگیری دیدگاه های آنان از قبیل عوامل اجتماعی و ادبی نیز مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. بررسی این عوامل و اشعار این دو شاعر گویای آن است که اعتصامی با وجود صلابت شعری بی نظیر دیدگاهی عمدتاً انسان دوستانه دارد. او سعی در اصلاح آنچه نمی پسندد از طریق پند و اندرز داشته و اهمیت مادر را در همین چهارچوب برجسته می سازد. از سوی دیگر، شعر فرخزاد بیشتر زبان مادرانه ای را برجسته می سازد که تمایل به گفتگو با مخاطب خویش که عمدتاً زن می باشد دارد تااو را به ایستادگی در برابر مردان ترغیب نماید.
_||_
