جلوه های نوآوری در شعر ایرج میرزا
الموضوعات :نیوشا دوراندیش 1 , عصمت خوئینی 2
1 - دانشگاه خوارزمی /گروه زبان و ادبیات فارسی
2 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی
الکلمات المفتاحية: نوآوری, زبان, محتوا, ایرج میرزا, شعر مشروطه,
ملخص المقالة :
ادبیات ایران در دوران مشروطه با تحولی اساسی مواجه شد که از آن به عنوان انقلاب ادبی یاد می شود.شعر فارسی نیز با فاصله گرفتن از سنت ها و قواعد کلاسیک خود، در مسیر تجدد و نوگرایی حرکت کرد.ایرج میرزا یکی از شاعران بسیار تاثیرگذار این دوره است.شعر او در این مقطع، هم از نظر محتوا و هم از نظر ساختارهای فرمی و زبانی دگرگون می شود.آثار او علاوه بر پذیرش درون مایه های نوین سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، دربردارنده ویژگی های زبانی جدید و آرایه های ادبی تازه و خلاقانه است. مهمترین و بیشترین نوآوری های ایرج میرزا در زبان شعر اوست ؛ او به انعکاس دقیق زبان عامیانه عصر و همچنین لغات جدید فارسی و فرنگی در شعر خود پرداخته است که تا پیش از آن در شعر فارسی بسیار کم سابقه بوده است. حجم نوگرایی ها و ابداعات زبانی و ادبی ایرج به قدری وسیع است که می توان او را از این نظر نوآورترین شاعر مشروطه دانست.مقاله حاضر با رویکرد سبک شناسی فرم محور(فرمالیستی)، به بررسی جنبه های نوآوری و خلاقیت در شعر ایرج میرزا می پردازد ؛ نخست مهمترین جلوه های نوگرایی در زبان اشعار او رابه تفصیل مورد بررسی قرار داده ، سپس محتوای جدید و صنایع ادبی تازه شعر وی را با نگاهی گذرا شناسایی و معرفی می کند .
منابع
آجودانی، ماشاالله،1381،یا مرگ یا تجدد،چاپ اول،تهران:اختران.
آرین پور،یحیی،1387،از صبا تا نیما،جلد دوم،چاپ نهم،تهران:زوار.
اسدی،فهیمه.1394.«دلایل اجتماعی گرایش ایرج میرزا به ادب غنایی».مجله شعر پژوهی دانشگاه شیراز.شماره 24.ص 25-50.
اسفندیاری پور،زهرا؛خاتمی، احمد.1397.«میزان و چگونگی استفاده از اصطلاحات عامیانه و کنایات در شعر دوره قاجار(با تکیه بر ایرج میرزا)».ادبیات و زبان ها:سبک شناسی نظم و نثر فارسی.شماره 40.ص 65-86.
امین پور،قیصر،1390،سنت و نوآوری در شعر معاصر،چاپ چهارم،تهران:علمی و فرهنگی.
باستید،روژه،1374،هنر و جامعه،ترجمه غفار حسینی،چاپ اول،تهران:توس.
حائری، سید هادی،1368، افکار و آثار ایرج،چاپ چهارم، تهران:جاویدان.
حائری،سیدهادی،1370،گنجینه ذوق و هنر ایرج،چاپ اول،تهران:نشر جوان.
حسن لی،کاووس،1396،گونه های نوآوری در شعر معاصر ایران،چاپ چهارم،تهران:ثالث.
دهباشی،علی،1387،سیری در زندگی و آثار ایرج میرزا، چاپ اول،تهران:اختران.
رحیم بیگی،ساناز؛غلامحسین زاده،غلامحسین؛طاهری،قدرت الله.1390. «بررسی مشخصه های زبان گفتاری در جریان های شعری معاصر از دوره مشروطه تا شعر جنگ».ادبیات و زبان ها:متن پژوهی ادبی.شماره 47.ص 9-38.
شاهین دژی، شهریار،1391،نام آور ناشناخته:نقد و تحلیل گزیده اشعار ایرج میرزا،چاپ اول،تهران:سخن.
شفیعی کدکنی،محمدرضا،1387،ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت،چاپ پنجم،تهران:سخن.
شفیعی کدکنی، محمدرضا،1390،با چراغ و آینه:در جستجوی ریشه های تحول شعر معاصر ایران،چاپ دوم،تهران:سخن.
صارمی،سهیلا.1386.«کارکرد زبان در شعرایرج میرزا».زبان و زبان شناسی.دوره سوم.شماره 6.ص 83-102.
صدری نیا،باقر.1377.«چند و چون وطن خواهی در شعر ایرج میرزا».فصلنامه هنر.شماره 36.ص 26-38.
فتوحی، محمود،1390، سبک شناسی:نظریه ها، رویکرد ها و روش ها،تهران:سخن.
کریمی حکاک،احمد،1394،ترجمه مسعود جعفری،طلیعه تجدد در شعر فارسی،چاپ سوم،تهران:مروارید.
کمرپشتی،عارف؛سلیمان پور،مریم.1396.«مولفه های زبان عامه در منظومه های زهره و منوچهر و ایرج و هوبره».دوماهانه فرهنگ و ادبیات عامه.سال 5.شماره 18.ص 207-232.
محجوب،محمدجعفر،1356،تحقیق در احوال و آثار و افکار و اشعار ایرج میرزا و خاندان و نیاکان او،چاپ چهارم،تهران:گلشن.
مختاری،محمد،1379،اسطوره زال،چاپ اول،تهران:توس.
ناتل خانلری،پرویز،1365،تاریخ زبان فارسی، چاپ جدید، تهران:نشر نو.
نادرپور،نادر.1352.«ایرج میرزا: نام آور ناشناخته».نشریه سخن.شماره 23.
وحیدا،فریدون.1388.«راه یابی واژه های خارجی به زبان و شعر فارسی در عصر انقلاب مشروطه».پژوهش نامه ادبیات تعلیمی(پژوهش نامه زبان و ادبیات فارسی).دوره اول.شماره 3.ص 1-20.
ولک، رنه؛ وارن ، اوستین، 1390، نظریه ادبیات، ترجمه ضیا موحد و پرویز مهاجر،چاپ سوم، تهران:نیلوفر.
یوسفی،غلامحسین، 1388، چشمه روشن:دیداری با شاعران، چاپ دوازدهم، تهران:علمی.
_||_Sources and references